Roland Garros’taki Philippe Chatrier Mahkemesi, uzun süredir Rafael Nadal’ın ikinci evi.
Fransa Açık’ta 14 tekler şampiyonluğu kazandı. Roland Garros’taki rekoru 112-3 ve sahada onun gümüş bir heykeli var.
Bu yüzden, Novak Djokovic’in Pazar günü, rakibinin bu nesle hakim olduğu noktada, kariyerini taçlandıran bir an – Nadal’dan bir fazla olan 23. Grand Slam tekler şampiyonluğu – şansı bulması uygun olabilir.
36 yaşındaki Sırp şampiyonu Djokovic bunu başarabilirse – ve Norveçli Casper Ruud’a karşı büyük bir favori olacak – bu, Djokovic’in Nadal’ın evine baskın yapması, buzdolabını basması ve… Bir Godfather maratonunu izlemek için oturma odasındaki kanepede bıraktı.
Cuma günü dünyanın 1 numarası Carlos Alcaraz’a karşı kazandığı dört setlik galibiyetin ardından Djokovic, “Tehlikede olan bir tarih var,” dedi. “Bu hissi seviyorum.”
Alexander Zverev’i 6-3, 6-4, 6-0’lık setlerle domine eden Ruud’da Djokovic, son beş Grand Slam finalinin üçüne ulaşmış ancak son iki finalinde kaybetmiş biriyle tanışır. Ruud henüz üst üste dört maçta Djokovic’ten set alamadı ve bu da Djokovic’i Nadal’ı gölgede bırakmak için en iyi konuma getirdi.
Sırbistan dışındaki tenisseverler beğensin ya da beğenmesin, Djokovic neredeyse 15 yıldır bu tür bir başarı yaratıyor ve yakın zamanda pes etme belirtisi göstermiyor. Daha önce Nadal ve Roger Federer arasında sadece ikili bir rekabet/aşk kutlaması olan elit tenisi üç yönlü bir üstünlük savaşına dönüştürmesiyle başladı. Pazar günkü galibiyetle Djokovic, bu üçlüde her Grand Slam’de en az üç tekler şampiyonluğu kazanan tek oyuncu olacak.
İki yıl önce Fransa Açık’ta Nadal’ı iki kez yenen tek kişi oydu. Federer inananları, kocasının her zaman sporun en kutsal yeri olan Wimbledon’daki Merkez Kort olacağı fikrine uzun zamandır sarıldılar. Geçen yıl yedinci Wimbledon tekler şampiyonluğunu kazanan Djokovic, önümüzdeki ay All England Club’da Federer ile seviye atlayabilir.
Cuma öğleden sonra Roland Garros’ta sporu devralmaya bir adım daha yaklaşmak isteyen 20 yaşındaki İspanyol ve bir numaralı seribaşı Alcaraz’a karşı eski numaralarını tekrar gösterdi. Djokovic ve Alcaraz, geçen yıl sırayla Grand Slam şampiyonlukları kazanarak ve dünyanın zirvesini hedefleyerek herkesten üstün olduklarını göstermişlerdi.
Oyunun çağlar boyunca sürecek bir olay, nesiller arası bir çatışma ve potansiyel bir meşale değişikliği – ya da aslında spor için belirleyici bir an olacağı varsayılmıştı.
Bunun yerine Djokovic, sıkışık bir Alcaraz’a karşı bir tür teknik nakavt kaydederek eski guard adına bir galibiyet elde etti. Djokovic, 6-3 5-7 6-1 6-1 olmak üzere dört sette galip gelirken, Alcaraz anın büyüklüğünde çöktü.
Alcaraz’ın saf bir samimiyet anında, o devasa sahnede Djokovic ile karşılaşma fikrinin kendisini uçurduğunu söylediği bir günde, bu bir bilgelik ve deneyim zaferiydi. Krampların yorgunluk veya diyetle ilgisi olmadığını söyledi. Hepsi, 45’inde oynayan birine karşı sadece ikinci Grand Slam yarı finalinde oynamanın stresiyle ilgiliydi.
Djokovic, “Kariyerinde belki de ilk kez dünyanın en büyük turnuvalarından birine girdiği için kazanması bekleniyordu,” dedi. “Şampiyonluğun peşinden koşan ve kazanmaya çalışan bir mazlum olmayabilirdi.”
Alcaraz, maça her zamankinden daha gergin başladığını ve gerginliğin oradan daha önce bir tenis kortunda hiç hissetmediği bir seviyeye çıktığını söyledi.
Alcaraz, maçtan sonra yaşanan kramplar için “Bu birçok şeyin birleşimi,” dedi. “Önemli olan heyecandı.”
Djokovic, Alcaraz’ın yaşadıklarını anlayabildiğini söyledi. Kariyerinin başlarında, en büyük turnuvaların son turlarında, bazen şampiyonluklar söz konusu olduğunda, vücudu, çevresinde olup bitenlerin stresinden başka bir neden olmadan pes etti.
“Bu, öğrenme eğrisinin bir parçası” dedi.
Alcaraz, daha önce de kramplar hissettiğini ancak böyle bir şey olmadığını söyledi. İlk sette sağ koluna kramp girdi ve üçüncü sette kramplar tüm vücuduna yayıldı. Nedenini tam olarak biliyordu.
Alcaraz, “Birisi Novak’a karşı oyunda gergin olmadığını söylüyorsa, yalan söylüyordur” dedi. “Bir Grand Slam yarı finali oynadığınızda çok gerginsiniz, ama Novak ile karşılaştığınızda daha da fazla.” Djokovic’le bir sonraki karşılaşmasında farklı olabilir, dedi, “ama sinirler orada olacak.”
İki saatten fazla bir süredir, sonsuzluk için bir yarışma gibi görünmüştü. Djokovic ilk sette neredeyse mükemmel oynadı, sadece Alcaraz sonraki sette gücünü ve büyülü şutunu gösterdi.
Buna, topun etrafında 180 derece döndükten sonra aniden taç çizgisi bandının üzerinden kayan bir forehand çapraz sahasına çarptığı, geri sahaya doğru tam bir süratle koşan çarpıcı bir galip de dahildi. Bu, kalabalığı heyecanlandırdı ve Djokovic raketini alkışladı. Setleri böldükten sonra, Djokovic’in ünlü kariyerinde katıldığı pek çok klasik maç gibi, hesaplaşmanın beş set ve dört saatten fazla süreceğine inanmak için her türlü neden vardı.
Durum böyle değildi. Yakın değil.
Üçüncü sette Djokovic, Alcaraz’ı bu turnuvada oynadığı en zorlu tenise itti. Zorla yürüyebilen Alcaraz, iki maçın ardından koltuğuna geçerek teknik direktörden tedavi istedi. Talep planlanan bir hamle sırasında gelmediği için bu hamle, oynaması gereken bir sonraki oyuna mal oldu.
Ancak Alcaraz sahaya dönüşünde hala hareket etmekte zorlandığı için bunun pek önemi yoktu. Sonraki dört maçı hızla kaybetti ve başka bir mola için sahadan ayrıldı. Biraz daha güçlü bir şekilde geri döndü ama oyununun ayırt edici özelliklerinden biri olan şimşek hızında hareketlerden yoksundu.
Sonuç sadece an meselesiydi ve bu uygundu çünkü Djokovic bunu bir şekilde öğleden sonra erken saatlerde yapmıştı.
Djokovic’in 34. Grand Slam tekler finali Pazar günü oynanacak. Kısa bir süre önce, filenin diğer tarafında Nadal ile karşılaşacağı tahmin edilebilirdi. Ancak Nadal, kalça ve bacak yaralanmaları nedeniyle bu turnuvadan elendi ve Djokovic’i büyük bir sahneye bıraktı.
Alcaraz’ın aradan çekilmesi ve çok az kişinin Ruud’dan daha büyük bir meydan okuma oluşturmasını beklemesiyle, Djokovic üzerindeki baskı doğrudan düşecek. Tam olarak böyle seviyor.
Djokovic, “Bu pozisyonda bu sporun tarihini yazabildiğim için çok mutluyum ama tek düşündüğüm bir sonraki maçı kazanmak.”
Genellikle öyledir.
Fransa Açık’ta 14 tekler şampiyonluğu kazandı. Roland Garros’taki rekoru 112-3 ve sahada onun gümüş bir heykeli var.
Bu yüzden, Novak Djokovic’in Pazar günü, rakibinin bu nesle hakim olduğu noktada, kariyerini taçlandıran bir an – Nadal’dan bir fazla olan 23. Grand Slam tekler şampiyonluğu – şansı bulması uygun olabilir.
36 yaşındaki Sırp şampiyonu Djokovic bunu başarabilirse – ve Norveçli Casper Ruud’a karşı büyük bir favori olacak – bu, Djokovic’in Nadal’ın evine baskın yapması, buzdolabını basması ve… Bir Godfather maratonunu izlemek için oturma odasındaki kanepede bıraktı.
Cuma günü dünyanın 1 numarası Carlos Alcaraz’a karşı kazandığı dört setlik galibiyetin ardından Djokovic, “Tehlikede olan bir tarih var,” dedi. “Bu hissi seviyorum.”
Alexander Zverev’i 6-3, 6-4, 6-0’lık setlerle domine eden Ruud’da Djokovic, son beş Grand Slam finalinin üçüne ulaşmış ancak son iki finalinde kaybetmiş biriyle tanışır. Ruud henüz üst üste dört maçta Djokovic’ten set alamadı ve bu da Djokovic’i Nadal’ı gölgede bırakmak için en iyi konuma getirdi.
Sırbistan dışındaki tenisseverler beğensin ya da beğenmesin, Djokovic neredeyse 15 yıldır bu tür bir başarı yaratıyor ve yakın zamanda pes etme belirtisi göstermiyor. Daha önce Nadal ve Roger Federer arasında sadece ikili bir rekabet/aşk kutlaması olan elit tenisi üç yönlü bir üstünlük savaşına dönüştürmesiyle başladı. Pazar günkü galibiyetle Djokovic, bu üçlüde her Grand Slam’de en az üç tekler şampiyonluğu kazanan tek oyuncu olacak.
İki yıl önce Fransa Açık’ta Nadal’ı iki kez yenen tek kişi oydu. Federer inananları, kocasının her zaman sporun en kutsal yeri olan Wimbledon’daki Merkez Kort olacağı fikrine uzun zamandır sarıldılar. Geçen yıl yedinci Wimbledon tekler şampiyonluğunu kazanan Djokovic, önümüzdeki ay All England Club’da Federer ile seviye atlayabilir.
Cuma öğleden sonra Roland Garros’ta sporu devralmaya bir adım daha yaklaşmak isteyen 20 yaşındaki İspanyol ve bir numaralı seribaşı Alcaraz’a karşı eski numaralarını tekrar gösterdi. Djokovic ve Alcaraz, geçen yıl sırayla Grand Slam şampiyonlukları kazanarak ve dünyanın zirvesini hedefleyerek herkesten üstün olduklarını göstermişlerdi.
Oyunun çağlar boyunca sürecek bir olay, nesiller arası bir çatışma ve potansiyel bir meşale değişikliği – ya da aslında spor için belirleyici bir an olacağı varsayılmıştı.
Bunun yerine Djokovic, sıkışık bir Alcaraz’a karşı bir tür teknik nakavt kaydederek eski guard adına bir galibiyet elde etti. Djokovic, 6-3 5-7 6-1 6-1 olmak üzere dört sette galip gelirken, Alcaraz anın büyüklüğünde çöktü.
Alcaraz’ın saf bir samimiyet anında, o devasa sahnede Djokovic ile karşılaşma fikrinin kendisini uçurduğunu söylediği bir günde, bu bir bilgelik ve deneyim zaferiydi. Krampların yorgunluk veya diyetle ilgisi olmadığını söyledi. Hepsi, 45’inde oynayan birine karşı sadece ikinci Grand Slam yarı finalinde oynamanın stresiyle ilgiliydi.
Djokovic, “Kariyerinde belki de ilk kez dünyanın en büyük turnuvalarından birine girdiği için kazanması bekleniyordu,” dedi. “Şampiyonluğun peşinden koşan ve kazanmaya çalışan bir mazlum olmayabilirdi.”
Alcaraz, maça her zamankinden daha gergin başladığını ve gerginliğin oradan daha önce bir tenis kortunda hiç hissetmediği bir seviyeye çıktığını söyledi.
Alcaraz, maçtan sonra yaşanan kramplar için “Bu birçok şeyin birleşimi,” dedi. “Önemli olan heyecandı.”
Djokovic, Alcaraz’ın yaşadıklarını anlayabildiğini söyledi. Kariyerinin başlarında, en büyük turnuvaların son turlarında, bazen şampiyonluklar söz konusu olduğunda, vücudu, çevresinde olup bitenlerin stresinden başka bir neden olmadan pes etti.
“Bu, öğrenme eğrisinin bir parçası” dedi.
Alcaraz, daha önce de kramplar hissettiğini ancak böyle bir şey olmadığını söyledi. İlk sette sağ koluna kramp girdi ve üçüncü sette kramplar tüm vücuduna yayıldı. Nedenini tam olarak biliyordu.
Alcaraz, “Birisi Novak’a karşı oyunda gergin olmadığını söylüyorsa, yalan söylüyordur” dedi. “Bir Grand Slam yarı finali oynadığınızda çok gerginsiniz, ama Novak ile karşılaştığınızda daha da fazla.” Djokovic’le bir sonraki karşılaşmasında farklı olabilir, dedi, “ama sinirler orada olacak.”
İki saatten fazla bir süredir, sonsuzluk için bir yarışma gibi görünmüştü. Djokovic ilk sette neredeyse mükemmel oynadı, sadece Alcaraz sonraki sette gücünü ve büyülü şutunu gösterdi.
Buna, topun etrafında 180 derece döndükten sonra aniden taç çizgisi bandının üzerinden kayan bir forehand çapraz sahasına çarptığı, geri sahaya doğru tam bir süratle koşan çarpıcı bir galip de dahildi. Bu, kalabalığı heyecanlandırdı ve Djokovic raketini alkışladı. Setleri böldükten sonra, Djokovic’in ünlü kariyerinde katıldığı pek çok klasik maç gibi, hesaplaşmanın beş set ve dört saatten fazla süreceğine inanmak için her türlü neden vardı.
Durum böyle değildi. Yakın değil.
Üçüncü sette Djokovic, Alcaraz’ı bu turnuvada oynadığı en zorlu tenise itti. Zorla yürüyebilen Alcaraz, iki maçın ardından koltuğuna geçerek teknik direktörden tedavi istedi. Talep planlanan bir hamle sırasında gelmediği için bu hamle, oynaması gereken bir sonraki oyuna mal oldu.
Ancak Alcaraz sahaya dönüşünde hala hareket etmekte zorlandığı için bunun pek önemi yoktu. Sonraki dört maçı hızla kaybetti ve başka bir mola için sahadan ayrıldı. Biraz daha güçlü bir şekilde geri döndü ama oyununun ayırt edici özelliklerinden biri olan şimşek hızında hareketlerden yoksundu.
Sonuç sadece an meselesiydi ve bu uygundu çünkü Djokovic bunu bir şekilde öğleden sonra erken saatlerde yapmıştı.
Djokovic’in 34. Grand Slam tekler finali Pazar günü oynanacak. Kısa bir süre önce, filenin diğer tarafında Nadal ile karşılaşacağı tahmin edilebilirdi. Ancak Nadal, kalça ve bacak yaralanmaları nedeniyle bu turnuvadan elendi ve Djokovic’i büyük bir sahneye bıraktı.
Alcaraz’ın aradan çekilmesi ve çok az kişinin Ruud’dan daha büyük bir meydan okuma oluşturmasını beklemesiyle, Djokovic üzerindeki baskı doğrudan düşecek. Tam olarak böyle seviyor.
Djokovic, “Bu pozisyonda bu sporun tarihini yazabildiğim için çok mutluyum ama tek düşündüğüm bir sonraki maçı kazanmak.”
Genellikle öyledir.