Sinsinati
New member
Ertuğrul Özkök: Yılın birinci düzeyli magazin bombası, üç bayan, iki erkek ve bir derin yırtmaç 20 yılı Genel Yayın Direktörü olmak üzere 35 yıl aralıksız çalıştığı Hürriyet’in kasım ayında yollarını ayırdığı Ertuğrul Özkök, eşinin ismine gönderme yapan “Tansu’ya Mektuplar” başlığı altında yazılarını sürdürüyor. Yazılarını “newsletter” olarak geniş bir kümeye gönderen Özkök, son yazısında, akademisyen, muharrir Murat Doküman‘nin T24 Yıllık’ta yayımlanan “Şair dostlarım” yazısına değindi. Özkök, Murat Evrak’ın yazısından birtakım kısımlara yer vererek, “Teşekkürler Murat Belge…Türk edebiyat tarihinin bizim jenerasyonumuzda derin izler bırakan İkinci Yeniciler’le ilgili epeyce renkli şeyler öğrendik. Artık o insanlardan çıkan o büyük şiirleri daha uygun anlıyorum.” niyetini lisana getirdi.
Özkök’ün “Tansu’ya Mektuplar” dizisinde “Yılın birinci düzeyli magazin bombası, üç bayan, iki erkek ve bir derin yırtmaç” başlıklı yazısı şu biçimde:
Bu ülkede ‘seviyeli magazin’ denince birinci akla gelen iki isim kim?
Biri T24’ün “Upper Cihangir” müellifi Tuğrul Eryılmaz…
Türkiye’nin “Gonzo gazetecisi…”
Öteki de bendeniz…
Değil mi…
Artık değil…
Zira bu yılbaşında ortamıza o denli bir “seviyeli magazin yazarı” katıldı ki…
Ne Tuğrul ne ben asla düzeyine yetişemeyiz…
Bir sefer bizden akademik…
Bizden daha felsefi…
Bizden daha görmüş geçirmiş…
Anlattığı olaylar, “Ordan burdan duydukları” değil şahsen şahit olduğu olaylar…
tıpkı vakitte Türkiye’de edebiyat ve sanatla ilgilenen herkesi fazlaca güzel tanıdığı beşerlerle ilgili şeyler anlatıyor.
Evet medyamızın yeni “seviyeli magazin” muharririni takdim ediyorum.
Murat Belge…
T24’ün bu yıl başında yayınlanan “T24 Yıllık’ta” o denli olağanüstü bir yazı yazdı ki…
Bugüne kadar bu kadar farklı olayları hiç bir yerde okumamıştım.
Murat Belge’nin bu yazısını okumamış olabilirsiniz. Zira Tuğrul ve bana göre bir eksiği var.
Yazılarına başlık atmayı bilmiyor.
Bir de farklı orta başlıklarla okumaya teşvik etmiyor.
İşte ben de Allah vergisi yeteneğimle, size bu şahane yazıdan en kıymetli ve en enteresan yerleri aktarıyorum.
Alev Ebüziyya
Edip Cansever’le Alev Ebüziyya bir arada oldu mu?
Türk edebiyatının en büyük bilmecelerinden biri Edip Cansever’le Alev Ebüzziya münasebetidir. Yakınlarda Cansever’in Alev Ebüzziya ile mektuplaşmaları, daha doğrusu Edip’in yazdığı mektuplar yayımlandı. Bunların bir kısmı alenen aşk mektuplarıydı. Fakat bu platonik bir münasebet olarak mı kaldı yoksa daha ileri gitti mi bilinmiyor.
Ne yazık ki Murat Belge’nin yazısı da buna tam açıklık getirmiyor. Buyrun sonucu siz verin.
“Alev’i fazlaca sevdiğini ben de bilirdim lakin onları bir ortada hiç görmedim. Çapkınlık fırsatı çıkmışsa kaçırmak istemediğini de gözlemliyordum (ama eşi Mefharet’i de severdi).”
Maalesef bu muamma bir daha çözülemedi.
Arif Keskiner bir keresinde bunu Alev Ebüzziya’ya sormuş ve şu karşılığı almış:
“Vallahi dostlarımın hepsi hafızamda fakat sevgililerimin hepsini unuttum.”
Doğan Hızlan da bu hususta şunu söylemişti:
“Bir seferinde bir otelde buluştukları söylenirdi fakat bana göre münasebetleri platonikti.”
Artık geleyim yazının en magazinsel kısmına. Üçlü bir aşk ve beşli bir arbede.
Edip Cansever
Edip tıpkı anda üç hanımı nasıl yönetim etti?
Bu kritik kısımda kenara çekilip kelamı Murat Belge’ye bırakıyorum:
“Edip’in bir orta Finli bir sevgilisi vardı: Nora, sapsarı saçlı, masmavi gözlü hoş bir genç bayan. O sıralarda Paris’teki Türk ressamlardan Mübin Orhon da askerlik yapmak için Türkiye’ye gelmişti. Yeterlice ilerlemişti Mübin’in yaşı, yurttaşlıktan atılmamak için geri gelmişti. Eski direktör Aydın Arakon’un Kalamış’taki konutuna sıkça gittiğimiz vakit içinderdı. Orada Edipler’le Mübin karşılaşmışlar. Diğerleri da vardı. İçiliyor filan. Bir orta Mübin, Edip’in yanına gelmiş. Nora’yı göstererek “Yahu şu kız hoşuma gitti” demiş. “Biraz sokuldum fakat ‘Benim sevgilim var’ dedi. Sen tanıyor musun? Kim o hıyarağası? Burada mı?“ Tam bulmuş soracak adamı. Tipik Mübin. O sıralarda Alev’in de gelmesini bekliyordu. Sıkıntıdaydı. Birebir vakit dilimi ortasında ikisini birden nasıl yönetim edecek? Edebildi mi, bilmiyorum.”
THKP-C bakkalında bir devrimci nikâh
Biraz da periyodun ihtilal magazinine girelim. 12 Mart periyodunda Murat Doküman THKP-C ile yakınlaşmış. O devri de şöyleki anlatıyor:
“Örgüte para gerek. Kartal’ın oralarda bir bakkal kiralamışlar, iki kişi orada bakkalcılık oynuyor. Bir personel kümemiz var. Bakkallardan biri sevgilisini özledi. Uyduruk düğün yaptık filan. Her an beklenmedik bir işten ötürü para gerekiyor. Bir gün Edip’e, bu biçimde bir kümeyle bu biçimde bir münasebetim olduğunu söylemiş oldum, her ay bana yüz lira verip vermeyeceğini sordum. Lafı uzatmadan çıkarıp verdi ve her ay ben istemeden verdi.”
Bodrum katındaki minik kuşlar ve dedikoducular
Artık Taksim’de bir bodrum katındayız. Cemal Süreya ile Tomris Uyar orada oturuyorlar. Ve Murat Evrak o bodrum katından bildiriyor:
“Ev şenlik, zira meskende Tomris var. Tomris’in tükenmez espri kaynakları, zekası, ayrıyeten da sesi, müzik söyleme yeteneği. Fakat o denli önemli, ağır kesimlere pek ilgi etmiyoruz o sıra (arada bir): Örneğin kanto söylüyoruz. ‘’Mini küçük bir kuştum/ Meczup üzere olmuştum/ O da busemle coştu/ Ah o gece ne hoştu’’ kantosunu ben Fikriye Hanım’dan evvel Tomris’ten duyup öğrendim. Bu müziklerin içinde kıyamet kadar da dedikodu yapardık. Sanat-edebiyat dünyası öyledir; dedikodusuz tadı çıkmaz.”
En acı hatıra: Tomris Uyar’ın bebeği nasıl öldü
Murat Evrak anlatıyor:
“Tomris daha evvel Dava Tamer’le evliydi ve bakılırsace yeni ayrılmışlardı. Bebekleri sırtüstü yatırılmış uyurken kusmuş ve kusmuğundan boğulup ölmüştü. Sanırım bunun farkına varmamak ‘suçu’ da Ülkü’nün sırtına binmişti. Bu hayli trajik vefat onların evliliğini bitirmişti fakat dostluklarını bozmadı. İdeal de sık sık gelirdi bu meskene. Papirüs teşebbüsünde de onun yeri vardı. Her vakit çocuksu kalmayı başarabilen Dava de epeyce güzel bir insandı.”
O bir yılda kim kimle yattı, kim kimden ayrıldı?
“1969-1970 içinde bir yıllık bir bursla İngiltere’ye gittim. Dönüşümden kısa bir süre daha sonra Turgut Uyar Ankara’dan İstanbul’a gelip yerleşti karısı Yezdan’dan ayrılarak. Yoksa daha gitmedilk evvel miydi onun gelişi? her neyse, evvel yahut daha sonra, Turgut’la Tomris seviştiler, Tomris Cemal’le yolunu ayırdı. Turgut’la evlendiler.”
Cemal Süreya’yı oğlu mu öldürdü?
Murat Belge’nin yazısında aşk alakaları haricinde da bilgiler var:
“Tomris’le ayrılmak Cemal’i makus etkiledi. Cemal, ortasında erotizm barındırmayan bir hayat yaşayamazdı. Onun için çeşitli ‘aşk’lar yaşamaya devam etti. Bu aşklardan biri de bu yakınlarda ömrünü kaybeden Zühal Tekkanat’tı. Onunla evlendi ve bir oğulları oldu (daha sonradan Cemal’in vefatına yol açan oğlu Emrah).”
Cemal Süreya hem çöpçatan birebir vakitte arabozan mıydı?
Belge’nin yazısında Cemal Süreya ile ilgili şöyleki farklı bir kısım daha var:
“Cemal’in, arkadaşlarının özel hayatlarına müdahale ettiğini de öğrendim. Birini birine aşık ediyor, birini karısından ayırıyor, filan bu biçimde kıssalar dahi anlatıldı, lakin ben eskisi üzere yakın olmadığın için bunların ne derece gerçek olduğunu bilmiyorum. Abartma da olabilir.”
Silvana Pampanini
Söke’nin 4 ünlü ailesi seksi İtalyan yıldızını niçin getirdi?
Üniversitede Sökeli varlıklı iki ailenin çocuğu ile tıpkı meskende kaldığım için Murat Belge’nin yazısında bu kısım de ilgimi çekti.
“Söke’nin dört büyük toprak sahibi aile vardır; Tanmanlar, Özbaşlar, Fıratlar ve Kocagözler. Fıratlar’dan Halil, High School yatılı kısmındandı, oradan arkadaştık. Günün birinde Söke zenginleri akıllarda kalacak bir olay yaratmaya niyetlenmişler. Ne olabilir? Bir eğlenti olmalı. Ayrıyeten, akıllarda kalacak bir kişi katılmalı. Bunun da ‘ecnebi’ olması daha uygun olur. Düşün taşın, Silvana Pampanini de karar kılmışlar. Pampanini İtalyan sinemasının ‘hafifçe siklet’ starlarından. Ancak burada tanınıyor, seviliyor. Artık nasıl örgütlendilerse, temasa geçilmiş, bayanı razı etmişler. Özel uçak tutulmuş Pampanini İzmir’de karşılanıp Söke’ye gdolayılmüş; sofralar kurulmuş (bahse girerim, Kuşadası’na götürmüşlerdir). Silvana sadece bu sofralarda kendini mi gösterdi (güzellik kraliçeliğinden sinemaya yönelmişti), yoksa bir beceri de gösterdi mi (şarkı söyler, dans eder, piyano çalardı), bilmiyorum. Olayın sonunda tekrar uçağına bindirmiş, selametlemişler.”
Çapariyle yakalanmış Barbuna Engelsli açıklama
Bir gün ünlü şair Edip Cansever ile Muvaffak Erdem bir arada balığa çıkmışlar. Çapari yaparken iki tane de tekir tutmuşlar. Barbunya ve tekir oltaya gelmezler, nadir rastlanan bir durum. Derken Nuri de geldi. Edip Nuri’yi görür görmez, “Biz o denli usta balıkçıyız ki çapariyle tekir tuttuk” diye bir latife konusu açtı. Ortada bir yeniden buraya dönüyor. Muvaffak Gurur de bir şey söylemek istiyor lakin şakalaşan bu iki arkadaş onu dinlemiyor. Sonunda bir boşluk buldu ve”Engels der ki…” diye başladı. Hoppala, Engels nereden çıktı? “Güneş her sabah doğdu lakin yarın doğmayabilir’ demiş Engels.”
Birtakım adamlar teleskopla beni izliyor
Değişik bir anı da Oktay Rıfat’la ilgili:
“Oktay Rıfat altmışların sonun da psikiyatrik bir rahatsızlık geçirdi; paranoya oldu. Kuzguncuk’ta bir yalıda oturuyordu. Karşı kıyıda birtakım erkeklerin teleskoplar falan yerleştirerek kendisini izlediğini vehmediyor; gün geliyor, ‘İsmet Paşa’ya suikast hazırlıyorlar’ diye tutturuyordu. Tedavi gördü, ilaç aldı ve atlattı bunları.”
Tomris- Turgut Uyar
Tomris Uyar’ın derin yırtmacı iki şairin problemi oluyor
Ve Türk edebiyatının bu en renkli ve en düzeyli magazin sayfasını bir derin yırtmaç kıssası ile kapatıyorum. Kelam Murat Belge’nin:
“Turgut’larda bir akşam yemeğinden daha sonraydı. Edip ‘Hmm’ dedi, biraz düşündü. Birden ‘Geçen akşam siz oradayken Tomris ne giymişti?’ diye sordu. ‘Derin yırtmaçlı, şile bezi bir elbisesi var, onu mu giymişti?’ ‘Evet’ dedim. Yahu, bu konularda Turgut eski baş, Türk erkeğidir’ dedi. Hoşlanmıyor onu giymesinden. Tomris de hiç oralı değil. Güya taammüden yapıyor.”
Murat Doküman yazısını şu cümleyle bitiriyor:
“her neyse, bunlar fazla özel hususlar, uzak duralım.”
Lakin ortadan çok yıl geçtiği için ben uzak duramadım.
Sanıyorum siz de duramamışsınızdır.
Teşekkürler Murat Belge…Türk edebiyat tarihinin bizim kuşağımızda derin izler bırakan İkinci Yeniciler’le ilgili fazlaca renkli şeyler öğrendik.
Artık o insanlardan çıkan o büyük şiirleri daha yeterli anlıyorum.”
Özkök’ün “Tansu’ya Mektuplar” dizisinde “Yılın birinci düzeyli magazin bombası, üç bayan, iki erkek ve bir derin yırtmaç” başlıklı yazısı şu biçimde:
Bu ülkede ‘seviyeli magazin’ denince birinci akla gelen iki isim kim?
Biri T24’ün “Upper Cihangir” müellifi Tuğrul Eryılmaz…
Türkiye’nin “Gonzo gazetecisi…”
Öteki de bendeniz…
Değil mi…
Artık değil…
Zira bu yılbaşında ortamıza o denli bir “seviyeli magazin yazarı” katıldı ki…
Ne Tuğrul ne ben asla düzeyine yetişemeyiz…
Bir sefer bizden akademik…
Bizden daha felsefi…
Bizden daha görmüş geçirmiş…
Anlattığı olaylar, “Ordan burdan duydukları” değil şahsen şahit olduğu olaylar…
tıpkı vakitte Türkiye’de edebiyat ve sanatla ilgilenen herkesi fazlaca güzel tanıdığı beşerlerle ilgili şeyler anlatıyor.
Evet medyamızın yeni “seviyeli magazin” muharririni takdim ediyorum.
Murat Belge…
T24’ün bu yıl başında yayınlanan “T24 Yıllık’ta” o denli olağanüstü bir yazı yazdı ki…
Bugüne kadar bu kadar farklı olayları hiç bir yerde okumamıştım.
Murat Belge’nin bu yazısını okumamış olabilirsiniz. Zira Tuğrul ve bana göre bir eksiği var.
Yazılarına başlık atmayı bilmiyor.
Bir de farklı orta başlıklarla okumaya teşvik etmiyor.
İşte ben de Allah vergisi yeteneğimle, size bu şahane yazıdan en kıymetli ve en enteresan yerleri aktarıyorum.
Alev Ebüziyya
Edip Cansever’le Alev Ebüziyya bir arada oldu mu?
Türk edebiyatının en büyük bilmecelerinden biri Edip Cansever’le Alev Ebüzziya münasebetidir. Yakınlarda Cansever’in Alev Ebüzziya ile mektuplaşmaları, daha doğrusu Edip’in yazdığı mektuplar yayımlandı. Bunların bir kısmı alenen aşk mektuplarıydı. Fakat bu platonik bir münasebet olarak mı kaldı yoksa daha ileri gitti mi bilinmiyor.
Ne yazık ki Murat Belge’nin yazısı da buna tam açıklık getirmiyor. Buyrun sonucu siz verin.
“Alev’i fazlaca sevdiğini ben de bilirdim lakin onları bir ortada hiç görmedim. Çapkınlık fırsatı çıkmışsa kaçırmak istemediğini de gözlemliyordum (ama eşi Mefharet’i de severdi).”
Maalesef bu muamma bir daha çözülemedi.
Arif Keskiner bir keresinde bunu Alev Ebüzziya’ya sormuş ve şu karşılığı almış:
“Vallahi dostlarımın hepsi hafızamda fakat sevgililerimin hepsini unuttum.”
Doğan Hızlan da bu hususta şunu söylemişti:
“Bir seferinde bir otelde buluştukları söylenirdi fakat bana göre münasebetleri platonikti.”
Artık geleyim yazının en magazinsel kısmına. Üçlü bir aşk ve beşli bir arbede.
Edip Cansever
Edip tıpkı anda üç hanımı nasıl yönetim etti?
Bu kritik kısımda kenara çekilip kelamı Murat Belge’ye bırakıyorum:
“Edip’in bir orta Finli bir sevgilisi vardı: Nora, sapsarı saçlı, masmavi gözlü hoş bir genç bayan. O sıralarda Paris’teki Türk ressamlardan Mübin Orhon da askerlik yapmak için Türkiye’ye gelmişti. Yeterlice ilerlemişti Mübin’in yaşı, yurttaşlıktan atılmamak için geri gelmişti. Eski direktör Aydın Arakon’un Kalamış’taki konutuna sıkça gittiğimiz vakit içinderdı. Orada Edipler’le Mübin karşılaşmışlar. Diğerleri da vardı. İçiliyor filan. Bir orta Mübin, Edip’in yanına gelmiş. Nora’yı göstererek “Yahu şu kız hoşuma gitti” demiş. “Biraz sokuldum fakat ‘Benim sevgilim var’ dedi. Sen tanıyor musun? Kim o hıyarağası? Burada mı?“ Tam bulmuş soracak adamı. Tipik Mübin. O sıralarda Alev’in de gelmesini bekliyordu. Sıkıntıdaydı. Birebir vakit dilimi ortasında ikisini birden nasıl yönetim edecek? Edebildi mi, bilmiyorum.”
THKP-C bakkalında bir devrimci nikâh
Biraz da periyodun ihtilal magazinine girelim. 12 Mart periyodunda Murat Doküman THKP-C ile yakınlaşmış. O devri de şöyleki anlatıyor:
“Örgüte para gerek. Kartal’ın oralarda bir bakkal kiralamışlar, iki kişi orada bakkalcılık oynuyor. Bir personel kümemiz var. Bakkallardan biri sevgilisini özledi. Uyduruk düğün yaptık filan. Her an beklenmedik bir işten ötürü para gerekiyor. Bir gün Edip’e, bu biçimde bir kümeyle bu biçimde bir münasebetim olduğunu söylemiş oldum, her ay bana yüz lira verip vermeyeceğini sordum. Lafı uzatmadan çıkarıp verdi ve her ay ben istemeden verdi.”
Bodrum katındaki minik kuşlar ve dedikoducular
Artık Taksim’de bir bodrum katındayız. Cemal Süreya ile Tomris Uyar orada oturuyorlar. Ve Murat Evrak o bodrum katından bildiriyor:
“Ev şenlik, zira meskende Tomris var. Tomris’in tükenmez espri kaynakları, zekası, ayrıyeten da sesi, müzik söyleme yeteneği. Fakat o denli önemli, ağır kesimlere pek ilgi etmiyoruz o sıra (arada bir): Örneğin kanto söylüyoruz. ‘’Mini küçük bir kuştum/ Meczup üzere olmuştum/ O da busemle coştu/ Ah o gece ne hoştu’’ kantosunu ben Fikriye Hanım’dan evvel Tomris’ten duyup öğrendim. Bu müziklerin içinde kıyamet kadar da dedikodu yapardık. Sanat-edebiyat dünyası öyledir; dedikodusuz tadı çıkmaz.”
En acı hatıra: Tomris Uyar’ın bebeği nasıl öldü
Murat Evrak anlatıyor:
“Tomris daha evvel Dava Tamer’le evliydi ve bakılırsace yeni ayrılmışlardı. Bebekleri sırtüstü yatırılmış uyurken kusmuş ve kusmuğundan boğulup ölmüştü. Sanırım bunun farkına varmamak ‘suçu’ da Ülkü’nün sırtına binmişti. Bu hayli trajik vefat onların evliliğini bitirmişti fakat dostluklarını bozmadı. İdeal de sık sık gelirdi bu meskene. Papirüs teşebbüsünde de onun yeri vardı. Her vakit çocuksu kalmayı başarabilen Dava de epeyce güzel bir insandı.”
O bir yılda kim kimle yattı, kim kimden ayrıldı?
“1969-1970 içinde bir yıllık bir bursla İngiltere’ye gittim. Dönüşümden kısa bir süre daha sonra Turgut Uyar Ankara’dan İstanbul’a gelip yerleşti karısı Yezdan’dan ayrılarak. Yoksa daha gitmedilk evvel miydi onun gelişi? her neyse, evvel yahut daha sonra, Turgut’la Tomris seviştiler, Tomris Cemal’le yolunu ayırdı. Turgut’la evlendiler.”
Cemal Süreya’yı oğlu mu öldürdü?
Murat Belge’nin yazısında aşk alakaları haricinde da bilgiler var:
“Tomris’le ayrılmak Cemal’i makus etkiledi. Cemal, ortasında erotizm barındırmayan bir hayat yaşayamazdı. Onun için çeşitli ‘aşk’lar yaşamaya devam etti. Bu aşklardan biri de bu yakınlarda ömrünü kaybeden Zühal Tekkanat’tı. Onunla evlendi ve bir oğulları oldu (daha sonradan Cemal’in vefatına yol açan oğlu Emrah).”
Cemal Süreya hem çöpçatan birebir vakitte arabozan mıydı?
Belge’nin yazısında Cemal Süreya ile ilgili şöyleki farklı bir kısım daha var:
“Cemal’in, arkadaşlarının özel hayatlarına müdahale ettiğini de öğrendim. Birini birine aşık ediyor, birini karısından ayırıyor, filan bu biçimde kıssalar dahi anlatıldı, lakin ben eskisi üzere yakın olmadığın için bunların ne derece gerçek olduğunu bilmiyorum. Abartma da olabilir.”
Silvana Pampanini
Söke’nin 4 ünlü ailesi seksi İtalyan yıldızını niçin getirdi?
Üniversitede Sökeli varlıklı iki ailenin çocuğu ile tıpkı meskende kaldığım için Murat Belge’nin yazısında bu kısım de ilgimi çekti.
“Söke’nin dört büyük toprak sahibi aile vardır; Tanmanlar, Özbaşlar, Fıratlar ve Kocagözler. Fıratlar’dan Halil, High School yatılı kısmındandı, oradan arkadaştık. Günün birinde Söke zenginleri akıllarda kalacak bir olay yaratmaya niyetlenmişler. Ne olabilir? Bir eğlenti olmalı. Ayrıyeten, akıllarda kalacak bir kişi katılmalı. Bunun da ‘ecnebi’ olması daha uygun olur. Düşün taşın, Silvana Pampanini de karar kılmışlar. Pampanini İtalyan sinemasının ‘hafifçe siklet’ starlarından. Ancak burada tanınıyor, seviliyor. Artık nasıl örgütlendilerse, temasa geçilmiş, bayanı razı etmişler. Özel uçak tutulmuş Pampanini İzmir’de karşılanıp Söke’ye gdolayılmüş; sofralar kurulmuş (bahse girerim, Kuşadası’na götürmüşlerdir). Silvana sadece bu sofralarda kendini mi gösterdi (güzellik kraliçeliğinden sinemaya yönelmişti), yoksa bir beceri de gösterdi mi (şarkı söyler, dans eder, piyano çalardı), bilmiyorum. Olayın sonunda tekrar uçağına bindirmiş, selametlemişler.”
Çapariyle yakalanmış Barbuna Engelsli açıklama
Bir gün ünlü şair Edip Cansever ile Muvaffak Erdem bir arada balığa çıkmışlar. Çapari yaparken iki tane de tekir tutmuşlar. Barbunya ve tekir oltaya gelmezler, nadir rastlanan bir durum. Derken Nuri de geldi. Edip Nuri’yi görür görmez, “Biz o denli usta balıkçıyız ki çapariyle tekir tuttuk” diye bir latife konusu açtı. Ortada bir yeniden buraya dönüyor. Muvaffak Gurur de bir şey söylemek istiyor lakin şakalaşan bu iki arkadaş onu dinlemiyor. Sonunda bir boşluk buldu ve”Engels der ki…” diye başladı. Hoppala, Engels nereden çıktı? “Güneş her sabah doğdu lakin yarın doğmayabilir’ demiş Engels.”
Birtakım adamlar teleskopla beni izliyor
Değişik bir anı da Oktay Rıfat’la ilgili:
“Oktay Rıfat altmışların sonun da psikiyatrik bir rahatsızlık geçirdi; paranoya oldu. Kuzguncuk’ta bir yalıda oturuyordu. Karşı kıyıda birtakım erkeklerin teleskoplar falan yerleştirerek kendisini izlediğini vehmediyor; gün geliyor, ‘İsmet Paşa’ya suikast hazırlıyorlar’ diye tutturuyordu. Tedavi gördü, ilaç aldı ve atlattı bunları.”
Tomris- Turgut Uyar
Tomris Uyar’ın derin yırtmacı iki şairin problemi oluyor
Ve Türk edebiyatının bu en renkli ve en düzeyli magazin sayfasını bir derin yırtmaç kıssası ile kapatıyorum. Kelam Murat Belge’nin:
“Turgut’larda bir akşam yemeğinden daha sonraydı. Edip ‘Hmm’ dedi, biraz düşündü. Birden ‘Geçen akşam siz oradayken Tomris ne giymişti?’ diye sordu. ‘Derin yırtmaçlı, şile bezi bir elbisesi var, onu mu giymişti?’ ‘Evet’ dedim. Yahu, bu konularda Turgut eski baş, Türk erkeğidir’ dedi. Hoşlanmıyor onu giymesinden. Tomris de hiç oralı değil. Güya taammüden yapıyor.”
Murat Doküman yazısını şu cümleyle bitiriyor:
“her neyse, bunlar fazla özel hususlar, uzak duralım.”
Lakin ortadan çok yıl geçtiği için ben uzak duramadım.
Sanıyorum siz de duramamışsınızdır.
Teşekkürler Murat Belge…Türk edebiyat tarihinin bizim kuşağımızda derin izler bırakan İkinci Yeniciler’le ilgili fazlaca renkli şeyler öğrendik.
Artık o insanlardan çıkan o büyük şiirleri daha yeterli anlıyorum.”