Çocukları çevreyi kirletmeden büyütmek mümkün mü?

Sinsinati

New member
Çocukları çevreyi kirletmeden büyütmek mümkün mü? Doğaya milyonlarca adet mikroplastik saçan biberonlardan tek kullanımlık ıslak mendil ve bezlere, sürdürülebilir olmayan materyaller, çocuklar için alınan eserlerde yaygınlıkla kullanılıyor. Pekala bundan uzaklaşmak ve ebeveynlik tecrübesini sürdürülebilir hale getirmek mümkün mü?



Çevre konusunda ne kadar şuurlu olursanız olun bir bebeğiniz olduktan daha sonra durum değişebiliyor. Baby Dove markasının İngiltere’de 2 bin ebeveynle yaptığı bir ankete bakılırsa bebek doğduktan daha sonra “sürdürülebilirlik fikri uçup gidiyor.”



Bunda hayli parası olan yaygın büyük markaların sürdürülebilir ya da etik markalar olmaması değerli bir etken. Başka yandan yeni ve sıklıkla yorgun ebeveynlerin bu hususta düşünecek vakti ya da gücü kalmıyor.



The Sustainable(ish) Guide to Green Parenting (Yeşil Ebeveynliğin Olduğu Kadar Sürdürülebilir Rehberi) kitabının müellifi Jen Gale, “Günü geçirmeye çabalarken, sürdürülebilirlik önceliğiniz olmayabilir; satın alabildiğiniz en uygun şeyleri alırsınız” diyor.


Ancak başka yandan plastik kirliliği konusunda gitgide artan bir farkındalık var. Tedbir alınmazsa 2040’ta okyanuslara ulaşan plastik ölçüsü üç katına çıkarak yıllık 29 milyon tona ulaşacak.



Oyuncak, dünyanın en plastik ağır endüstrisi


Her yıl neredeyse hiç kullanılmamış milyonlarca oyuncak çöp alanlarına gönderiliyor.


Birleşmiş Milletler Etraf Programına (UNEP) bakılırsa oyuncak sanayisi, dünyada plastiğin en ağır kullanıldığı sanayi.

Her yıl neredeyse hiç kullanılmamış milyonlarca oyuncak çöp alanına gönderiliyor.


Plasik kirliliğine en çok katkıda bulunan bir öbür süratli tüketim hususu de tek kullanımlık bebek bezleri.



Dünya çapında her dakika 300 binden çok çocuk bezi çöpe atılıyor.



ABD’de sorunun ölçeği daha büyük; bebek bezi sanayinin pahası 71 milyar dolara ulaşmış durumda.



Bebek bezlerinin birçok, biyolojik olarak parçalanamayan iki gereçten yapılıyor: Polietilen su geçirmez art katman ve polipropilen iç katman.



Bunlar bezlerin çöp alanına gittiklerinde toprakta muhtemelen 500 yıl yahut daha uzun mühlet kalacakları manasına geliyor.



Bebek sahibi olmanın çevresel tesiri plastikle sonlu değil.



Örneğin mama kullanmasının tesiri nadiren incelenir fakat pek büyüktür.



Mamaların birçok toz haline getirilmiş inek sütünden yapılır ve sırf 1 kg toz üretmek için 4 bin 700 litre su gerekir.



Bebekler yahut küçük çocuklar 1 kg bebek maması tükettiğinde 11 ila 14 kg içinde sera gazı salımı olur.



Bez kütüphaneleri geçişi kolaylaştırabilir


bir daha kullanılabilir bezlerin 60 derecenin üzerinde, çamaşır makinesi dolmadan yıkanması müspet çevresel tesirini ortadan kaldırıyor.


Peki bu tüketimden ne kadar uzaklaşabiliriz?


Yeni başlayanlar için sürdürülebilir bir tahlil olarak bir daha kullanılabilen bezler sunuluyor. Lakin bunların başlangıç paketlerinin 100 doların üstünde olması, bu eserleri erişilemez hale getiriyor.



Jen Gale, “Daha yeşil seçimlerin maliyetini düşürmek için nerede yaşadığınıza bağlı olarak çeşitli yollar var” diyor.



Sosyal yahut web tabanlı alışveriş siteleri ikinci el bir daha kullanılabilir bezleri daha uygun fiyattan satıyor.



İngiltere çapında hizmet veren bez kütüphaneleri, yıkanabilir bezlere geçiş yapmak isteyen ebeveynler için bu eserleri daha uygun fiyattan kiralayıp deneme fırsatı sunuyor.



İngiltere Etraf Ajansı tarafınca 2008’de yapılan bir araştırma bir daha kullanılabilir bezlerin tek kullanımlık muadillerine göre yüzde 40 daha düşük karbon ayak izine sahip olduğunu bulmuştu.



Ancak bu bezlerin 60 derecenin üzerinde, makine dolmadan yıkanması müspet çevresel tesirini ortadan kaldırıyor.



Peki ‘doğal’ olarak sunulan ve bambu, organik pamuk üzere gereçlerle yapılan bezlerin çevresel tesiri daha mı sonlu?



Bristol Üniversitesi’nden çevresel biyojeokimyacı Charlotte Lloyd, bu fikre kuşkuyla yaklaşıyor.



Biyobozunur olarak satılan bezlerin hiç birinin yüzde 100 tabiatta çözünür olmadığını söyleyen Lloyd, birçoğunun endüstriyel geri dönüşüme muhtaçlık duyduğunu ve bu yüzden çöp alanlarına gittiğini belirtiyor.



Lloyd, diyor.



Bundan çıkış var mı?


Doğaya milyonlarca adet mikroplastik saçan biberonlardan tek kullanımlık ıslak mendil ve bezlere, sürdürülebilir olmayan gereçler çocuklarımız için aldığımız eserleri neredeyse büsbütün ele geçirmiş durumda.


Evde daha yeşil seçimler yapma sorumluluğunun toplumsal cinsiyet tarafını de vurgulamak gerekiyor.


Çoğu bayan, bu mevzuya erkeklerden hayli daha fazla zihinsel ve duygusal emek harcıyor.



Zaman fakiri, çalışan annelerin, yaygınlıkla kullanılan eserler yerine daha yeşil alternatifler aramak için harcadığı bilişsel emek görmezden gelinmemeli. Bu, daha sürdürülebilir anne-babalar olmak isteyenlerin karşılaştığı manilerden biri.



Uyku mahrumu ve bilinmezlikler ortasındaki yeni bir ebeveynin makûs alışkanlıklar edinmesi korkutucu derecede kolay.



Ancak muhakkak eserlerden kaçınmak yerine onları bir hayat döngüsü merceğinden pahalandırmak bu seyahati kolaylaştırabilir.



“Azalt, bir daha kullan, geri dönüştür” temelleri ebeveynler için bir mantra olarak kalmalı.



Jen Gale, yeşil ebeveynliğin karmaşık olması gerekmediğini söylüyor.



Ebeveynlerin yapabileceği en sürdürülebilir şeylerden biri de ikinci el eserler satın almak.



Gale, “Yeni ebeveynlerin üzerinde bu mükemmel, parlak yeni şeyleri satın alma baskısı var, bilhassa birinci çocuğunuzda bunları daha fazlaca istiyorsunuz” diyor ve ekliyor:



“Her şeyin bozulmamış ve yeni olmasını istiyoruz zira fazlaca kıymetli ve savunmasızlar.”



Ancak yaşadığımız yer onların dünyası ve çocuklarımız ismine yaptığımız seçimlerin onların geleceğini bizimkinden epeyce daha fazla etkileyeceğini hatırlamamız gerekiyor.
 
Üst