Annelikle ilgili çelişkili hisleri olan bayanlar anlatıyor

Sinsinati

New member
Annelikle ilgili çelişkili hisleri olan bayanlar anlatıyor Annelik sıkıntı bir sorumluluk ve biroldukça bayan bu rolle ilgili ikircikli hislere sahip. Pekala bu mevzuyu konuşmak niye bu kadar sıkıntı?



“Annelik ikircikliliği”, biroldukça hanımın yaşadığı lakin pek azının lisana getirdiği bir mevzu.



Annelikle ilgili karmaşık, çoklukla çelişkili hisler hissetmek olarak tanımlanan ikirciklilik, çocuğa karşı sevgi eksikliğinden kaynaklanmıyor.



Gerçekten de, ikircikli olarak tanımlanan anneler, çocukları için her şeyi yapacakları konusunda net olma eğiliminde. Hatta biroldukçalarının çocukları için hissettikleri tasa, gerilim ve dehşet, anne olmayı zorlayıcı bulmalarında etken.


Ama hem de öfke, küskünlük, ilgisizlik, can meşakkati, telaş, suçluluk, acı ve hatta nefret hissedebilirler. Birçok insan bu hisleri yalnızca ‘iyi anne’ figürüyle değil, annelikle bile ilişkilendirmez.



Duygu karmaşası anneliğin vakit alıcı, ağır emek gerektiren, duygusal bir misyon olduğu düşünüldüğünde aslında sürpriz değil. Bu rol, kişinin kimliğinde ve birçok vakit fizyolojisinde güç değişikliklerle birlikte geliyor.



Anneler, var olduklarından bu yana muhtemelen bu hususta çelişkili hisler beslemişlerdir.



Ancak annelerin ebeveynliğin sıkıntı olduğunu söylemeleri “normal” görülse de, bu rolden hoşlanmadıklarını söylemeleri hâlâ tabu olarak görülüyor.



‘İyi’ olma çabası



Annelik her vakit sıkıntı olmuştur. Lakin günümüze özel baskılar bu bakılırsavi daha da zorlaştırabiliyor.



Örneğin, 20. yüzyılın birinci yarısından farklı olarak, annelerin tüm vakit içinderını, emeklerini, duygusal, zihinsel ve finansal kaynaklarını çocuklarına vermeleri beklenirken, hem de işlerinde ve ilgilerinde yüksek performans göstermeye devam etmeleri bekleniyor.



Anneliğin bu kültürel inşası 1996 yılında, “yoğun annelik” ismiyle anılmaya başlandı.



Bunlara ek olarak, anne-babalara verilen takviyenin büyük ölçüde çağdaş hayatın talepleri açısından yetersiz kaldığı bir periyotta bayanlar bu ideali gerçekleştirmek için uğraş ediyor.



Dünyanın en güçlü ülkelerinden kimilerinde doğum müsaadesi dört aydan daha az.



Birleşik Krallık’taki çift gelirli ailelerde, bir bayanın tam vakitli gelirinin ortalama yüzde 50’den çoksı çocuk bakımı için harcanıyor.



Avustralya’da annelik çalışmaları yapan sosyolog ve The Good Enough Mother (Yeterince Âlâ Annelik) podcast’inin sunucusu Sophie Brock, “Anne olan herkes biliyor: Çok yük altındayız, çok geriliyoruz, çok çalışıyoruz, duygusal emeğin birçoklarını taşıyoruz, mesken işlerinin birçoklarını yapıyoruz, fiyatlı işin baskısını taşıyoruz” diyor ve ekliyor:



“Ve daha sonra ‘Hepsini başardım. Ben kusursuz bir anneyim. Gayret etmiyorum’ halinde bir maske takmamız bekleniyor.”


‘Sorun annelik ikirclikliliği değil ondan çıkardığımız anlam’



Annelikle ilgili hoşnutluk hissedilmediğinde utanç ve suçluluk duymak yaygın bir durum.



Özellikle toplumsal medyadan aile sohbetlerine kadar tüm tecrübenin pembeye boyanması ve fazlaca az annenin sahiden ne kadar zorlandığını paylaşması bunda etken.



Çok sayıda bayan hisleri konusunda sessiz kalmayı tercih ediyor. Hislerini paylaşmamak onları daha yalnız hissettirebiliyor ve depresyon üzere daha karanlık sulara sürüklenmelerine niye olabiliyor.



Kanada’da anne ruh sıhhati alanında çalışan terapist Kate Borsato, sorunun annelik ikircikliliği değil ondan çıkardığımız mana olduğunu söylüyor; “Eğer kişi kendisinde bir sorun olduğu yahut ikircikli hisleri yüzünden anneliğe uygun olmadığı; makûs bir seçim yaptığı ya da çocuklarının bu biçimde bir anneyi hak etmediği kararına varırsa bu durum tehlikeli olabilir” diyor.



‘Ortak deneyimler’



Annelik ikircikliliği tartışmaları hâlâ utanç ve utandırmaya odaklansa da bu durum yavaş yavaş değişiyor.



Bazı bayanlar mesleklerini öbür annelerin daha âlâ bir tecrübe yaşamasına yardımcı olacak biçimde bir daha kurguluyor.



TikTok’ta annelikle ilgili zorluklar konusunda içeriklerin eksik olduğunu goren Libby Ward, 2020’de Diary of an Honest Mom (Dürüst bir Annenin Günlüğü) adlı bir hesapta kendi tecrübesini paylaşmaya başladı.



Altı ay daha sonra Instagram’da da bir hesap açtı. Bugün 1,5 milyona yakın kişi tarafınca takip edilen hesabın en beğenilen görüntülerinin birçok, ebeveynliğin zorluklarını gösteriyor.



Bunlar içinde çocuklarının hazırladığı öğlen yemeğini yememesinden duyduğu hayal kırıklığını, anneliğin kendisini nasıl daha az “eğlenceli” biri haline getirdiğine dair bir rap müziğini ve ailesinin onun Anneler Günü’nde uyumasına nasıl müsaade verdiğini(!) gösteren bir görüntü var.



Ward, o kadar epeyce ilgi görüyor ki, annelerden aldığı iletilere karşılık vermek için birini gorevlendirmek zorunda kaldığını söylüyor.



Ward, “bir fazlaca anne, annelikle ilgili yaşadıkları zorluklardan dolayı hayli utanıyor ve fazlaca hatalı hissediyor. Ve bu mevzuda kendilerini fazlaca yalnız hissediyorlar” diyor.



Ward, uykusuzluk, utanç, çocuklarına bağırmak üzere kendisini yalnız hissettiği şeyleri paylaştıkça bunların ‘ortak deneyimler’ olduğunu fark ettiğini söylüyor.
 
Üst