NCAA Division I erkekler tenis şampiyonasının son turlarının gerçeğe dönüşmesi yaklaşık bir saat sürdü.
Virginia ve Kentucky’den en iyi çiftler takımları, maçlarının tekler için genellikle belirleyici iki nokta üst üsteyi kimin alacağına karar vermek için destansı bir eşitlik bozma mücadelesi verdi. Cavaliers ve Wildcats, takım arkadaşları ve taraftarları her kazanan ve hataya uluyarak ve alay ederken, güçlü voleybollar ve cesur pas atışlarıyla maç puanlarını sırayla kurtardı.
Virginia’dan son bir forehand çok uzaklara yelken açtı ve Kentucky’ye 11-9 eşitlik bozma ve takım etkinliğinde erken avantaj sağladı. Uğultu daha da yükseldi ve alaylar daha da yükseldi. All England Kulübü değildi.
Bu sözde lüks sporun kolej versiyonunda – özellikle NCAA şampiyonalarının son ayağında – tenis, profesyonel güreş gösterisine daha çok benzeyen bir şeye dönüşüyor.
Oyuncular neredeyse her noktadan sonra kükredi. Antrenörler, kısa, teşvik edici sohbetler ve strateji ipuçları için oyunun ortasında düzenli olarak sahalarda gezinirler. Seyirciler çifte hata ve ıskalamalar için tezahürat yapıyor ve taraftarlar, biri sadece birkaç metre ötedeki başka bir sahada servis atmak istediğinde bir sahada harekete geçmek için yaygara koparıyor. Okulun renkleri sahalarda göze çarpıyor – Texas Christian Purple, Texas Longhorn Burnt Orange, North Carolina Baby Blue, Stanford Cardinal – ve profesyonel oyun boyunca görülen kurumsal kıyafetlerden hoş bir değişiklik sağlıyor.
Bu, hacmi 11’e çıkan tenis, genellikle ağırbaşlı ve bayat profesyonel turların öğrenebileceği bir şey.
Ülkedeki en yüksek rütbeli kadın olan ve en üst sıradaki takımda oynayan Kuzey Carolina Üniversitesi’nde üçüncü sınıf öğrencisi olan Fiona Crawley, “Olmayı tercih edeceğim başka bir yer yok,” dedi. “Bu benim hayatım.”
San Antonio’dan Crawley, İngiliz ve Karşılaştırmalı Edebiyat okuyor. Mezun olduktan sonraki planı, “seyahat etmeyi sevdiğim için onu iki yıl boyunca turneye çıkarmak” ve ardından öğretmen olmaktır.
Texas Üniversitesi’nin en iyi erkek takımı da kendi tarafında en iyi oyuncuya sahip: Junior Eliot Spizzirri, birinci sıradaki Longhorns’u son sekiz turuna götürüyor. Henüz profesyonel yarış pistinin arka yollarında olmadığı için çok heyecanlı.
Spizzirri kolej tenisi hakkında “Neredeyse farklı bir spor gibi geliyor” dedi. “Sağa ve sola bakıyorsun ve en iyi arkadaşların hemen yanında yarışıyor ve onları hayal kırıklığına uğratmak istemiyorsun.”
Tüm bunlardan uzakta bir okyanus olan Madrid, Roma ve Paris, bu ayki Avrupa toprak kort salıncağı sırasında profesyonel oyunda sıcak noktalar olarak hizmet edecek. Ancak ilk toptan sonuncuya kadar saf, yüksek oktanlı yoğunluk için burada, USTA Ulusal Kampüsü’nün buğulu kortlarında olanların üstesinden gelmek zor.
Bu yıl USTA, Klasman I, II ve III’teki 14 büyük kolej şampiyonası yarışmasının finallerine ev sahipliği yapıyor. Bu, USTA’nın Orlando eğitim merkezini 1. Bölüm turnuvalarının finallerinin kalıcı evi yapmak için NCAA’ya yaptığı bir teklifin parçası, yani takımların takım dışı çeyrek finalleri ve ayrı tekler ve çiftler etkinlikleri olacağı anlamına geliyor.
Buradaki fikir, tenis için Orlando’ya seyahat etmekle, 1950’den beri Division I beyzbol takımlarının yıllık hedefi olan Erkekler College World Series için Omaha’ya seyahat etmeyi karşılaştırmaktır.
USTA yönetici direktörü Lew Sherr, “Bu, kolej oyununu yükseltmek için bir fırsat” dedi.
Genişleyen kampüs için bir argüman, sahaların omurgasını kıran ve birbirini etkileyen eş zamanlı oyunların izlenmesini kolaylaştıran seyirci oturma yeridir.
Ancak bir engel hava olabilir. Mayıs ayında Orlando’da tenis oynamak bazen güneşin yüzeyinde oynamak gibi hissettirebilir ve oyunlar yağmur nedeniyle askıya alınmıştır. Perşembe günkü bir fırtına, oynadığım Division I’in gece askıya alındığı ve yedek plan sunmak için yeterli iç mekan oturma yeri olmadığı anlamına geliyordu.
Bununla birlikte, mekan ne olursa olsun, üniversite tenisi son zamanlarda sporda bir isim yaptı ve gelecek vaat eden genç yetenekler için uygun bir seçenek olduğunu kanıtladı.
Texas için Christian’ı oynayan Cameron Norrie, dünyada 13. sırada yer alıyor. Geçen yılın NCAA şampiyonu Ben Shelton, Avustralya Açık’ta çok mutluydu. Jennifer Brady (UCLA) ve Danielle Collins (Virginia) son yıllarda Avustralya Açık tekler finaline ulaştı.
ATP Top 100’de bir düzine eski kolej oyuncusu yer alıyor ve erkekler turu, üniversitedeki en iyi oyuncuların daha düşük seviyeli profesyonel turnuvalarda yer almasını garanti etmek için kolej tenisiyle bile bir araya geldi.
Bu sezon, Kuzey Karolina Eyaleti, Avustralya Açık’ın ikinci turuna çıkan 19 yaşındaki Rus Diana Shnaider’ı konuk etti. Zaten küçük bir WTA turnuvası kazandı.
Bir yıllığına da olsa üniversiteye gitmek, Shnaider’in Ukrayna’daki savaşın Rusların rekabet etmesini yasaklayabileceği profesyonel tenise karşı sigortasıydı. Ayrıca, Moskova’da koçluk ve mahkeme masraflarını ödemekten çok daha ucuzdu. Takım finalinden sonra profesyonel bir oyuncu olur ve Paris’teki Fransa Açık’a gider.
Shnaider kolej tenis deneyimi hakkında “Beni daha iyi yaptı” dedi.
Yine de, tenis kuruluşlarının çoğu, Amerika Birleşik Devletleri’nde büyük bir kurum olan ancak diğer ülkelerde olmayan kolej sporu versiyonunu uzun zamandır küçümsedi. Eleştirmenler için, partileri, ev işlerini ve sınavları içerebilen kampüs hayatı, spora odaklanmaktan uzaklaştırabilir ve profesyonel oyunun daha küçük liglerinin zorluklarına kıyasla oyuncuları yumuşatabilir.
Son 13 sezondur Texas Christian’a koçluk yapan eski bir tur profesyoneli olan David Roditi, kolej tenisinin yalnızca deneyimli oyuncuların anlayabileceği, benzersiz bir şekilde gürültülü ve basınçlı bir deneme sahası olduğunu söyledi. Ayrıca çoğu oyuncu zaten 20 yaşına gelene kadar zirveye çıkmıyor, dedi. Peki profesyonel olmak için aceleniz nedir? Çok fazla oyuncunun zirveye çıkmadan çok önce yalnız turne hayatında tükendiğini gördü.
Roditi, “Ne kadar iyi olabileceklerini anlayamadan pes ediyorlar,” dedi. “Üniversitede dört yıl güvenlik alıyorsun.”
Elbette bursların sınırları vardır ve rekabet genellikle profesyonel devrelerde olduğu kadar şiddetli değildir. Yine de Roditi, üniversite sporlarının ideallerini birkaç yıldır yurtdışında başarıyla satıyor. Takımı İskoçya, İngiltere, Fransa, Hollanda ve Çek Cumhuriyeti’nden oyunculardan oluşuyor. En iyi oyuncusu Jacob Fearnley, Edinburgh, İskoçya’da büyüdü.
Fearnley, gençken küçük olduğunu ve gelişip güçlenmek için zamana ihtiyacı olduğunu söyledi. Liseden sonra profesyonel olmak aptalca olurdu, dedi. Teksas yıldızı Spizzirri de benzer bir hikaye anlatıyor. Her ikisi de artık uzun, ince ve güçlü.
Fearnley, üniversitede öğrendiklerine kıyasla çocuk oyuncağı olan düşük seviyede profesyonel turnuvalar oynadığını söyledi. Kolej kariyerinin başlarında Michigan’a karşı erken bir deplasman maçında, kalabalık her çift hatadan sonra ona umutsuz bir tenis oyuncusu olduğunu söyleyerek bağırırdı. O zaman bozuldu ama artık değil.
Fearnley, geçen gün Michigan ile başka bir hesaplaşmadan önce “Bu sadece gürültü,” dedi. “Hocamızın bize söylediği bu. Önemli olan tek şeyin siz, rakibiniz ve sahada olup bitenler olduğunu öğreniyorsunuz.”
Virginia ve Kentucky’den en iyi çiftler takımları, maçlarının tekler için genellikle belirleyici iki nokta üst üsteyi kimin alacağına karar vermek için destansı bir eşitlik bozma mücadelesi verdi. Cavaliers ve Wildcats, takım arkadaşları ve taraftarları her kazanan ve hataya uluyarak ve alay ederken, güçlü voleybollar ve cesur pas atışlarıyla maç puanlarını sırayla kurtardı.
Virginia’dan son bir forehand çok uzaklara yelken açtı ve Kentucky’ye 11-9 eşitlik bozma ve takım etkinliğinde erken avantaj sağladı. Uğultu daha da yükseldi ve alaylar daha da yükseldi. All England Kulübü değildi.
Bu sözde lüks sporun kolej versiyonunda – özellikle NCAA şampiyonalarının son ayağında – tenis, profesyonel güreş gösterisine daha çok benzeyen bir şeye dönüşüyor.
Oyuncular neredeyse her noktadan sonra kükredi. Antrenörler, kısa, teşvik edici sohbetler ve strateji ipuçları için oyunun ortasında düzenli olarak sahalarda gezinirler. Seyirciler çifte hata ve ıskalamalar için tezahürat yapıyor ve taraftarlar, biri sadece birkaç metre ötedeki başka bir sahada servis atmak istediğinde bir sahada harekete geçmek için yaygara koparıyor. Okulun renkleri sahalarda göze çarpıyor – Texas Christian Purple, Texas Longhorn Burnt Orange, North Carolina Baby Blue, Stanford Cardinal – ve profesyonel oyun boyunca görülen kurumsal kıyafetlerden hoş bir değişiklik sağlıyor.
Bu, hacmi 11’e çıkan tenis, genellikle ağırbaşlı ve bayat profesyonel turların öğrenebileceği bir şey.
Ülkedeki en yüksek rütbeli kadın olan ve en üst sıradaki takımda oynayan Kuzey Carolina Üniversitesi’nde üçüncü sınıf öğrencisi olan Fiona Crawley, “Olmayı tercih edeceğim başka bir yer yok,” dedi. “Bu benim hayatım.”
San Antonio’dan Crawley, İngiliz ve Karşılaştırmalı Edebiyat okuyor. Mezun olduktan sonraki planı, “seyahat etmeyi sevdiğim için onu iki yıl boyunca turneye çıkarmak” ve ardından öğretmen olmaktır.
Texas Üniversitesi’nin en iyi erkek takımı da kendi tarafında en iyi oyuncuya sahip: Junior Eliot Spizzirri, birinci sıradaki Longhorns’u son sekiz turuna götürüyor. Henüz profesyonel yarış pistinin arka yollarında olmadığı için çok heyecanlı.
Spizzirri kolej tenisi hakkında “Neredeyse farklı bir spor gibi geliyor” dedi. “Sağa ve sola bakıyorsun ve en iyi arkadaşların hemen yanında yarışıyor ve onları hayal kırıklığına uğratmak istemiyorsun.”
Tüm bunlardan uzakta bir okyanus olan Madrid, Roma ve Paris, bu ayki Avrupa toprak kort salıncağı sırasında profesyonel oyunda sıcak noktalar olarak hizmet edecek. Ancak ilk toptan sonuncuya kadar saf, yüksek oktanlı yoğunluk için burada, USTA Ulusal Kampüsü’nün buğulu kortlarında olanların üstesinden gelmek zor.
Bu yıl USTA, Klasman I, II ve III’teki 14 büyük kolej şampiyonası yarışmasının finallerine ev sahipliği yapıyor. Bu, USTA’nın Orlando eğitim merkezini 1. Bölüm turnuvalarının finallerinin kalıcı evi yapmak için NCAA’ya yaptığı bir teklifin parçası, yani takımların takım dışı çeyrek finalleri ve ayrı tekler ve çiftler etkinlikleri olacağı anlamına geliyor.
Buradaki fikir, tenis için Orlando’ya seyahat etmekle, 1950’den beri Division I beyzbol takımlarının yıllık hedefi olan Erkekler College World Series için Omaha’ya seyahat etmeyi karşılaştırmaktır.
USTA yönetici direktörü Lew Sherr, “Bu, kolej oyununu yükseltmek için bir fırsat” dedi.
Genişleyen kampüs için bir argüman, sahaların omurgasını kıran ve birbirini etkileyen eş zamanlı oyunların izlenmesini kolaylaştıran seyirci oturma yeridir.
Ancak bir engel hava olabilir. Mayıs ayında Orlando’da tenis oynamak bazen güneşin yüzeyinde oynamak gibi hissettirebilir ve oyunlar yağmur nedeniyle askıya alınmıştır. Perşembe günkü bir fırtına, oynadığım Division I’in gece askıya alındığı ve yedek plan sunmak için yeterli iç mekan oturma yeri olmadığı anlamına geliyordu.
Bununla birlikte, mekan ne olursa olsun, üniversite tenisi son zamanlarda sporda bir isim yaptı ve gelecek vaat eden genç yetenekler için uygun bir seçenek olduğunu kanıtladı.
Texas için Christian’ı oynayan Cameron Norrie, dünyada 13. sırada yer alıyor. Geçen yılın NCAA şampiyonu Ben Shelton, Avustralya Açık’ta çok mutluydu. Jennifer Brady (UCLA) ve Danielle Collins (Virginia) son yıllarda Avustralya Açık tekler finaline ulaştı.
ATP Top 100’de bir düzine eski kolej oyuncusu yer alıyor ve erkekler turu, üniversitedeki en iyi oyuncuların daha düşük seviyeli profesyonel turnuvalarda yer almasını garanti etmek için kolej tenisiyle bile bir araya geldi.
Bu sezon, Kuzey Karolina Eyaleti, Avustralya Açık’ın ikinci turuna çıkan 19 yaşındaki Rus Diana Shnaider’ı konuk etti. Zaten küçük bir WTA turnuvası kazandı.
Bir yıllığına da olsa üniversiteye gitmek, Shnaider’in Ukrayna’daki savaşın Rusların rekabet etmesini yasaklayabileceği profesyonel tenise karşı sigortasıydı. Ayrıca, Moskova’da koçluk ve mahkeme masraflarını ödemekten çok daha ucuzdu. Takım finalinden sonra profesyonel bir oyuncu olur ve Paris’teki Fransa Açık’a gider.
Shnaider kolej tenis deneyimi hakkında “Beni daha iyi yaptı” dedi.
Yine de, tenis kuruluşlarının çoğu, Amerika Birleşik Devletleri’nde büyük bir kurum olan ancak diğer ülkelerde olmayan kolej sporu versiyonunu uzun zamandır küçümsedi. Eleştirmenler için, partileri, ev işlerini ve sınavları içerebilen kampüs hayatı, spora odaklanmaktan uzaklaştırabilir ve profesyonel oyunun daha küçük liglerinin zorluklarına kıyasla oyuncuları yumuşatabilir.
Son 13 sezondur Texas Christian’a koçluk yapan eski bir tur profesyoneli olan David Roditi, kolej tenisinin yalnızca deneyimli oyuncuların anlayabileceği, benzersiz bir şekilde gürültülü ve basınçlı bir deneme sahası olduğunu söyledi. Ayrıca çoğu oyuncu zaten 20 yaşına gelene kadar zirveye çıkmıyor, dedi. Peki profesyonel olmak için aceleniz nedir? Çok fazla oyuncunun zirveye çıkmadan çok önce yalnız turne hayatında tükendiğini gördü.
Roditi, “Ne kadar iyi olabileceklerini anlayamadan pes ediyorlar,” dedi. “Üniversitede dört yıl güvenlik alıyorsun.”
Elbette bursların sınırları vardır ve rekabet genellikle profesyonel devrelerde olduğu kadar şiddetli değildir. Yine de Roditi, üniversite sporlarının ideallerini birkaç yıldır yurtdışında başarıyla satıyor. Takımı İskoçya, İngiltere, Fransa, Hollanda ve Çek Cumhuriyeti’nden oyunculardan oluşuyor. En iyi oyuncusu Jacob Fearnley, Edinburgh, İskoçya’da büyüdü.
Fearnley, gençken küçük olduğunu ve gelişip güçlenmek için zamana ihtiyacı olduğunu söyledi. Liseden sonra profesyonel olmak aptalca olurdu, dedi. Teksas yıldızı Spizzirri de benzer bir hikaye anlatıyor. Her ikisi de artık uzun, ince ve güçlü.
Fearnley, üniversitede öğrendiklerine kıyasla çocuk oyuncağı olan düşük seviyede profesyonel turnuvalar oynadığını söyledi. Kolej kariyerinin başlarında Michigan’a karşı erken bir deplasman maçında, kalabalık her çift hatadan sonra ona umutsuz bir tenis oyuncusu olduğunu söyleyerek bağırırdı. O zaman bozuldu ama artık değil.
Fearnley, geçen gün Michigan ile başka bir hesaplaşmadan önce “Bu sadece gürültü,” dedi. “Hocamızın bize söylediği bu. Önemli olan tek şeyin siz, rakibiniz ve sahada olup bitenler olduğunu öğreniyorsunuz.”