Nicea
New member
Mario Kohl ilk şirketini kurduğunda 24 yaşındaydı. İki numaralı şirket altı yıldır ortalıkta. Yönettiği güneş sistemi sağlayıcısı Enpal kârlıdır ve 2.000 çalışanı bulunmaktadır. Şu anda 39 yaşında olan oyuncu, aslında Doğu Almanya milli takımında çok başarılı bir performans sergileyen dedesi gibi bir futbolcu olmak istiyordu.
Kohl ile Ostbahnhof’taki büyük mağazadan dönüştürülmüş açık planlı bir ofiste buluşuyoruz. Burada Enpal, satış odalarının üzerinde eskiden go-kart pistinin bulunduğu katın tamamını kaplıyor. Ama bir şekilde mesele hâlâ hızlı tur zamanlarıyla ilgili.
Sayın Kohl, Enpal ile en geç yedi yıl içinde çatılara bir milyon güneş enerjisi sistemi kurmak istiyorsunuz. Milyon senin için önemli mi?
Evet elbette. Ancak yalnızca 900.000 sistem kurmayı başarsak bile, bu yine de 100.000 sistem kurmayı planlayıp 110.000 sistemi yönetmemizden daha iyidir. Artık bu konuda çekingenliğe yer yok.
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Senin için buna ne bağlı?
Bir milyon güneş sistemini birbirine bağlarsak bu, yirmi orta ölçekli kömür yakıtlı enerji santralinin üretimine eşdeğer olacaktır. Yani bir şeyle ilgili.
Enpal’ın açık planlı ofisinde, yeni müşteri sözleşmesi imzalandığında daima çalınan bir zil vardı. Neden artık yoklar?
Çünkü o kadar sık oldu ki bozuldu. İlk başta pek çok kişi şok oldu ve zil çaldığında bunun bir yangın alarmı olduğunu düşündü. Daha sonra bu durum günde yüz defadan fazla tekrarlandı. Bir noktada zil onu almayı bıraktı.
Ama bu biraz çağrı merkezi baskısına ve itici güçlere benziyor, değil mi?
Hayır. Müşterileri sormadan aramayız. Ve: Komşularımızın veya akrabalarımızın tavsiyeleri aracılığıyla bize giderek daha fazla müşteri geliyor. ikna etmek istiyoruz. Fosil enerjiden çıkış, büyük enerji tedarikçilerinden bağımsızlık sunuyoruz ve müşterilerimize yine de para tasarrufu yapabilir ve karbondioksitten kaçınabilirler. Dünya için iyi ve cüzdanınız için iyi. Misyonumuz müşterilere ilham vermektir. Ayrıca giderek daha fazla sistem kurmakla kalmıyoruz, müşterilerimiz de giderek daha fazla memnun oluyor. Güzelliği de bu.
Satıcılar komisyon alıyor mu?
Doğal olarak.
Aslında bunu neden yapıyorsun?
Çünkü aslında iklim değişikliğinin endişe verici olduğunu düşünüyorum ve etkileri şimdiden beni gerçekten korkutuyor. Kömür, gaz veya petrol yerine güneşten elektrik üretmek küresel ısınmayı durdurmak için bir fırsat. Bunun için ihtiyacımız olan her şey, güneş panelleri, piller, teknoloji, yıllardır ortalıktaydı. Sonunda bunu yapmak zorundayız.
Federal hükümetin iklim politikasından memnun musunuz?
Sanırım artık bir şeylerin olması gerektiği artık herkes için açık. Ama bu çok yavaş. Küçük vidaları çevirseydik çok fazla hız kazanabilirdik.
Örneğin?
Almanya’da yeni bir güneş enerjisi sisteminin kaydedilmesi gereken 900 yerel elektrik şebekesi operatörü bulunmaktadır. Her ağ operatörünün bunun için kendi formu vardır. Şu anda ağ operatörleriyle yazışmaktan başka hiçbir şey yapmayan 100’den fazla kişiyi istihdam ediyoruz. Bazen hala faksla. Çılgınca.
Berlin’deki televizyon kulesi manzaralı Enpal ofisiEmmanuele Contini
İklim değişikliğiyle mücadele konusunda tutkulusunuz. Eğer 20 yaş daha genç olsaydınız, Son Nesil’in tarafında savaşmayı hayal edebilir miydiniz?
Enpal’de her gün çatılarımızda iklim kriziyle mücadele eden binin üzerinde güneş enerjisi ustası var. Yaparız. Bu çok daha etkilidir.
1984 yılında Strausberg’de doğdular. Doğu Almanya’ya dair anılarınız neler?
Duvar yıkıldığında beş yaşındaydım. Çok mutlu bir çocukluğumu hatırlıyorum.
Bir öğrenci olarak Doğu Almanya’nın sona ermesinden sonraki ilk on yılı yaşadınız ve muhtemelen sınıf arkadaşlarınızın ebeveynlerinin işlerini kaybettiğini ve yaşam tarzlarının çöktüğünü de gördünüz. Ne şekilde?
Babam televizyon tamircisiydi. Berlin Duvarı’nın yıkılmasına kadar talep görüyordu. Duvar yıkıldığında artık kimsenin eski Doğu Almanya televizyonu tamir edilmemişti; bunun yerine insanlar özlemini duydukları WeHaberler TV’yi satın aldılar. Babam daha sonra sigorta acentesi oldu.
Bunu nasıl algıladın?
Beni etkiledi. Değişimi bir fırsat olarak gördü ve kendine ait bir şey başlattı. Belki bu beni etkiledi. Her halükarda, bu değişiklik bana hiçbir şeyin sonsuza dek var olmayacağı ve kesin olduğuna inandığınız şeylerin hızla kaybolabileceği konusunda çok kalıcı bir deneyim kazandırdı. Yani hayatımda yapmak istediğim şeyin güvenli değil, havalı olması gerekiyordu.
Strausberg her zaman kamu hizmetinin önemli bir rol oynadığı bir yer olmuştur. Doğu Almanya Milli Savunma Bakanlığı’nın genel merkezi burada bulunuyordu. Duvarın yıkılmasından sonra Strausberg önemli bir Bundeswehr lokasyonu haline geldi. Bu büyük ölçüde hafifletti ve birçok sanayi bölgesinde olduğu gibi bir çöküş yaşanmadı. Ama aslında bunu kendi babamla da yaşadım.
Futbol kariyerini bile düşündüler…
Kesinlikle. Büyükbabam Doğu Almanya milli takımında profesyonel bir futbolcuydu. Tek maç, tek gol, yüzde 100 isabet oranı. Harika. Daha sonra 13 yaşımdayken Michael Ballack profesyonel futbolcu oldu. Ancak daha sonra kariyer arzusunun yanı sıra yetenek gibi bir şeyin de gerekli olduğunu öğrenmem gerekti. Ve ne yazık ki bu büyükbabamdan bana geçmedi.
Bunu kendin mi buldun?
Evet. Daha sonra Starcraft’ı denedim ve profesyonel bir bilgisayar oyuncusu olarak kariyerimin hayalini kurdum. Ama orada da yeterince iyi değildim. Kaybederek öğrenerek oldukça iyi organize olabileceğimi fark ettim. Mesela Strausberg’de kendi futbol turnuvamı düzenledim. Bu eğlenceliydi.
Okulda işler nasıl gitti?
İyi. Bir nokta sıfır olan lise diploması.
Kolaylıkla mı yoksa özenle mi?
Çalışkanlık. Bir noktada okumaya karar verdim ve bunu karşılayabilecek bir burs istedim. On birinci sınıfta Alman Ulusal Akademik Vakfı’na koşulları sordum ve süper notların gerekli olduğunu öğrendim. Sonra onunla devam ettim. Hatta sınavdan B aldığımda öğretmenle tartıştığım noktaya geldi ve bunun açıkça A olduğunu düşündüm.
Ailenizden baskı mı vardı?
Hiç de bile. Bunu istedim.
Emmanuele Contini
Kişiye
1984 yılında doğan Mario Kohl, Berlin yakınlarındaki Strausberg’de doğdu. Ayrıca burada okula gitti, liseden mezun oldu ve Vallendar/Koblenz’deki özel WHU Ekonomi ve Yönetim Üniversitesi’nde işletme ve kurumsal yönetim eğitimi aldı. 2008 yılında Strausberg’den bir okul arkadaşıyla birlikte Buyer Portal şirketini kurdu. Enpal 2017 yılında kuruldu.
Ne okumak istiyordun?
Kanun. Avukat olmak istiyordum. Ama bu işe yaramadı. Başvurdum ama kabul edilmedim ki bu kesinlikle doğruydu.
Neden?
Gücümün oldukça somut bir vizyon geliştirebilmek ve ardından onu gerçekten uygulamak için doğru insanları bir araya getirebilmek olduğunu düşünüyorum. Ancak yargıda vizyona pek yer yok. Yakında benim için çok dar olurdu.
Peki işletme yönetimi daha mı uygundu?
İşletme ve kurumsal yönetim okudum çünkü futbol turnuvası düzenleyebilirsem, şirket de yönetebilirim diye düşündüm. Kendi şirketimi kurmanın harika olacağını düşündüm.
O zamanlar Samwer kardeşler zaten birkaç şirket kurmuş ve bunları hızla milyonlarca dolara satmıştı. Siz de büyük para kazanmak ister miydiniz?
O zamanlar bunun kesinlikle bir rolü vardı. Ancak öğrenimim sırasında bu durum değişti. Her şey yeni bir şey yaratmak, bir sorunu çözmek ve fark yaratmakla ilgiliydi.
Özel elit üniversite WHU’ya başvurdular ve kabul edildiler. Onca yer arasından neden oraya çekildin? Çünkü Samwer’lar da orada okudu?
Belki onlar sayesinde WHU’dan haberdar oldum. Bana göre o zamanın işletme alanında en iyi üniversitesiydi.
Orada bir dönemin maliyeti ne kadardı?
O zaman 5000 euro idi.
Sende var mıydı?
Hayır. Üniversite parası olmayanlara da yer veriyor. Öyle bir yer buldum, sonra da burs aldım.
Oradaki öğrenciler arasında kaç Ossis vardı?
Çok değil. Sınıfımda 85 kişi vardı. Bunlardan beşinin doğudan geldiğini sanıyorum. Oda arkadaşım Bautzen’den geldi ve o sırada sınıf temsilcisi oldu.
Seçkin bir Batı Alman üniversitesinde Ossi olarak yarışmak nasıldı?
İlk başta oldukça yalnızdım. Evden 600 kilometre uzakta. Okulda her zaman en iyi notları alan bendim ve birdenbire yaklaşık üç kişiden biri A-seviyesine sahip oldu. Farklı bir dünyaydı ve birkaç uyum sorunu vardı. Ama her şeyden önce bunu inanılmaz derecede heyecan verici buldum.
Hangi adaptasyon konularını kastediyorsunuz?
Ben Berlin’de konuştuğumda çoğu insan zaten bakmıştı ve pek İngilizce konuşamıyordum. Takımın bir parçası olmak uzun zaman aldı.
Doğudan geldiğinizi, zengin bir ailenin çocuğu olmadığınızı mı hissettirdiniz size?
Hayır. Eğer demek istediğin buysa ben de zorbalığa uğramadım. Bu, onlara bunu daha da fazla kanıtlamak için beni aşırı derecede acıktırırdı. Bundan daha büyük bir motivasyon artırıcı olamazdı. Bir hediye olurdu. Üstelik burada yalnızca milyoner ailelerin çocukları yoktu ve önemli olan yalnızca para değildi. Zorlu bir performans seçimi vardı. Üniversitenin kendisi, performansın uygun olması durumunda isteyen herkesin orada okuyabileceğini söylüyor.
Hiç Doğu kökenleriniz soruldu mu?
HAYIR.
Bu konuda açık olur musun?
Elbette, Ossi olmaktan gurur duyuyorum.
Motivasyon olarak çalışmanın paranın yanında ikinci planda kaldığını söylediler. Ne oldu?
Girişimciler iki üç haftada bir gelip startup deneyimlerini anlattılar. Daha sonra onlarla sohbet edebilirsiniz. Bazen birisi size bir kart verir ve kendi şirketinizi kurmak istiyorsanız onu arayabileceğinizi söylerdi. Bunlar kruvaze takım elbiseli, kravatlı MDax patronları değil, benden pek de yaşlı olmayan insanlardı. Şimdi benim gibi on yıl önce öğrenci olan ve şu anda birkaç yüz kişiyle şirket yöneten insanlar. Bu tamamen ilham vericiydi.
Volkmar Otto
Şirkete
Enpal başlangıçta Evergreen adı altında piyasaya sürüldü. İş modeli, akü depolama da dahil olmak üzere güneş enerjisi sistemleri kurmak ve kiralamaktır. Kira bedeli banka kredisi ile finanse edilmektedir. Şu anda Almanya’da 50.000’den fazla güneş enerjisi sistemi kuruldu ve Enpal karada. Geçen yılki satışlar 413 milyon euro idi. Şirketin değerinin iki milyar avronun üzerinde olduğu tahmin ediliyor.
Kimi hatırlıyorsun?
Mesela Lukasz Gadowski. O zamanlar 20’li yaşlarının sonlarındaydı ve Studi VZ’yi yeni kurmuştu. Daha sonra aslında Enpal’in arkadaşı ve destekçisi, ardından da yatırımcısı oldu. WHU’da Enpal’ı birlikte kurduğum Viktor Wingert ile de tanıştım. Birlikte çalıştık. Rusya’dan gelip çocukluğunda Almanya’ya gelmiş.
Eğitiminizi tamamladıktan sonra ilk olarak Buyer Portal şirketini kurdunuz, hisselerinizi sözde 10 milyon euro’ya sattınız ve hemen Enpal’i kurdunuz. Bir süreliğine emekli de olabilirsiniz. Hızlı başlangıçtan hiç pişman oldunuz mu?
Asla. Buyer Portal’dan kurtulmak istemedim ama Enpal’ı kurabilmek için hisselerimi sattım. Eğer paraya ihtiyaç olsaydı, birazını kendime koyabilirdim. Bu tamamen yardımcı oldu.
En değerli özel lüks eşyanız nedir?
Artık neredeyse dört yaşında olan bir Tesla.
Peki iklim aktivistlerinin neden olduğu trafik sıkışıklığında kim sıkışıp kaldı?
Sadece bir kez değil.
Hangi duygularla?
Daha etkili eylemleri olan bir iklim aktivisti olduğum gerçeğiyle sakin kalmaya ve kendimi teselli etmeye çalışıyorum.
Kohl ile Ostbahnhof’taki büyük mağazadan dönüştürülmüş açık planlı bir ofiste buluşuyoruz. Burada Enpal, satış odalarının üzerinde eskiden go-kart pistinin bulunduğu katın tamamını kaplıyor. Ama bir şekilde mesele hâlâ hızlı tur zamanlarıyla ilgili.
Sayın Kohl, Enpal ile en geç yedi yıl içinde çatılara bir milyon güneş enerjisi sistemi kurmak istiyorsunuz. Milyon senin için önemli mi?
Evet elbette. Ancak yalnızca 900.000 sistem kurmayı başarsak bile, bu yine de 100.000 sistem kurmayı planlayıp 110.000 sistemi yönetmemizden daha iyidir. Artık bu konuda çekingenliğe yer yok.
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Senin için buna ne bağlı?
Bir milyon güneş sistemini birbirine bağlarsak bu, yirmi orta ölçekli kömür yakıtlı enerji santralinin üretimine eşdeğer olacaktır. Yani bir şeyle ilgili.
Enpal’ın açık planlı ofisinde, yeni müşteri sözleşmesi imzalandığında daima çalınan bir zil vardı. Neden artık yoklar?
Çünkü o kadar sık oldu ki bozuldu. İlk başta pek çok kişi şok oldu ve zil çaldığında bunun bir yangın alarmı olduğunu düşündü. Daha sonra bu durum günde yüz defadan fazla tekrarlandı. Bir noktada zil onu almayı bıraktı.
Ama bu biraz çağrı merkezi baskısına ve itici güçlere benziyor, değil mi?
Hayır. Müşterileri sormadan aramayız. Ve: Komşularımızın veya akrabalarımızın tavsiyeleri aracılığıyla bize giderek daha fazla müşteri geliyor. ikna etmek istiyoruz. Fosil enerjiden çıkış, büyük enerji tedarikçilerinden bağımsızlık sunuyoruz ve müşterilerimize yine de para tasarrufu yapabilir ve karbondioksitten kaçınabilirler. Dünya için iyi ve cüzdanınız için iyi. Misyonumuz müşterilere ilham vermektir. Ayrıca giderek daha fazla sistem kurmakla kalmıyoruz, müşterilerimiz de giderek daha fazla memnun oluyor. Güzelliği de bu.
Satıcılar komisyon alıyor mu?
Doğal olarak.
Aslında bunu neden yapıyorsun?
Çünkü aslında iklim değişikliğinin endişe verici olduğunu düşünüyorum ve etkileri şimdiden beni gerçekten korkutuyor. Kömür, gaz veya petrol yerine güneşten elektrik üretmek küresel ısınmayı durdurmak için bir fırsat. Bunun için ihtiyacımız olan her şey, güneş panelleri, piller, teknoloji, yıllardır ortalıktaydı. Sonunda bunu yapmak zorundayız.
Federal hükümetin iklim politikasından memnun musunuz?
Sanırım artık bir şeylerin olması gerektiği artık herkes için açık. Ama bu çok yavaş. Küçük vidaları çevirseydik çok fazla hız kazanabilirdik.
Örneğin?
Almanya’da yeni bir güneş enerjisi sisteminin kaydedilmesi gereken 900 yerel elektrik şebekesi operatörü bulunmaktadır. Her ağ operatörünün bunun için kendi formu vardır. Şu anda ağ operatörleriyle yazışmaktan başka hiçbir şey yapmayan 100’den fazla kişiyi istihdam ediyoruz. Bazen hala faksla. Çılgınca.
Berlin’deki televizyon kulesi manzaralı Enpal ofisiEmmanuele Contini
İklim değişikliğiyle mücadele konusunda tutkulusunuz. Eğer 20 yaş daha genç olsaydınız, Son Nesil’in tarafında savaşmayı hayal edebilir miydiniz?
Enpal’de her gün çatılarımızda iklim kriziyle mücadele eden binin üzerinde güneş enerjisi ustası var. Yaparız. Bu çok daha etkilidir.
1984 yılında Strausberg’de doğdular. Doğu Almanya’ya dair anılarınız neler?
Duvar yıkıldığında beş yaşındaydım. Çok mutlu bir çocukluğumu hatırlıyorum.
Bir öğrenci olarak Doğu Almanya’nın sona ermesinden sonraki ilk on yılı yaşadınız ve muhtemelen sınıf arkadaşlarınızın ebeveynlerinin işlerini kaybettiğini ve yaşam tarzlarının çöktüğünü de gördünüz. Ne şekilde?
Babam televizyon tamircisiydi. Berlin Duvarı’nın yıkılmasına kadar talep görüyordu. Duvar yıkıldığında artık kimsenin eski Doğu Almanya televizyonu tamir edilmemişti; bunun yerine insanlar özlemini duydukları WeHaberler TV’yi satın aldılar. Babam daha sonra sigorta acentesi oldu.
Bunu nasıl algıladın?
Beni etkiledi. Değişimi bir fırsat olarak gördü ve kendine ait bir şey başlattı. Belki bu beni etkiledi. Her halükarda, bu değişiklik bana hiçbir şeyin sonsuza dek var olmayacağı ve kesin olduğuna inandığınız şeylerin hızla kaybolabileceği konusunda çok kalıcı bir deneyim kazandırdı. Yani hayatımda yapmak istediğim şeyin güvenli değil, havalı olması gerekiyordu.
Strausberg her zaman kamu hizmetinin önemli bir rol oynadığı bir yer olmuştur. Doğu Almanya Milli Savunma Bakanlığı’nın genel merkezi burada bulunuyordu. Duvarın yıkılmasından sonra Strausberg önemli bir Bundeswehr lokasyonu haline geldi. Bu büyük ölçüde hafifletti ve birçok sanayi bölgesinde olduğu gibi bir çöküş yaşanmadı. Ama aslında bunu kendi babamla da yaşadım.
Futbol kariyerini bile düşündüler…
Kesinlikle. Büyükbabam Doğu Almanya milli takımında profesyonel bir futbolcuydu. Tek maç, tek gol, yüzde 100 isabet oranı. Harika. Daha sonra 13 yaşımdayken Michael Ballack profesyonel futbolcu oldu. Ancak daha sonra kariyer arzusunun yanı sıra yetenek gibi bir şeyin de gerekli olduğunu öğrenmem gerekti. Ve ne yazık ki bu büyükbabamdan bana geçmedi.
Bunu kendin mi buldun?
Evet. Daha sonra Starcraft’ı denedim ve profesyonel bir bilgisayar oyuncusu olarak kariyerimin hayalini kurdum. Ama orada da yeterince iyi değildim. Kaybederek öğrenerek oldukça iyi organize olabileceğimi fark ettim. Mesela Strausberg’de kendi futbol turnuvamı düzenledim. Bu eğlenceliydi.
Okulda işler nasıl gitti?
İyi. Bir nokta sıfır olan lise diploması.
Kolaylıkla mı yoksa özenle mi?
Çalışkanlık. Bir noktada okumaya karar verdim ve bunu karşılayabilecek bir burs istedim. On birinci sınıfta Alman Ulusal Akademik Vakfı’na koşulları sordum ve süper notların gerekli olduğunu öğrendim. Sonra onunla devam ettim. Hatta sınavdan B aldığımda öğretmenle tartıştığım noktaya geldi ve bunun açıkça A olduğunu düşündüm.
Ailenizden baskı mı vardı?
Hiç de bile. Bunu istedim.
Emmanuele Contini
Kişiye
1984 yılında doğan Mario Kohl, Berlin yakınlarındaki Strausberg’de doğdu. Ayrıca burada okula gitti, liseden mezun oldu ve Vallendar/Koblenz’deki özel WHU Ekonomi ve Yönetim Üniversitesi’nde işletme ve kurumsal yönetim eğitimi aldı. 2008 yılında Strausberg’den bir okul arkadaşıyla birlikte Buyer Portal şirketini kurdu. Enpal 2017 yılında kuruldu.
Ne okumak istiyordun?
Kanun. Avukat olmak istiyordum. Ama bu işe yaramadı. Başvurdum ama kabul edilmedim ki bu kesinlikle doğruydu.
Neden?
Gücümün oldukça somut bir vizyon geliştirebilmek ve ardından onu gerçekten uygulamak için doğru insanları bir araya getirebilmek olduğunu düşünüyorum. Ancak yargıda vizyona pek yer yok. Yakında benim için çok dar olurdu.
Peki işletme yönetimi daha mı uygundu?
İşletme ve kurumsal yönetim okudum çünkü futbol turnuvası düzenleyebilirsem, şirket de yönetebilirim diye düşündüm. Kendi şirketimi kurmanın harika olacağını düşündüm.
O zamanlar Samwer kardeşler zaten birkaç şirket kurmuş ve bunları hızla milyonlarca dolara satmıştı. Siz de büyük para kazanmak ister miydiniz?
O zamanlar bunun kesinlikle bir rolü vardı. Ancak öğrenimim sırasında bu durum değişti. Her şey yeni bir şey yaratmak, bir sorunu çözmek ve fark yaratmakla ilgiliydi.
Özel elit üniversite WHU’ya başvurdular ve kabul edildiler. Onca yer arasından neden oraya çekildin? Çünkü Samwer’lar da orada okudu?
Belki onlar sayesinde WHU’dan haberdar oldum. Bana göre o zamanın işletme alanında en iyi üniversitesiydi.
Orada bir dönemin maliyeti ne kadardı?
O zaman 5000 euro idi.
Sende var mıydı?
Hayır. Üniversite parası olmayanlara da yer veriyor. Öyle bir yer buldum, sonra da burs aldım.
Oradaki öğrenciler arasında kaç Ossis vardı?
Çok değil. Sınıfımda 85 kişi vardı. Bunlardan beşinin doğudan geldiğini sanıyorum. Oda arkadaşım Bautzen’den geldi ve o sırada sınıf temsilcisi oldu.
Seçkin bir Batı Alman üniversitesinde Ossi olarak yarışmak nasıldı?
İlk başta oldukça yalnızdım. Evden 600 kilometre uzakta. Okulda her zaman en iyi notları alan bendim ve birdenbire yaklaşık üç kişiden biri A-seviyesine sahip oldu. Farklı bir dünyaydı ve birkaç uyum sorunu vardı. Ama her şeyden önce bunu inanılmaz derecede heyecan verici buldum.
Hangi adaptasyon konularını kastediyorsunuz?
Ben Berlin’de konuştuğumda çoğu insan zaten bakmıştı ve pek İngilizce konuşamıyordum. Takımın bir parçası olmak uzun zaman aldı.
Doğudan geldiğinizi, zengin bir ailenin çocuğu olmadığınızı mı hissettirdiniz size?
Hayır. Eğer demek istediğin buysa ben de zorbalığa uğramadım. Bu, onlara bunu daha da fazla kanıtlamak için beni aşırı derecede acıktırırdı. Bundan daha büyük bir motivasyon artırıcı olamazdı. Bir hediye olurdu. Üstelik burada yalnızca milyoner ailelerin çocukları yoktu ve önemli olan yalnızca para değildi. Zorlu bir performans seçimi vardı. Üniversitenin kendisi, performansın uygun olması durumunda isteyen herkesin orada okuyabileceğini söylüyor.
Hiç Doğu kökenleriniz soruldu mu?
HAYIR.
Bu konuda açık olur musun?
Elbette, Ossi olmaktan gurur duyuyorum.
Motivasyon olarak çalışmanın paranın yanında ikinci planda kaldığını söylediler. Ne oldu?
Girişimciler iki üç haftada bir gelip startup deneyimlerini anlattılar. Daha sonra onlarla sohbet edebilirsiniz. Bazen birisi size bir kart verir ve kendi şirketinizi kurmak istiyorsanız onu arayabileceğinizi söylerdi. Bunlar kruvaze takım elbiseli, kravatlı MDax patronları değil, benden pek de yaşlı olmayan insanlardı. Şimdi benim gibi on yıl önce öğrenci olan ve şu anda birkaç yüz kişiyle şirket yöneten insanlar. Bu tamamen ilham vericiydi.
Volkmar Otto
Şirkete
Enpal başlangıçta Evergreen adı altında piyasaya sürüldü. İş modeli, akü depolama da dahil olmak üzere güneş enerjisi sistemleri kurmak ve kiralamaktır. Kira bedeli banka kredisi ile finanse edilmektedir. Şu anda Almanya’da 50.000’den fazla güneş enerjisi sistemi kuruldu ve Enpal karada. Geçen yılki satışlar 413 milyon euro idi. Şirketin değerinin iki milyar avronun üzerinde olduğu tahmin ediliyor.
Kimi hatırlıyorsun?
Mesela Lukasz Gadowski. O zamanlar 20’li yaşlarının sonlarındaydı ve Studi VZ’yi yeni kurmuştu. Daha sonra aslında Enpal’in arkadaşı ve destekçisi, ardından da yatırımcısı oldu. WHU’da Enpal’ı birlikte kurduğum Viktor Wingert ile de tanıştım. Birlikte çalıştık. Rusya’dan gelip çocukluğunda Almanya’ya gelmiş.
Eğitiminizi tamamladıktan sonra ilk olarak Buyer Portal şirketini kurdunuz, hisselerinizi sözde 10 milyon euro’ya sattınız ve hemen Enpal’i kurdunuz. Bir süreliğine emekli de olabilirsiniz. Hızlı başlangıçtan hiç pişman oldunuz mu?
Asla. Buyer Portal’dan kurtulmak istemedim ama Enpal’ı kurabilmek için hisselerimi sattım. Eğer paraya ihtiyaç olsaydı, birazını kendime koyabilirdim. Bu tamamen yardımcı oldu.
En değerli özel lüks eşyanız nedir?
Artık neredeyse dört yaşında olan bir Tesla.
Peki iklim aktivistlerinin neden olduğu trafik sıkışıklığında kim sıkışıp kaldı?
Sadece bir kez değil.
Hangi duygularla?
Daha etkili eylemleri olan bir iklim aktivisti olduğum gerçeğiyle sakin kalmaya ve kendimi teselli etmeye çalışıyorum.