Ertuğrul Özkök: sükunet içinde cehenneme gidebilme hakkı istiyorum

Sinsinati

New member
Ertuğrul Özkök: sükunet içinde cehenneme gidebilme hakkı istiyorum 20 yılı Genel Yayın Direktörü olmak üzere 35 yıl aralıksız çalıştığı Hürriyet’in kasım ayında yollarını ayırdığı Ertuğrul Özkök, eşinin ismine gönderme yapan “Tansu’ya Mektuplar” başlığı altında yazılarını sürdürüyor. Yazılarını “newsletter” olarak geniş bir kümeye gönderen Özkök, son yazısında, aktör Alain Delon’un ötanazi sonucunı yorumladı. Özkök, Delon’un “Yaşlanınca insanın kendi dileğiyle sessiz bir biçimde cehenneme gitme hakkı olmalı” kelamlarına ait olarak, “her insanın kendine ‘cennet vadeden’ şeylere inandığı bir çağda, ‘cehenneme gitme hakkından’ kelam etmek…” kanısını lisana getirdi.

Özkök’ün “Tansu’ya Mektuplar” dizisinde “sessiz bir biçimde cehenneme gidebilme hakkı istiyorum” başlıklı yazısı şu biçimde:

“Acaba giderek hepimize yerleşen “Kollektif bir suçluluk duygusunun” yeni tabiri olabilir mi?

Son senelerda işittiğim en değişik “hak” kavramı “Umursamazlık hakkıydı…”

Kapkaranlık bir dünyada, olup biteni umursamayarak, kendini müdafaa altına alma hakkı olarak tanım ediliyordu.

Lakin “sessiz bir biçimde cehenneme gitme hakkını” birinci sefer dün hayli ünlü bir Fransız aktörün ağzından işittim.

Alain Delon’dan…


Alain Delon, onursal Altın Palmiye Ödülü’nü alırken kızı Anouchka Delon ile

2019’daki mülakat niçin bir daha gündeme geldi?


Ünlü Fransız aktörün 2019 yılında İsviçre’nin “Illustre” isimli mecmuasına verdiği uzun mülakatın bir kısmı geçen hafta Fransa’da “Le Point” mecmuası tarafınca gündeme konunca hem dünyada hem Türkiye’de bir daha gündem oldu.

sebebi de şu: Oğlu Anthony Delon, geçen ocak ayında babasının kendinden “Ötanazi yapmak için kendisine eşlik etmesini” istediğini deklare etti. Her şey hazırlanmış lakin son anda vazgeçmişler.

Baktım bahis bugün gazeteler tarafınca da geniş halde incelenmiş.

Delon bu kelamları yeni söylemiyor. Lakin Le Point’de yayınlanan mülakatta yeni bir kavram kullanıyor ki o dikkatimi çekti.

Son anında yanında rahip değil yakınlarını istiyor

Motamot şöyleki diyor:

“Son anımda yanımda bir rahip değil, sevdiğim yakın insanların olmasını ve ölmeme yardım etmelerini istiyorum. Oğlumdan bunu istedim. O niçinle Ötanaziden yanayım. İnsan yaşlanınca hayatta hayli zorlanıyor. O niçinle yaşlanınca insanın kendi dileğiyle sessiz bir biçimde cehenneme gitme hakkı olmalı” diyor.

Sanki kolektif bir suçluluk hissinin yeni tabiri mi?

“sükunet içinde cehenneme gitme hakkı…”

Çok “Sartrevari” bir kavram…

her insanın kendine “cennet vadeden” şeylere inandığı bir çağda, “cehenneme gitme hakkından” kelam etmek…

Sanki giderek hepimize yerleşen “Kollektif bir suçluluk duygusunun” yeni tabiri olabilir mi?

Hem 21’inci yüzyılın birinci 20 yılında şu yaşananlara baktığımızda…

Diktatörlükler, onların yol açtığı kanlı savaşlar, göçmenler, insan haklarının ayaklar altına alınması, aydınların, siyasetçilerin mahpuslarda çürütülmesi, bayana karşı şiddet, çevreyi talan, hayvanlara eziyet, çocukları insafsızca savaşlara sürmek, yoksulluk, eşitsizlik…

Sanki hepimizin bilinçaltına mı giriyor?

Sezen Aksu bu hafta ‘Masum değiliz’i bir daha yayınladı

Bakın Sezen Aksu bu hafta “Masum Değiliz” müziğinin yeanix ile ortak yeni bir Cover’ını çıkardı.

Hatırlayın müzik “Masum değiliz hiç birimiz” diyor…

bir daha geçen hafta “good job nicky” isimli genç müzikçinin çıkardığı farklı bir müzik var.

“Heaven is sin” diyor…

Yani “Cennet günahtır…”

Masumiyetin inançlardaki en üst simgesi olan cennetin, günah sözü ile yan yana söylem edilmesi, sanki bu kolektif bilinçaltımızın bu yesyeni halini mi anlatıyor…

Biliyorum, karanlık bir husus lakin şu pazar günü için güzel bir “kollektif sorgulama” için münasebet olabilir…

Bu günahlardan hepimizin nasibine düşen kırıntı yok mu?

O denli ya…

Bu 21’inci yüzyılın diktatörlerinden, savaşlardan, etraf kirlenmesinden, bayana, çocuğa şiddetten, etraf tahribatından bizim de nasibimize düşen kırıntılar yok mu…

her neyse pazar günü yazımı biraz daha yavaşça hususlarla kapatayım.

Alain Delon’un o mülakatında vefat, cehennem ve yaşlılık haricinde farklı bahisler da vardı…

Size onları aktarayım da iç kasvetimiz biraz hafifçelesin…

Pazar mülakatı

Bayan tokatlamaktan fazlaca bayanlardan tokat yedim


(*) Samuray sinemasını çekerken eşiniz Nathalie sizi tokatlamış gerçek mu?

ALAIN DELON: “Evet tokatladı lakin niye olduğunu hatırlamıyorum.”

(*) Sizin için maço, mizoşin diyorlar, o denli misiniz?

ALAIN DELON “Bu lafların hepsi palavra. ömrümde bayan tokatlamaktan daha fazlaca bayanlar tarafınca tokatlandım. Ancak ben hiç birinde polise gidip ‘Kadın beni tokatladı’ diye şikâyette bulunmadım.”


Alain Delon ve Romy Schneider, 1962’de Cannes Sinema Şenliği’nde

ömrümün en büyük hanımı kimdi?


(*) hayatının hanımı kimdi? Romy Schneider mi?

“Herkes Romy Schneider’dir diye düşünüyor. Tahminen de olurdu fakat o 1982’de bu dünyadan o denli kazaen ayrılmadı. Çocuğu David’in trajik vefatı onu hayli sarsmıştı. Bugüne kadar yalnızca bir kez evlendim. O da Nathalie Canovas’dı. daha sonrasında tekrar evlenmemeye karar verdim. O niçinle Mirelle Darc’a ‘Bak Mimi seninle asla evlenmeyeceğim. Zira tekrar evlenmemeye kelam verdim’ dedim. Buna pişmanım. hayatımın sonuna kadar tek bayan o olabilirdi.”

Brigitte Bardoy’la hiç bağı oldu mu?

(*) Ya Brigitte Bardot? Onunla aranızda hiç bir şey geçmedi. niye?

“Arkadaşlığımız her şeyin üstüne çıktı. İkimiz de bu biçimde daha memnun olduk.”

Hoş bir erkek olduğumun farkına bayanlar yardımıyla vardım

(*) Şaşırtan hoşluğunun ne vakit farkına vardın?

“Bu mevzuda evvel bayanlar beni bilinçlendirdi. Hindiçin’den döndükten daha sonra bayanların dikkatini çekmem yardımıyla sinemalarda oynamaya başladım. Bayanlar olmasaydı bir serseri olarak ölecektim. 17 yaşında orduya yazılmıştım. Dönüşte bir arkadaşım “Gel Saint Germain’de bir çeşit atalım’ dedi. Orada Zizi isminde engelli bir bayanla tanıştım. Onu sık sık görmeye gelen bir bayan arkadaşı vardı. İsmi Brigitte Auber’di. Hitchcock’un 1955 yılında çıkan sinemasında oynamış bir aktiristti. Benden 9 ay büyüktü. Bir akşam delirmiş vaziyette üstüme atıldı ve ‘Sen manyak mısın, şu yüzünü görmüyor musun. Sinema için yaratılmışsın sen’ dedi. Her şey o gece başladı. Bu hızım olmasaydı asla bugün burada olamazdım.”

Ben sinema dünyasında resmen bir kazayım

(*) Sık sık, ‘Ben bir kazayım’ diyormuşsun…

“Oyunculuk bir meslektir. Oyuncu olmak isteyen biri kurslarına, okuluna masraf, konservatuara masraf. Benim üzere bir aktör ise kaza yapıtıdır. Direktör Allegret bir vakit içinder bana ‘Oynama, kendin ol, yaşa’ dedi ve hayatım boyunca daima bu tavsiyeyi dinledim. Benim için aktör Alan Ladd, Burt Lancaster, Jean Gabin ve Lino Ventura’dır.”

Johnny Hallyday’le ortamızda görünmeyen özel bir bağ vardı

(*) Mirelle Darc’ın cenazesinde Johnny Hallyday’i öpmüştünüz ve bu onu son görüşünüzdü. Hallyday hayat kıssasında sizin için ‘Aramızda görünmeyen bağlar var’ demişti. Neydi?

“Olabilir lakin bu biçimde düşündüğünü bilmiyordum. O kelamlar bana hayli dokundu. Tahminen ikimizin de terkedilmiş çocuklar olmamızdan kaynaklanan bir şeydir.”

30 köpeğinin gömülü olduğu mezarlığın yanına gömülmek istiyor

(*) Alain Delon’un hayatı boyunca fazlaca köpeği olmuş ve kaybetmiş. Kaybettiği 30 köpeği, Loiret’de Douchy’deki meskeninin bulunduğu yerde bir mezarlıkta yatıyormuş. Kendisi de ona yakın bir mezarlığa gömülmek istiyor.”
 
Üst