Ailede bağlanma kuramı Ailede Bağlanma Kuramı
İnsanların kendileri için kıymetli olan diğerleriyle kuvvetli duygusal bağlar kurma eğilimlerinin niçinlerini açıklayan ve çocuk ile ebeveynleri içindeki bağın, çocuğun güvenlik hissi ve ruhsal gelişimi üstündeki ehemmiyetini tanımlayan bir yaklaşımdır. Yani bugünkü çocuğun ebeveynlerine bağlanma biçimi geleceğindeki alakalarına değerli ölçüde yansır. Tıpkı bugünkü bizim bağlanma prosedürlerimizin çocuk kesimimize dayandığı üzere…
Bağlanma Örüntüleri
Bağlanma biçimi ya da örüntüleri, hayatın erken periyotlarında belirlenen ve süreklik gösterdiği düşünülen, kişinin öteki beşerlerle bağ kurma biçimini biçimlendiren bir fenomendir.
Ainsworth yabancı durum testi ile laboratuvar ortamında annesinden ayrılan ve daha sonradan annesiyle buluşturulan çocukların yansılarını, inançlı ve inançsız bağlanma örüntüleri açısından kıymetlendirmiş ve bunları 3 kümeye ayırmıştır:
• İnançlı (secure),
• Telaşlı / Kaçıngan (anxious/avoidant)
• Korkulu / Kararsız (anxious/ambivalent)
Çocukluk Devrinde Bağlanma
Bebekliğinde inançlı bağlanma tarzı gösteren çocukların, inançsız bağlanma tarzı gösteren çocuklara bakılırsa, çocukluk periyodunda; daha fazla yeterlik ve kendine itimat hissine sahip oldukları, yetişkinlere daha az bağımlı oldukları, verilen bakılırsavlerde daha sebatkâr oldukları gözlenmiştir.
Bebeklikteki bağlanma tarzı, çocukluk devrindeki toplumsal bağlantıları de yüksek ölçüde etkilemektedir.
Erkek eşin dayanağı şayet olmazsa anne de güçsüzleşebilir, yorulabilir, çaresiz hissedebilir. Anne güzel ise çocuk da uygundur.
Bir yandan da anne çocukken ne kadar sevildi ve desteklendi ise çocuğuna da emsal hisleri besler ve tıpkı davranışları stantlar.
Büyümedeki ruhsal sıhhatin gelişimi, kişilik yapı taşlarını oluşturur.
özetlemek gerekirsesı HER RUHSAL SORUN erken gelişimsel periyottaki Ebeveyn-Çocuk bağında başlar!
İnsanların kendileri için kıymetli olan diğerleriyle kuvvetli duygusal bağlar kurma eğilimlerinin niçinlerini açıklayan ve çocuk ile ebeveynleri içindeki bağın, çocuğun güvenlik hissi ve ruhsal gelişimi üstündeki ehemmiyetini tanımlayan bir yaklaşımdır. Yani bugünkü çocuğun ebeveynlerine bağlanma biçimi geleceğindeki alakalarına değerli ölçüde yansır. Tıpkı bugünkü bizim bağlanma prosedürlerimizin çocuk kesimimize dayandığı üzere…
Bağlanma Örüntüleri
Bağlanma biçimi ya da örüntüleri, hayatın erken periyotlarında belirlenen ve süreklik gösterdiği düşünülen, kişinin öteki beşerlerle bağ kurma biçimini biçimlendiren bir fenomendir.
Ainsworth yabancı durum testi ile laboratuvar ortamında annesinden ayrılan ve daha sonradan annesiyle buluşturulan çocukların yansılarını, inançlı ve inançsız bağlanma örüntüleri açısından kıymetlendirmiş ve bunları 3 kümeye ayırmıştır:
• İnançlı (secure),
• Telaşlı / Kaçıngan (anxious/avoidant)
• Korkulu / Kararsız (anxious/ambivalent)
Çocukluk Devrinde Bağlanma
Bebekliğinde inançlı bağlanma tarzı gösteren çocukların, inançsız bağlanma tarzı gösteren çocuklara bakılırsa, çocukluk periyodunda; daha fazla yeterlik ve kendine itimat hissine sahip oldukları, yetişkinlere daha az bağımlı oldukları, verilen bakılırsavlerde daha sebatkâr oldukları gözlenmiştir.
Bebeklikteki bağlanma tarzı, çocukluk devrindeki toplumsal bağlantıları de yüksek ölçüde etkilemektedir.
Erkek eşin dayanağı şayet olmazsa anne de güçsüzleşebilir, yorulabilir, çaresiz hissedebilir. Anne güzel ise çocuk da uygundur.
Bir yandan da anne çocukken ne kadar sevildi ve desteklendi ise çocuğuna da emsal hisleri besler ve tıpkı davranışları stantlar.
Büyümedeki ruhsal sıhhatin gelişimi, kişilik yapı taşlarını oluşturur.
özetlemek gerekirsesı HER RUHSAL SORUN erken gelişimsel periyottaki Ebeveyn-Çocuk bağında başlar!