Sinsinati
New member
Ertuğrul Özkök: Lider ve 15 gazeteci İstanbul’un 200 yıllık ‘Red Light’ını kapatırken neler gördük? 20 yılı Genel Yayın Direktörü olmak üzere 35 yıl aralıksız çalıştığı Hürriyet’in kasım ayında yollarını ayırdığı Ertuğrul Özkök, eşinin ismine gönderme yapan “Tansu’ya Mektuplar” başlığı altında yazılarını sürdürüyor. Yazılarını “newsletter” olarak geniş bir kümeye gönderen Özkök, son yazısında, İstanbul’un birinci genelevi olarak bilinen Zürafa Sokak’ın Kültür ve Sanat Merkezi olarak dönüştürülmesi konusunu ele aldı. Beyoğlu Belediye Liderı Haydar Ali Yıldız ve 15 gazeteciyle birlikte Zürafa Sokak’taki birinci ‘kerhane’nin kapanışına tanıklık ettiklerini belirten Özkök, “Defterlere bakarken bir şey dikkatimi çekti. Hasılat kaydedilirken bayanların soyadları konmamış. Terkedilen meskenlerde kalan eşyalar içinde bir de ayakkabılar dikkatimizi çekiyor. Çok sayıda ucuz terlik ve siyah kalın yüksek topuklu ayakkabı var.” bilgilerinı paylaştı.
Özkök’ün “Tansu’ya Mektuplar” dizisinde “Başkan ve 15 gazeteci İstanbul’un 200 yıllık ‘Red Light’ını kapatırken neler gördük?” başlıklı yazısı şöyleki:
“Bugün hayatımın en değişik günlerinden birini yaşadım.
Beyoğlu Belediye Lideri Haydar Ali Yıldız’dan bir davet almıştım.
Galata Kulesi’nin yanındaki Güney Restoran’da buluşup, Beyoğlu Kültür ve Sanat Yolu’nun yeni açılacak bir kısmını ziyaret edecektik.
Giderken beni nasıl bir sürprizin beklediğini hiç bilmiyordum.
Meğerse İstanbul’un tarihi bir anına tanıklık edecekmişiz…
Bir ‘kerhane’nin kapısından girerken gördüklerim
Lider ve 15 gazeteci daima birlikte İstanbul’un birinci genelevi olarak bilinen Zürafa Sokak’ın kapılarını tekrar açılmamak üzere kapattık.
Yani 1884’te Şura-yı Devlet sonucuyla kurulan genelevin, İstanbul’un birinci “kerhanesi”nin kapıları 20 Aralık 2021, yani bugün itibariyle tarihe karıştı.
Ve ben de oradaydım.
Burası Abanoz Sokak’ta başlayıp, daha sonra buraya yani Zürafa Sokak’a taşınan bir “Red Light zone” yani “Kırmızı noktalı” bölgesinin sonuydu.
Burayı Yeşilçam sinemalarında kim bilir kaç sefer görmüştüm.
Ayna’nın ünlü müziğinin klibi burada çekilmişti.
Kemal Sunal’ın bir sinemasında vardı.
Hasılat defterine göre bir bayan en çok ne kadar fiyat almış
Mahalle, pandemi daha sonrası faaliyetini durdurmuş.
Bugün terkedilmiş bir biçimde.
Lakin meskenlerde, o günlerden kalan fazlaca hüzünlü birtakım eşyalar ve evraklar var.
örneğin çalışan bayanların hasılat raporları.
Defterlere bakarken bir şey dikkatimi çekti.
Hasılat kaydedilirken bayanların soyadları konmamış.
Yalnızca isimleri var.
2 Aralık 2003 tarihi itibariyle baktığım sayfada en çok hasılan yapan bayan 795 milyon TL para getirmiş işverenine.
En az ise 48 milyon TL.
Doğal bu sayı 2005’te paramızdan 6 sıfır atılmadan evvelki periyoda ilişkin.
Bu durumda en yüksek hasılat 795 TL, en düşük ise 48 TL olmuş.
Sigorta fişindeki eksik, 11 günün manası ne?
Defterlere devam ediyoruz.
Kadriye isimli bir bayanın 3/12/2019 tarihindeki sigorta kayıdında şu bilgeler var:
Fiyatı 938 TL olarak görülüyor.
11 gün eksik ödeme yapılmış. Zira istirahat günleri çalışmaları kanunen yasakmış ve sigorta kaydına bu biçimde işlenmiş.
Bir bayan vizite başına kaç TL alıyordu?
Pekala bu hasılatı elde etmek için vizite başına kaç para alıyorlardı?
Bunu bugünün hesabıyla şu an yapabilmem güç.
Bir yerde 70 TL yazıyordu.
Bir diğerinde 6.000 TL…
Bunlar bize Türk parasının enteresan serüvenini de anlatıyor.
Terkedilen konutlarda kalan eşyalar içinde bir de ayakkabılar dikkatimizi çekiyor.
Çok sayıda ucuz terlik ve siyah kalın yüksek topuklu ayakkabı var.
Aynada rujla yazılmış, müşteriye nazik bir dilek
Çabucak her yerde şu ihtar asılı:
“Prezervatif kullanmak mecburidir.”
Girdiğim bir konutta aynanın üzerine rujla yazılmış şu cümle hayli dikkatimi çekti:
“En güzel dost az meşgul edendir…”
Yani müşterisine hayli nazik bir lisanla “Ne olur bana bir güzellik yap, beni zorlama işini çabucak bitir ve git” der üzere bir ifade…
Çalışan bayanların beni hayli şaşırtan yaş ortalaması
Pekala kimdir bu bayanlar, kaç yaşındadır, nerelerden gelmişlerdir?
Fazla bilgi yok.
Lakin Beyoğlu Belediye Lideri Haydar Ali Yıldız bana hayli değişik gelen bir bilgi veriyor:
“Bir yerde okudum burada çalışan bayanların yaş ortalaması 40’mış” diyor.
Bana fazlaca enteresan geldi.
Ortalaması 40 olduğuna bakılırsa demek ki çalışan 50’li yaşlarında bile bayanlar varmış bu sokakta.
Gözümün önüne fazlaca hüzünlü fotoğraflar geldi tabii…
68’li bir mahallenin anti emparyalist tarihi
Mahalleyle ilgili bir öbür değişik kıssa de şu:
Burası 1946’da İstanbul’a gelen Missuri zırhlısındaki Amerikalı askerlere hizmet vermiş.
Lakin 1968 yılında fazlaca öteki bir olaya şahit olunmuş.
Altıncı Filo İstanbul’a gelecek diye, mahallenin bütün konutları sokakları boyanmış.
Meskenler temizlenmiş ve Amerikalı askerler için hazır hale getirilmiş.
Lakin iki üç gün evvelinde solcu öğrenciler mahalleye gelerek burada çalışan bayanlara konuşmalar yapmışlar.
Ve Altıncı Filo’nun geldiği o gün, mahallenin bayanları işe çıkmamış.
Yani mahallenin bir de bu biçimde 68 direnişi menkıbesi var.
Hayalet mahallenin gerçek kedileri ne olacak?
Bugün burası bir hayalet mahalle…
Sokak ve konutlar güya kedilere kalmış gibi…
Burada 60 yıl çalışmış birinin anlattığına nazaran, bayanlar kedilere fazlaca düşkünmüş.
Artık beşerler elini ayağını çekince o kediler ne olacak?
Burası bir sanat sokağına dönüşecek. Eminim sanatla ömrünü kazanan beşerler o kedilere sahip çıkacaktır.
Ancak bu sokaklar büyük bir inşaat faaliyeti geçirecek. İnşallah o sırada Beyoğlu Belediyesi ve hayvan kuruluşları onlara sahip çıkar.
en çok hasılat yapan mesken hangisiymiş?
Burası iki sokaktan oluşuyor. Biri Zürafa Sokak, öteki Alageyik Sokak. Daha doğrusu Alageyik Sokak’tan giriliyor ancak asıl yer Zürafa Sokak.
Demir kapıların üzerinde grafitiler var.
Meskenlerin kimilerinin üst katlarından hoş bir İstanbul görünümü bulunuyor.
Bu ortada enteresan bir şeyi öğreniyoruz.
En büyük hasılatı yapan mesken en ucuz vizite fiyatının bulunduğu evmiş.
Sokağın iki tarafında iki kilise ve bir sinagog var.
Mahallesinin tarihini uygun bilen bir lider
Bu genelev, 1884’de evvel Abanoz Sokak’ta Cenevizli ve öteki yabancılara hizmet için kurulmuş. Abanoz Sokak kapatılınca Zürafa Sokak’a taşınmış.
Sokağın en büyük sermayedarı Matild Manukyan’mış…
Hala sokaktaki konutların çoğunluğu onun mirasçılarına ilişkin.
Sokak bir kültür ve sanat sokağı haline dönüşecek.
Beyoğlu Belediye Lideri Yıldız fazlaca enteresan bir insan. Başında bulunduğu ilçenin tarihini epeyce düzgün biliyor.
Çok rahat bir insan ayrıyeten. Sorduğunuz her soruya epey rahatlıkla yanıt veriyor.
Eminim bu mahalleyi fazlaca hoş bir kültür ve sanat bölgesi haline getirecek.
Meskenlerin mülkiyetleri bir daha Manukyan ailesinin mirasçılarına ilişkin olacak.
Fakat meskenler rezidans, sanat galerisi ve kafe haline dönüşecek.
Alışılmış kapanan sokakla ilgili fazlaca değerli bir sorun var.
Özkök’ün “Tansu’ya Mektuplar” dizisinde “Başkan ve 15 gazeteci İstanbul’un 200 yıllık ‘Red Light’ını kapatırken neler gördük?” başlıklı yazısı şöyleki:
“Bugün hayatımın en değişik günlerinden birini yaşadım.
Beyoğlu Belediye Lideri Haydar Ali Yıldız’dan bir davet almıştım.
Galata Kulesi’nin yanındaki Güney Restoran’da buluşup, Beyoğlu Kültür ve Sanat Yolu’nun yeni açılacak bir kısmını ziyaret edecektik.
Giderken beni nasıl bir sürprizin beklediğini hiç bilmiyordum.
Meğerse İstanbul’un tarihi bir anına tanıklık edecekmişiz…
Bir ‘kerhane’nin kapısından girerken gördüklerim
Lider ve 15 gazeteci daima birlikte İstanbul’un birinci genelevi olarak bilinen Zürafa Sokak’ın kapılarını tekrar açılmamak üzere kapattık.
Yani 1884’te Şura-yı Devlet sonucuyla kurulan genelevin, İstanbul’un birinci “kerhanesi”nin kapıları 20 Aralık 2021, yani bugün itibariyle tarihe karıştı.
Ve ben de oradaydım.
Burası Abanoz Sokak’ta başlayıp, daha sonra buraya yani Zürafa Sokak’a taşınan bir “Red Light zone” yani “Kırmızı noktalı” bölgesinin sonuydu.
Burayı Yeşilçam sinemalarında kim bilir kaç sefer görmüştüm.
Ayna’nın ünlü müziğinin klibi burada çekilmişti.
Kemal Sunal’ın bir sinemasında vardı.
Hasılat defterine göre bir bayan en çok ne kadar fiyat almış
Mahalle, pandemi daha sonrası faaliyetini durdurmuş.
Bugün terkedilmiş bir biçimde.
Lakin meskenlerde, o günlerden kalan fazlaca hüzünlü birtakım eşyalar ve evraklar var.
örneğin çalışan bayanların hasılat raporları.
Defterlere bakarken bir şey dikkatimi çekti.
Hasılat kaydedilirken bayanların soyadları konmamış.
Yalnızca isimleri var.
2 Aralık 2003 tarihi itibariyle baktığım sayfada en çok hasılan yapan bayan 795 milyon TL para getirmiş işverenine.
En az ise 48 milyon TL.
Doğal bu sayı 2005’te paramızdan 6 sıfır atılmadan evvelki periyoda ilişkin.
Bu durumda en yüksek hasılat 795 TL, en düşük ise 48 TL olmuş.
Sigorta fişindeki eksik, 11 günün manası ne?
Defterlere devam ediyoruz.
Kadriye isimli bir bayanın 3/12/2019 tarihindeki sigorta kayıdında şu bilgeler var:
Fiyatı 938 TL olarak görülüyor.
11 gün eksik ödeme yapılmış. Zira istirahat günleri çalışmaları kanunen yasakmış ve sigorta kaydına bu biçimde işlenmiş.
Bir bayan vizite başına kaç TL alıyordu?
Pekala bu hasılatı elde etmek için vizite başına kaç para alıyorlardı?
Bunu bugünün hesabıyla şu an yapabilmem güç.
Bir yerde 70 TL yazıyordu.
Bir diğerinde 6.000 TL…
Bunlar bize Türk parasının enteresan serüvenini de anlatıyor.
Terkedilen konutlarda kalan eşyalar içinde bir de ayakkabılar dikkatimizi çekiyor.
Çok sayıda ucuz terlik ve siyah kalın yüksek topuklu ayakkabı var.
Aynada rujla yazılmış, müşteriye nazik bir dilek
Çabucak her yerde şu ihtar asılı:
“Prezervatif kullanmak mecburidir.”
Girdiğim bir konutta aynanın üzerine rujla yazılmış şu cümle hayli dikkatimi çekti:
“En güzel dost az meşgul edendir…”
Yani müşterisine hayli nazik bir lisanla “Ne olur bana bir güzellik yap, beni zorlama işini çabucak bitir ve git” der üzere bir ifade…
Çalışan bayanların beni hayli şaşırtan yaş ortalaması
Pekala kimdir bu bayanlar, kaç yaşındadır, nerelerden gelmişlerdir?
Fazla bilgi yok.
Lakin Beyoğlu Belediye Lideri Haydar Ali Yıldız bana hayli değişik gelen bir bilgi veriyor:
“Bir yerde okudum burada çalışan bayanların yaş ortalaması 40’mış” diyor.
Bana fazlaca enteresan geldi.
Ortalaması 40 olduğuna bakılırsa demek ki çalışan 50’li yaşlarında bile bayanlar varmış bu sokakta.
Gözümün önüne fazlaca hüzünlü fotoğraflar geldi tabii…
68’li bir mahallenin anti emparyalist tarihi
Mahalleyle ilgili bir öbür değişik kıssa de şu:
Burası 1946’da İstanbul’a gelen Missuri zırhlısındaki Amerikalı askerlere hizmet vermiş.
Lakin 1968 yılında fazlaca öteki bir olaya şahit olunmuş.
Altıncı Filo İstanbul’a gelecek diye, mahallenin bütün konutları sokakları boyanmış.
Meskenler temizlenmiş ve Amerikalı askerler için hazır hale getirilmiş.
Lakin iki üç gün evvelinde solcu öğrenciler mahalleye gelerek burada çalışan bayanlara konuşmalar yapmışlar.
Ve Altıncı Filo’nun geldiği o gün, mahallenin bayanları işe çıkmamış.
Yani mahallenin bir de bu biçimde 68 direnişi menkıbesi var.
Hayalet mahallenin gerçek kedileri ne olacak?
Bugün burası bir hayalet mahalle…
Sokak ve konutlar güya kedilere kalmış gibi…
Burada 60 yıl çalışmış birinin anlattığına nazaran, bayanlar kedilere fazlaca düşkünmüş.
Artık beşerler elini ayağını çekince o kediler ne olacak?
Burası bir sanat sokağına dönüşecek. Eminim sanatla ömrünü kazanan beşerler o kedilere sahip çıkacaktır.
Ancak bu sokaklar büyük bir inşaat faaliyeti geçirecek. İnşallah o sırada Beyoğlu Belediyesi ve hayvan kuruluşları onlara sahip çıkar.
en çok hasılat yapan mesken hangisiymiş?
Burası iki sokaktan oluşuyor. Biri Zürafa Sokak, öteki Alageyik Sokak. Daha doğrusu Alageyik Sokak’tan giriliyor ancak asıl yer Zürafa Sokak.
Demir kapıların üzerinde grafitiler var.
Meskenlerin kimilerinin üst katlarından hoş bir İstanbul görünümü bulunuyor.
Bu ortada enteresan bir şeyi öğreniyoruz.
En büyük hasılatı yapan mesken en ucuz vizite fiyatının bulunduğu evmiş.
Sokağın iki tarafında iki kilise ve bir sinagog var.
Mahallesinin tarihini uygun bilen bir lider
Bu genelev, 1884’de evvel Abanoz Sokak’ta Cenevizli ve öteki yabancılara hizmet için kurulmuş. Abanoz Sokak kapatılınca Zürafa Sokak’a taşınmış.
Sokağın en büyük sermayedarı Matild Manukyan’mış…
Hala sokaktaki konutların çoğunluğu onun mirasçılarına ilişkin.
Sokak bir kültür ve sanat sokağı haline dönüşecek.
Beyoğlu Belediye Lideri Yıldız fazlaca enteresan bir insan. Başında bulunduğu ilçenin tarihini epeyce düzgün biliyor.
Çok rahat bir insan ayrıyeten. Sorduğunuz her soruya epey rahatlıkla yanıt veriyor.
Eminim bu mahalleyi fazlaca hoş bir kültür ve sanat bölgesi haline getirecek.
Meskenlerin mülkiyetleri bir daha Manukyan ailesinin mirasçılarına ilişkin olacak.
Fakat meskenler rezidans, sanat galerisi ve kafe haline dönüşecek.
Alışılmış kapanan sokakla ilgili fazlaca değerli bir sorun var.