Mayıs ayının sonunda, dünyanın en iyi tenis oyuncularının çoğu Fransa Açık’ta kırmızı zemine konsantre olurken, Sir Andy Murray, Manş Denizi’nin 300 mil ötesinde Wimbledon’da çimlere hazırlanıyordu.
En azından plan buydu. Ama sonra eşi Kim Sears, Murray ile birlikte sahibi olduğu otelde iş yapmak için birkaç günlüğüne İskoçya’ya gitmek zorunda kaldı. Bu, onu sabah 5:30’da sekizden küçük dört çocuğuyla başlayan sabah ritüelleri için yalnız bıraktı: kahvaltı hazırla, herkesi giydir ve onları okula götür.
Üç saat sonra, son çocuk doğduktan sonra, İngiltere’nin Roehampton’daki ulusal tenis merkezine gitti ve burada fizyoterapisti tarafından tedavi edildi ve çim kortta ve spor salonunda birkaç saat çalıştı. Ayrıca öğleden sonra röportajlar ve tanıtım videoları için çekim yapıldı. Bunların hepsi, Murray’in yolculuğunu metal kalça ve diğer tüm şartlarında tamamlama arayışının bir sonraki aşamasının bir parçası.
Belki de bu, on yıl öncesinin, 77 yılda kendi sporunda en önemli unvanı kazanan ilk İngiliz olduğu zamanki büyüsünü bir şekilde yeniden yakalamak anlamına geliyor. Belki de ilk 30 veya 20’ye başka bir sıçrama, 2019’da kalça ameliyatından sonra profesyonel teniste bir gelecek hayal ettiği için aptal olduğunu düşünen tüm doktorların ve şüphecilerin yanıldığını kanıtlıyor.
Ya da belki de tam zamanlı bir tenis büyüğü, bir girişimci ve o muhteşem işi yıllar önce başarmış biri olduğu sürece sebat etmekle ilgili.
Murray’in zorlu fiziksel oyununa eşlik eden varsayılan tavır, izleyicileri dövüşünün içine çeken neredeyse sürekli sözlü kendini kırbaçlamayla bağlantılı olarak her zaman sefalet gibi göründü. Ancak eğitimde, rekabette, gelişmeye çabalamakta ve sevdiğiniz bir şeyi yaparken, görünüşte aşağılık rakiplere karşı savaşmak anlamına gelse bile, yapabileceğinizin en iyisi olmakta da keyif vardır. Murray, yaptığı hiçbir şeyin bu duyguyla boy ölçüşemeyeceğini biliyor. Yani devam ediyor, sonuçlar berbat.
Geçenlerde bu yoğun günün sonunda tenis merkezinin otoparkına yürürken bir röportajda “Sizin Jannik Günahkarlarınızı ve önlerinde harika bir kariyere sahip olan bu gençleri kıskanıyorum” dedi. “Tekrar yapmak isterim.”
“İnanılmaz Bir Kariyer”
İngiltere’nin Büyük Buhran’dan bu yana beklediği andan on yıl sonra, Murray, All England Club’a geri dönüyor; 2013’te, Londra’nın gittiği 20 yaşındaki bir başkasıyken, kendisinin hayal bile edemeyeceği bir versiyonu. Thames Nehri’nin güney yakasında köpekleriyle yürüyüş yapmak için.
Tenis tutkunu artık tam bir erkek: Sekiz yıllık koca; dört çocuk babası; İngiliz İmparatorluğu Nişanı’nın bir subayı (dolayısıyla “efendim”); bir sanat koleksiyoncusu; otel, giyim hattı ve diğer yatırımları içeren bir portföye sahip bir girişimci; ve Jack Draper ve Emma Raducanu gibi gelecek nesil İngiliz tenis yıldızları için bilge adam, sondaj tahtası ve ara sıra eğitim ortağı.
16 yaşındaki Rus fenomeni Mirra Andreeva da onunla biraz zaman geçirmek istiyor. İlkbaharın başlarında ona “çok güzel” dedi.
Özellikle yirmili yaşlarında, bir şeytan gibi eğitim aldığında ve arkadaşları ve ailesiyle geçirdiği zamanı, başarının her zerresini amansız bir şekilde takip etmesine bir engel olarak gördüğünde bazı pişmanlıkları var. Başka bir hız antrenmanı. Daha fazla kaldırma, sıcak yoga veya egzersiz toplarına vurma. Koçları için hayatı neden bu kadar zorlaştırdı? Neden bütün o tatlı ve ekşi şekerleri yedi? Neden sık sık gece 3’e kadar video oyunları oynuyordu?
Salı günü ilk turda İngiltere’den Ryan Peniston ile karşılaşan Murray’in durgun görünümü, sadece üç Grand Slam tekler şampiyonluğu olan bir oyuncu ve iyi bir şampiyon olan ancak kimsenin tüm zamanların hakkında hiçbir fikri olmayan Stan Wawrinka gibi. şampiyonun Harika’sı var. Novak Djokovic 23. galibiyetini aldı. Rafael Nadal’ın 22’si var; Roger Federer, 20. Onlar sözde Üç Büyükler.
Djokoviç geçtiğimiz günlerde bu terimden pek hoşlanmadığını çünkü küçükler tenis devresindeki günlerinden beri güreştiği bir oyuncu olan Murray’i dışladığını söyledi. Eski arkadaşlar, Cumartesi günü All England Club’da birlikte antrenman yaptı.
Federer’in geçen yılki Laver Kupası’ndan ayrılışında Murray’i merkezi bir figür olarak dahil etmesinin bir nedeni var. Murray, Grand Slam finalinde Djokovic’e karşı iki galibiyet de dahil olmak üzere Djokovic, Nadal ve Federer’i toplam 29 kez yendi. Seçkin erkek tenisinin en rekabetçi döneminde 11 Grand Slam tekler finaline ulaştı. 2004 ve 2022 yılları arasında sadece o, Nadal, Federer ve Djokovic 1 numaraydı. Ve ilk Wimbledon şampiyonluğuna giden yolda benzeri görülmemiş bir baskıya göğüs gerdi.
Küçük kardeşi Andy ile birlikte İngiltere’ye 2015’te 1936’dan bu yana ilk Davis Kupası zaferini kazandıran en iyi çiftler oyuncusu Jamie Murray, “Bu inanılmaz bir kariyer” dedi.
Veya bu yorucu vücut stili, Murray’in sırtına ve ayak bileklerine zarar verene ve sonunda 2017’de zirveye çıkmasını engelleyen dejeneratif kalça hastalığına yol açana kadar olağanüstü bir kariyerdi. Ocak 2018’de, Murray ilk başarısız kalça ameliyatını geçirdi. Sezonun geri kalanında herkes onun acı çektiğini ve topalladığını gördü.
2019 Avustralya Açık’ta, 23 kez Grand Slam çiftler galibi olan Bob Bryan, kahvaltı tepsisini Murray’in masasına koydu ve ona geçen yaz geçirdiği kalça ameliyatından bahsetti. Ameliyat, Bryan’ın sadece beş ay içinde üst düzey çiftler müsabakasına dönmesini sağladı. Elit bekarlar tamamen başka bir şeydi.
Murray, “Tek yapmak istediğim oynamak,” dedi Bryan.
O ayın ilerleyen saatlerinde Murray, Instagram’da onu bir hastane yatağında yatarken gösteren şaşırtıcı bir fotoğraf yayınladı.
“Artık metal bir kalçam var,” diye yazdı, hasarlı kemiği ve kıkırdağı metal bir kabukla değiştirmeyi içeren yaklaşık iki saatlik yüzey yenileme işleminden sonra. “Şu anda biraz morarmış ve incinmiş hissediyorum, ama umarım kalça ağrım geçmiştir.”
Murray’in acısı o kadar şiddetli hale geldi ki, ameliyatın asıl amacı onun çocuklarıyla oynamasına izin vermekti.
Sonraki altı ay boyunca, tıpkı daha önce teniste yaptığı gibi, kendisini fizik tedavi ve rehabilitasyona adadı. Tam zamanlı bir babaydı. Golf oynadı. Eski arkadaşlarıyla kaldı.
Murray’in uzun süredir temsilcisi ve iş ortağı olan Matt Gentry, kesinti süresinin Murray’e tenissiz bir yaşam tarzı verdiğini söyledi. Korkunç değildi.
Murray, kariyerlerine girişimci bir yaklaşım benimseyen Amerikan spor yıldızlarına uzun zamandır hayranlık duyuyor ve o ve Gentry fırsatları keşfetmeye başladı. Murray o zamandan beri bir giyim hattı başlattı. Tiger Woods ve Rory McIlroy ile birlikte, yeni bir golf müsabakası da dahil olmak üzere spor medyası ve teknolojisi arasında köprü kurmanın yeni yollarını keşfeden bir şirket olan TMRW Sports’a yatırım yaptı. Birleşik Krallık’taki spor kulüplerinde binlerce padel kortu inşa eden bir grubun parçasıdır.
2013 yılında, İskoçya’nın Dunblane kentindeki çocukluk evinin yakınında 15 odalı kale tarzı bir otel olan Cromlix House’u yaklaşık 2 milyon ABD Doları karşılığında satın aldı. Mülk özel bir öneme sahipti: 1982’de büyükanne ve büyükbabası 25. yıl dönümü kutlamalarını burada gerçekleştirdi. O ve Sears düğün resepsiyonlarını orada yaptılar. Kardeşi Jamie de malikanede evlendi.
Murray ve Sears kısa bir süre önce, sonunda yakındaki göldeki kulübeleri içerecek olan milyonlarca dolarlık bir mülk yenileme ve genişletmenin ilk aşamasını tamamladı. Otel, Damien Hirst ve David Shrigley’nin bir dizi baskısı da dahil olmak üzere, Murray’in özel koleksiyonundan çeşitli sanat eserlerine ev sahipliği yapmaktadır.
Şu anda, Murray öncelikle sahaları dinlediğini ve çek yazdığını, ancak tenis oynamayı bitirdiğinde ticari girişimlerine daha fazla dahil olmayı planladığını söylüyor. Yolu varsa, o gün bir süre gelmeyecek.
“Neden oynamaya devam etmesin?”
Murray’in ilk tenis koçu olan eski bir oyuncu olan annesi Judy, tenisin oğlunun kimliğinin pek çok parçasını ifade etmesine izin verdiğini söyledi; bu, ateşli bir rekabet etme ihtiyacıyla başlayarak, aynı zamanda oyunu seven ve tarihi eğitimli analitik bir zihinle başladı.
Küçük bir çocukken bile, kart veya domino oyunlarından hoşlanmadığı zamanlarda bu kartların ve dominoların odanın içinde uçuştuğunu söyledi. Ayrıca yenmek için can attığı bir ağabeyi ve ağabeyi vardı ve birçok kişi, İskoçya’da havanın berbat olduğu ve çok az kapalı kort bulunan küçük bir kasabadan gelen bir çocuğun Wimbledon’ı asla kazanamayacağını söyledi. Şimdi aynı kişiler onun zamanının geçtiğini söylüyorlar.
Judy Murray, Cuma günü verdiği bir röportajda, “Eğer hala seviyorsa, neden oynamaya devam etmesin?” dedi.
Murray, tenis kariyerinin ne zaman ve nasıl biteceğine dair kabaca bir fikri olduğunu ancak bunun kendi kararı olmayabileceğini bildiğini söyledi. Federer gerçekten daha fazla oynamak istedi ama dizi buna izin vermedi. Murray, Nadal’ın Ocak ayında Avustralya’da bir daha asla tam olarak iyileşemeyeceği bir yırtık kas ve kalça yaralanmasıyla sahadan topallayarak çıktığı videoları gördü.
Murray, bir dropshot için bir sonraki umutsuz sprintinin veya temel çizgide ileri geri koşarak kazandığı imza puanlarından herhangi birinin, ileri geri, ileri geri koşmasının onun sonuncusu olabileceğini biliyor. Öte yandan, üç yıl sonra da bunu yapıyor olabilir ki bu da kendi komplikasyonlarını beraberinde getiriyor.
Kısa bir süre önce Under Armour’un son ortaklıkları sona erene kadar onun için yaptığı hantal, ekstra destekleyici tenis ayakkabılarını bitirdi. Bu yüzden Murray, Under Armour’un kurucusu arkadaşı Kevin Plank’ı aramak ve ona daha fazla ayakkabı yapıp yapamayacağını sormak zorunda kaldı. Plank yaptı.
Haziran ayı başlarında, Djokovic ve Carlos Alcaraz ve neredeyse tüm diğer büyük oyuncular Paris’te oynarken, Murray, Londra’nın güneybatısındaki Surbiton’daki bir raket kulübünde küçük tenis liglerinde bir Challenger turnuvası oynuyordu.
Saha, Pro Tour derin kesintilerinden ve erken turda bazı Fransa Açık kaybedenlerinden oluşuyordu. Yüzlerce kişi, cılız iskeleler üzerinde duran tezgahları doldurdu.
Murray’in Güney Kore’den kalfalıkçı Chung Hyeon’a karşı birkaç maç oynaması, sahaya çok az profesyonelin hükmettiği bir zamanda dünyadaki herkesi sahada yenebileceğinden neden emin olduğunu göstermesi için yeterliydi: The Slice rakibin ayakkabı bağcıklarının üzerinden zar zor atlamak; saha önündeki ölümcül salvolar ve taban çizgisindeki keskin salvolar; dilim servis alanından şimdiye kadar sapıyor; Köfte gibi görünen ama aslında havada sallanan ve çimlere çarptıklarında dönen mafsallı toplar.
İki hafta ve iki Challenger kupasının ardından, Murray üst üste on maç kazanmıştı ve ilk beşini, biraz dinlenmek için bir aylığına misafir odasına çekildiği Londra dışındaki evinden işe giderken kazanmıştı.
Ardından, Londra’daki Queen’s Club’daki son Wimbledon maçına geldi ve burada ilk maçını, Murray’in ağır bacaklarından ve o günkü cansız servisinden yararlanan en iyi 20 oyuncudan biri olan Avustralyalı Alex De Minaur’a kaybetti. Murray sonucu çok fazla okumamaya çalıştı.
Tüm yolculukların inişleri ve çıkışları vardır. Murray’in Sıcak Yoga sınıflarındaki öğretmenlerin dediği gibi, tek çıkış yolu geçmektir – sonun Murray’in umduğundan daha yakın olduğu günlerde bile.
En azından plan buydu. Ama sonra eşi Kim Sears, Murray ile birlikte sahibi olduğu otelde iş yapmak için birkaç günlüğüne İskoçya’ya gitmek zorunda kaldı. Bu, onu sabah 5:30’da sekizden küçük dört çocuğuyla başlayan sabah ritüelleri için yalnız bıraktı: kahvaltı hazırla, herkesi giydir ve onları okula götür.
Üç saat sonra, son çocuk doğduktan sonra, İngiltere’nin Roehampton’daki ulusal tenis merkezine gitti ve burada fizyoterapisti tarafından tedavi edildi ve çim kortta ve spor salonunda birkaç saat çalıştı. Ayrıca öğleden sonra röportajlar ve tanıtım videoları için çekim yapıldı. Bunların hepsi, Murray’in yolculuğunu metal kalça ve diğer tüm şartlarında tamamlama arayışının bir sonraki aşamasının bir parçası.
Belki de bu, on yıl öncesinin, 77 yılda kendi sporunda en önemli unvanı kazanan ilk İngiliz olduğu zamanki büyüsünü bir şekilde yeniden yakalamak anlamına geliyor. Belki de ilk 30 veya 20’ye başka bir sıçrama, 2019’da kalça ameliyatından sonra profesyonel teniste bir gelecek hayal ettiği için aptal olduğunu düşünen tüm doktorların ve şüphecilerin yanıldığını kanıtlıyor.
Ya da belki de tam zamanlı bir tenis büyüğü, bir girişimci ve o muhteşem işi yıllar önce başarmış biri olduğu sürece sebat etmekle ilgili.
Murray’in zorlu fiziksel oyununa eşlik eden varsayılan tavır, izleyicileri dövüşünün içine çeken neredeyse sürekli sözlü kendini kırbaçlamayla bağlantılı olarak her zaman sefalet gibi göründü. Ancak eğitimde, rekabette, gelişmeye çabalamakta ve sevdiğiniz bir şeyi yaparken, görünüşte aşağılık rakiplere karşı savaşmak anlamına gelse bile, yapabileceğinizin en iyisi olmakta da keyif vardır. Murray, yaptığı hiçbir şeyin bu duyguyla boy ölçüşemeyeceğini biliyor. Yani devam ediyor, sonuçlar berbat.
Geçenlerde bu yoğun günün sonunda tenis merkezinin otoparkına yürürken bir röportajda “Sizin Jannik Günahkarlarınızı ve önlerinde harika bir kariyere sahip olan bu gençleri kıskanıyorum” dedi. “Tekrar yapmak isterim.”
“İnanılmaz Bir Kariyer”
İngiltere’nin Büyük Buhran’dan bu yana beklediği andan on yıl sonra, Murray, All England Club’a geri dönüyor; 2013’te, Londra’nın gittiği 20 yaşındaki bir başkasıyken, kendisinin hayal bile edemeyeceği bir versiyonu. Thames Nehri’nin güney yakasında köpekleriyle yürüyüş yapmak için.
Tenis tutkunu artık tam bir erkek: Sekiz yıllık koca; dört çocuk babası; İngiliz İmparatorluğu Nişanı’nın bir subayı (dolayısıyla “efendim”); bir sanat koleksiyoncusu; otel, giyim hattı ve diğer yatırımları içeren bir portföye sahip bir girişimci; ve Jack Draper ve Emma Raducanu gibi gelecek nesil İngiliz tenis yıldızları için bilge adam, sondaj tahtası ve ara sıra eğitim ortağı.
16 yaşındaki Rus fenomeni Mirra Andreeva da onunla biraz zaman geçirmek istiyor. İlkbaharın başlarında ona “çok güzel” dedi.
Özellikle yirmili yaşlarında, bir şeytan gibi eğitim aldığında ve arkadaşları ve ailesiyle geçirdiği zamanı, başarının her zerresini amansız bir şekilde takip etmesine bir engel olarak gördüğünde bazı pişmanlıkları var. Başka bir hız antrenmanı. Daha fazla kaldırma, sıcak yoga veya egzersiz toplarına vurma. Koçları için hayatı neden bu kadar zorlaştırdı? Neden bütün o tatlı ve ekşi şekerleri yedi? Neden sık sık gece 3’e kadar video oyunları oynuyordu?
Salı günü ilk turda İngiltere’den Ryan Peniston ile karşılaşan Murray’in durgun görünümü, sadece üç Grand Slam tekler şampiyonluğu olan bir oyuncu ve iyi bir şampiyon olan ancak kimsenin tüm zamanların hakkında hiçbir fikri olmayan Stan Wawrinka gibi. şampiyonun Harika’sı var. Novak Djokovic 23. galibiyetini aldı. Rafael Nadal’ın 22’si var; Roger Federer, 20. Onlar sözde Üç Büyükler.
Djokoviç geçtiğimiz günlerde bu terimden pek hoşlanmadığını çünkü küçükler tenis devresindeki günlerinden beri güreştiği bir oyuncu olan Murray’i dışladığını söyledi. Eski arkadaşlar, Cumartesi günü All England Club’da birlikte antrenman yaptı.
Federer’in geçen yılki Laver Kupası’ndan ayrılışında Murray’i merkezi bir figür olarak dahil etmesinin bir nedeni var. Murray, Grand Slam finalinde Djokovic’e karşı iki galibiyet de dahil olmak üzere Djokovic, Nadal ve Federer’i toplam 29 kez yendi. Seçkin erkek tenisinin en rekabetçi döneminde 11 Grand Slam tekler finaline ulaştı. 2004 ve 2022 yılları arasında sadece o, Nadal, Federer ve Djokovic 1 numaraydı. Ve ilk Wimbledon şampiyonluğuna giden yolda benzeri görülmemiş bir baskıya göğüs gerdi.
Küçük kardeşi Andy ile birlikte İngiltere’ye 2015’te 1936’dan bu yana ilk Davis Kupası zaferini kazandıran en iyi çiftler oyuncusu Jamie Murray, “Bu inanılmaz bir kariyer” dedi.
Veya bu yorucu vücut stili, Murray’in sırtına ve ayak bileklerine zarar verene ve sonunda 2017’de zirveye çıkmasını engelleyen dejeneratif kalça hastalığına yol açana kadar olağanüstü bir kariyerdi. Ocak 2018’de, Murray ilk başarısız kalça ameliyatını geçirdi. Sezonun geri kalanında herkes onun acı çektiğini ve topalladığını gördü.
2019 Avustralya Açık’ta, 23 kez Grand Slam çiftler galibi olan Bob Bryan, kahvaltı tepsisini Murray’in masasına koydu ve ona geçen yaz geçirdiği kalça ameliyatından bahsetti. Ameliyat, Bryan’ın sadece beş ay içinde üst düzey çiftler müsabakasına dönmesini sağladı. Elit bekarlar tamamen başka bir şeydi.
Murray, “Tek yapmak istediğim oynamak,” dedi Bryan.
O ayın ilerleyen saatlerinde Murray, Instagram’da onu bir hastane yatağında yatarken gösteren şaşırtıcı bir fotoğraf yayınladı.
“Artık metal bir kalçam var,” diye yazdı, hasarlı kemiği ve kıkırdağı metal bir kabukla değiştirmeyi içeren yaklaşık iki saatlik yüzey yenileme işleminden sonra. “Şu anda biraz morarmış ve incinmiş hissediyorum, ama umarım kalça ağrım geçmiştir.”
Murray’in acısı o kadar şiddetli hale geldi ki, ameliyatın asıl amacı onun çocuklarıyla oynamasına izin vermekti.
Sonraki altı ay boyunca, tıpkı daha önce teniste yaptığı gibi, kendisini fizik tedavi ve rehabilitasyona adadı. Tam zamanlı bir babaydı. Golf oynadı. Eski arkadaşlarıyla kaldı.
Murray’in uzun süredir temsilcisi ve iş ortağı olan Matt Gentry, kesinti süresinin Murray’e tenissiz bir yaşam tarzı verdiğini söyledi. Korkunç değildi.
Murray, kariyerlerine girişimci bir yaklaşım benimseyen Amerikan spor yıldızlarına uzun zamandır hayranlık duyuyor ve o ve Gentry fırsatları keşfetmeye başladı. Murray o zamandan beri bir giyim hattı başlattı. Tiger Woods ve Rory McIlroy ile birlikte, yeni bir golf müsabakası da dahil olmak üzere spor medyası ve teknolojisi arasında köprü kurmanın yeni yollarını keşfeden bir şirket olan TMRW Sports’a yatırım yaptı. Birleşik Krallık’taki spor kulüplerinde binlerce padel kortu inşa eden bir grubun parçasıdır.
2013 yılında, İskoçya’nın Dunblane kentindeki çocukluk evinin yakınında 15 odalı kale tarzı bir otel olan Cromlix House’u yaklaşık 2 milyon ABD Doları karşılığında satın aldı. Mülk özel bir öneme sahipti: 1982’de büyükanne ve büyükbabası 25. yıl dönümü kutlamalarını burada gerçekleştirdi. O ve Sears düğün resepsiyonlarını orada yaptılar. Kardeşi Jamie de malikanede evlendi.
Murray ve Sears kısa bir süre önce, sonunda yakındaki göldeki kulübeleri içerecek olan milyonlarca dolarlık bir mülk yenileme ve genişletmenin ilk aşamasını tamamladı. Otel, Damien Hirst ve David Shrigley’nin bir dizi baskısı da dahil olmak üzere, Murray’in özel koleksiyonundan çeşitli sanat eserlerine ev sahipliği yapmaktadır.
Şu anda, Murray öncelikle sahaları dinlediğini ve çek yazdığını, ancak tenis oynamayı bitirdiğinde ticari girişimlerine daha fazla dahil olmayı planladığını söylüyor. Yolu varsa, o gün bir süre gelmeyecek.
“Neden oynamaya devam etmesin?”
Murray’in ilk tenis koçu olan eski bir oyuncu olan annesi Judy, tenisin oğlunun kimliğinin pek çok parçasını ifade etmesine izin verdiğini söyledi; bu, ateşli bir rekabet etme ihtiyacıyla başlayarak, aynı zamanda oyunu seven ve tarihi eğitimli analitik bir zihinle başladı.
Küçük bir çocukken bile, kart veya domino oyunlarından hoşlanmadığı zamanlarda bu kartların ve dominoların odanın içinde uçuştuğunu söyledi. Ayrıca yenmek için can attığı bir ağabeyi ve ağabeyi vardı ve birçok kişi, İskoçya’da havanın berbat olduğu ve çok az kapalı kort bulunan küçük bir kasabadan gelen bir çocuğun Wimbledon’ı asla kazanamayacağını söyledi. Şimdi aynı kişiler onun zamanının geçtiğini söylüyorlar.
Judy Murray, Cuma günü verdiği bir röportajda, “Eğer hala seviyorsa, neden oynamaya devam etmesin?” dedi.
Murray, tenis kariyerinin ne zaman ve nasıl biteceğine dair kabaca bir fikri olduğunu ancak bunun kendi kararı olmayabileceğini bildiğini söyledi. Federer gerçekten daha fazla oynamak istedi ama dizi buna izin vermedi. Murray, Nadal’ın Ocak ayında Avustralya’da bir daha asla tam olarak iyileşemeyeceği bir yırtık kas ve kalça yaralanmasıyla sahadan topallayarak çıktığı videoları gördü.
Murray, bir dropshot için bir sonraki umutsuz sprintinin veya temel çizgide ileri geri koşarak kazandığı imza puanlarından herhangi birinin, ileri geri, ileri geri koşmasının onun sonuncusu olabileceğini biliyor. Öte yandan, üç yıl sonra da bunu yapıyor olabilir ki bu da kendi komplikasyonlarını beraberinde getiriyor.
Kısa bir süre önce Under Armour’un son ortaklıkları sona erene kadar onun için yaptığı hantal, ekstra destekleyici tenis ayakkabılarını bitirdi. Bu yüzden Murray, Under Armour’un kurucusu arkadaşı Kevin Plank’ı aramak ve ona daha fazla ayakkabı yapıp yapamayacağını sormak zorunda kaldı. Plank yaptı.
Haziran ayı başlarında, Djokovic ve Carlos Alcaraz ve neredeyse tüm diğer büyük oyuncular Paris’te oynarken, Murray, Londra’nın güneybatısındaki Surbiton’daki bir raket kulübünde küçük tenis liglerinde bir Challenger turnuvası oynuyordu.
Saha, Pro Tour derin kesintilerinden ve erken turda bazı Fransa Açık kaybedenlerinden oluşuyordu. Yüzlerce kişi, cılız iskeleler üzerinde duran tezgahları doldurdu.
Murray’in Güney Kore’den kalfalıkçı Chung Hyeon’a karşı birkaç maç oynaması, sahaya çok az profesyonelin hükmettiği bir zamanda dünyadaki herkesi sahada yenebileceğinden neden emin olduğunu göstermesi için yeterliydi: The Slice rakibin ayakkabı bağcıklarının üzerinden zar zor atlamak; saha önündeki ölümcül salvolar ve taban çizgisindeki keskin salvolar; dilim servis alanından şimdiye kadar sapıyor; Köfte gibi görünen ama aslında havada sallanan ve çimlere çarptıklarında dönen mafsallı toplar.
İki hafta ve iki Challenger kupasının ardından, Murray üst üste on maç kazanmıştı ve ilk beşini, biraz dinlenmek için bir aylığına misafir odasına çekildiği Londra dışındaki evinden işe giderken kazanmıştı.
Ardından, Londra’daki Queen’s Club’daki son Wimbledon maçına geldi ve burada ilk maçını, Murray’in ağır bacaklarından ve o günkü cansız servisinden yararlanan en iyi 20 oyuncudan biri olan Avustralyalı Alex De Minaur’a kaybetti. Murray sonucu çok fazla okumamaya çalıştı.
Tüm yolculukların inişleri ve çıkışları vardır. Murray’in Sıcak Yoga sınıflarındaki öğretmenlerin dediği gibi, tek çıkış yolu geçmektir – sonun Murray’in umduğundan daha yakın olduğu günlerde bile.