Novak Djokovic o kadar çok farklı yolla o kadar çok Grand Slam tekli şampiyonluğu kazandı ki, bunu takip etmek son derece zorlaşıyor.
Sırp Djokovic, Pazar günü Rusya’dan Daniil Medvedev’e karşı kazandığı net galibiyetle modern çağın en büyük oyuncusu olarak ününü perçinledi. Djokovic sahada süzülüyor, raketini on yıl daha genç ve hatta daha genç üst düzey oyuncuların genellikle sadece hayal edebileceği bir rahatlık ve zarafetle sallıyordu. Medvedev’in iyi başlangıcının avantajından yararlandı ve ardından destansı bir ikinci sette arkadaşını geride bırakarak Monte Carlo’daki komşusunu 6-3, 7-6 (5), 6-3’lük setlerle mağlup etti.
Bunu, kariyerinin çoğunu, Rafael Nadal ve Roger Federer gibi zayıf takımlara veya uzun zamandır taraftarların favorilerine karşı oynanan maçlarda kötü adamı oynayarak geçirdiği Arthur Ashe Stadyumu’ndaki sahada yaptı. Pazar günü öyle bir şey değildi. Yaklaşık 24.000 seyirci onu muazzam bir tezahüratla karşıladı ve Medvedev’in filelere bir şut atıp Djokovic’e spor tarihinin en büyük sert kort oyuncusu için şaşırtıcı derecede zor olan unvanı garantilemesi sırasında ona bir günün en büyük tezahüratını yağdırdı. kazanmak.
Kötü adamdan kahramana geçiş iki yıl önce, aynı rakibe karşı oynanan çok farklı bir finalin bitiminden kısa bir süre önce başlamıştı. O gün, Djokovic sahaya çıktı ve 50 yılı aşkın bir süredir bir takvim yılında dört Grand Slam turnuvası şampiyonluğunun tamamını kazanan ilk kişi olmaya çalıştı.
Medvedev’in üst üste sürpriz galibiyeti, Djokovic’in alışılmadık derecede düz olduğu bir günde neredeyse mühürlenmişken, tarihin tanıklarıyla dolu bir stadyum, Djokovic’i New York’ta hiç hissetmediği türden bir sevgiyle sardı. Finalden önce bu durum onu aştığında sandalyesinde ağlıyordu.
Djokovic geçen yıl ABD Açık’ı kaçırmıştı çünkü federal hükümet, Kovid-19 aşısı olmayan yabancı ziyaretçilerin girişini yasaklamıştı. Ağustos ortasında, Cincinnati yakınlarındaki Western & Southern Open’da oynamak için yaklaşık iki yıldır ilk kez Amerikan topraklarına ayak bastı. 2021 ABD Açık finalinde hissettiği aşkın solmadığını hemen fark etti.
Pazar günü Djokovic’in bu desteğin her bir parçasına ihtiyacı vardı, çünkü Medvedev ikinci setin ortasında hız kesmeden devam ederken forma geri dönüyor gibi görünüyordu. Hatalarla dolu bir buçuk setten sonra ahtapot kolları ve ceylan bacaklı Rus oyuncu oyundaki hataları sildi, servisini hızlandırdı ve daha önce üzerine kaldırıldığı potanın çok etkili taklidini yaptı. sporun zirvesinde.
20 atıştan daha uzun süren puanlar, 30 atışlık rallilerin de olduğu bir maçta rutin hale geldi ve birdenbire Djokovic’in bacakları, bir boksörün çenesinin yumrukla sarsılması gibi titremeye başladı. Noktalar arasında raketine yaslandı ve nefesi kesildi. Oyunlar arasında başını bir torba buzla ovuşturdu.
İkinci sette de bacaklarını esnetip topları havaya fırlatarak 5-6 kalmayı başardı. Şut atmak için koşarken döndü ve iki yumuşak voleyle ayar noktasını kurtardı.
İş, eşitliği bozmaya geldi ve bu video maçındaki pek çok puan gibi, bu bile ileri geri gitti. Medvedev eşitlemeye iki puan yaklaşarak yürek burkan bir atış değişimini kazandı. Ancak daha sonra Djokovic, daha önce de birçok kez olduğu gibi, arka arkaya üç kusursuz sayı attı.
Setin 104. dakikasında Medvedev filelere backhand vuruşunu yaptığında Djokovic iki setlik bir fark yaratmıştı; bu, 13 yıl önce kariyerinde yalnızca bir kez başarabildiği bir üstünlüktü ve kendisini neredeyse yenilmez bir oyuncuya dönüştürmüştü. o olacaktı.
Yavaşça sandalyesine doğru yürüdü, çantasını aldı ve banyo molası için sahadan ayrıldı. Medvedev gömleğini çıkardı ve bir antrenörü omuzlarına masaj yapması için çağırdı, ancak son bir buçuk saatte yaşadıklarının ardından asıl ihtiyacı olan şey beyin masajıydı.
Sahaya döndüğünde Djokovic tekrar yükseliyordu, başka bir şampiyonluğun adrenalini ve yeni bir rekor ufuktaydı ve adımlarında yeniden keşfedilmiş bir bahar vardı. Sahada o kadar derin oynayan rakibinden yararlanarak fileye doğru uçtu ve çoğu zaman arka vuruşunda arkalığa çarpacakmış gibi görünüyordu. Bu sefer kimse onun Amerika’ya bu tatlı dönüşünü elinden alamayacaktı.
Görünen o ki Djokovic, bugünlerde her turnuvada oynadığında erkekler tenisinde rekor kırıyor ve genellikle kendisinden birini yeniyor. Yıla Melbourne’da başladı ve burada rekor onuncu Avustralya Açık şampiyonluğunu kazandı. Pazar günü, Haziran ayında Fransa Açık’ta erkeklerde 23 setlik rekoru kırarak 24. Grand Slam tekler şampiyonluğunu kazandı.
Cuma günü 47. Grand Slam yarı finalinde Federer’den bir fazla oynayarak rekor kırdı. Üç hafta önce Masters 1000 turnuvasında 39. rekor unvanını kazandı, etkinlikler Grand Slam seviyesinin hemen altındaydı. Pazar günü 36. Grand Slam finalini oynadı.
ABD Açık’taki performansı, Pazartesi sabahı, son maçlarına çıkmak için sahaya çıkmadan önce bile dünyanın 1 numaralı oyuncusu olarak uyanacağını ve 20 yaşındaki İspanyol Carlos Alcaraz’dan zirvedeki yerini geri alacağını garantiledi. duygu. Bu onun sporun zirvesindeki 390. haftası olacaktı. Bu rekor onun da elindeydi zaten.
Sırp Djokovic, Pazar günü Rusya’dan Daniil Medvedev’e karşı kazandığı net galibiyetle modern çağın en büyük oyuncusu olarak ününü perçinledi. Djokovic sahada süzülüyor, raketini on yıl daha genç ve hatta daha genç üst düzey oyuncuların genellikle sadece hayal edebileceği bir rahatlık ve zarafetle sallıyordu. Medvedev’in iyi başlangıcının avantajından yararlandı ve ardından destansı bir ikinci sette arkadaşını geride bırakarak Monte Carlo’daki komşusunu 6-3, 7-6 (5), 6-3’lük setlerle mağlup etti.
Bunu, kariyerinin çoğunu, Rafael Nadal ve Roger Federer gibi zayıf takımlara veya uzun zamandır taraftarların favorilerine karşı oynanan maçlarda kötü adamı oynayarak geçirdiği Arthur Ashe Stadyumu’ndaki sahada yaptı. Pazar günü öyle bir şey değildi. Yaklaşık 24.000 seyirci onu muazzam bir tezahüratla karşıladı ve Medvedev’in filelere bir şut atıp Djokovic’e spor tarihinin en büyük sert kort oyuncusu için şaşırtıcı derecede zor olan unvanı garantilemesi sırasında ona bir günün en büyük tezahüratını yağdırdı. kazanmak.
Kötü adamdan kahramana geçiş iki yıl önce, aynı rakibe karşı oynanan çok farklı bir finalin bitiminden kısa bir süre önce başlamıştı. O gün, Djokovic sahaya çıktı ve 50 yılı aşkın bir süredir bir takvim yılında dört Grand Slam turnuvası şampiyonluğunun tamamını kazanan ilk kişi olmaya çalıştı.
Medvedev’in üst üste sürpriz galibiyeti, Djokovic’in alışılmadık derecede düz olduğu bir günde neredeyse mühürlenmişken, tarihin tanıklarıyla dolu bir stadyum, Djokovic’i New York’ta hiç hissetmediği türden bir sevgiyle sardı. Finalden önce bu durum onu aştığında sandalyesinde ağlıyordu.
Djokovic geçen yıl ABD Açık’ı kaçırmıştı çünkü federal hükümet, Kovid-19 aşısı olmayan yabancı ziyaretçilerin girişini yasaklamıştı. Ağustos ortasında, Cincinnati yakınlarındaki Western & Southern Open’da oynamak için yaklaşık iki yıldır ilk kez Amerikan topraklarına ayak bastı. 2021 ABD Açık finalinde hissettiği aşkın solmadığını hemen fark etti.
Pazar günü Djokovic’in bu desteğin her bir parçasına ihtiyacı vardı, çünkü Medvedev ikinci setin ortasında hız kesmeden devam ederken forma geri dönüyor gibi görünüyordu. Hatalarla dolu bir buçuk setten sonra ahtapot kolları ve ceylan bacaklı Rus oyuncu oyundaki hataları sildi, servisini hızlandırdı ve daha önce üzerine kaldırıldığı potanın çok etkili taklidini yaptı. sporun zirvesinde.
20 atıştan daha uzun süren puanlar, 30 atışlık rallilerin de olduğu bir maçta rutin hale geldi ve birdenbire Djokovic’in bacakları, bir boksörün çenesinin yumrukla sarsılması gibi titremeye başladı. Noktalar arasında raketine yaslandı ve nefesi kesildi. Oyunlar arasında başını bir torba buzla ovuşturdu.
İkinci sette de bacaklarını esnetip topları havaya fırlatarak 5-6 kalmayı başardı. Şut atmak için koşarken döndü ve iki yumuşak voleyle ayar noktasını kurtardı.
İş, eşitliği bozmaya geldi ve bu video maçındaki pek çok puan gibi, bu bile ileri geri gitti. Medvedev eşitlemeye iki puan yaklaşarak yürek burkan bir atış değişimini kazandı. Ancak daha sonra Djokovic, daha önce de birçok kez olduğu gibi, arka arkaya üç kusursuz sayı attı.
Setin 104. dakikasında Medvedev filelere backhand vuruşunu yaptığında Djokovic iki setlik bir fark yaratmıştı; bu, 13 yıl önce kariyerinde yalnızca bir kez başarabildiği bir üstünlüktü ve kendisini neredeyse yenilmez bir oyuncuya dönüştürmüştü. o olacaktı.
Yavaşça sandalyesine doğru yürüdü, çantasını aldı ve banyo molası için sahadan ayrıldı. Medvedev gömleğini çıkardı ve bir antrenörü omuzlarına masaj yapması için çağırdı, ancak son bir buçuk saatte yaşadıklarının ardından asıl ihtiyacı olan şey beyin masajıydı.
Sahaya döndüğünde Djokovic tekrar yükseliyordu, başka bir şampiyonluğun adrenalini ve yeni bir rekor ufuktaydı ve adımlarında yeniden keşfedilmiş bir bahar vardı. Sahada o kadar derin oynayan rakibinden yararlanarak fileye doğru uçtu ve çoğu zaman arka vuruşunda arkalığa çarpacakmış gibi görünüyordu. Bu sefer kimse onun Amerika’ya bu tatlı dönüşünü elinden alamayacaktı.
Görünen o ki Djokovic, bugünlerde her turnuvada oynadığında erkekler tenisinde rekor kırıyor ve genellikle kendisinden birini yeniyor. Yıla Melbourne’da başladı ve burada rekor onuncu Avustralya Açık şampiyonluğunu kazandı. Pazar günü, Haziran ayında Fransa Açık’ta erkeklerde 23 setlik rekoru kırarak 24. Grand Slam tekler şampiyonluğunu kazandı.
Cuma günü 47. Grand Slam yarı finalinde Federer’den bir fazla oynayarak rekor kırdı. Üç hafta önce Masters 1000 turnuvasında 39. rekor unvanını kazandı, etkinlikler Grand Slam seviyesinin hemen altındaydı. Pazar günü 36. Grand Slam finalini oynadı.
ABD Açık’taki performansı, Pazartesi sabahı, son maçlarına çıkmak için sahaya çıkmadan önce bile dünyanın 1 numaralı oyuncusu olarak uyanacağını ve 20 yaşındaki İspanyol Carlos Alcaraz’dan zirvedeki yerini geri alacağını garantiledi. duygu. Bu onun sporun zirvesindeki 390. haftası olacaktı. Bu rekor onun da elindeydi zaten.