Birinci kitabı ‘80 Günde Parasız Devrialem’in akabinde ‘800 Km Mutluluk’u yayımlayan Muammer Yılmaz “Önemli olan varılan nokta değil, seyahatin kendisidir!” cümlesinin kanlı canlı bir delili üzere. Seyahatlerinin belgeselini çekip kitaplarını yazan Yılmaz’ın arkadaşı Milan Bihlmann’la birlikte üç belgeseli var. 20 ülkede, BM ve AB’de konferans verip TEDx konuşması da yapan Yılmaz, bugüne kadar 90 ülkeyi gezmiş. Gezip gördükleriyle hayat ideolojisini de mutluluğa odaklayan Yılmaz’ın anlattıkları ilham verici…
Sizi tanıyabilir miyiz? Nasıl başladı ‘gezgin’ olma öykünüz?
Giresunluyum, Fransa’da doğup büyüdüm. 17 yaşındayken ABD’ye bir seyahat vardı. Babam “Gereken parayı kazanırsan gidebilirsin” dedi. Simit sattım, çikolata sattım, paranın tümünü topladım. Babam da ödül olarak gereksinimim olan kamerayı aldı. Ve öylece iki tutkum başladı; seyahat ve sinema çekmek. O yaşta Amerika’ya gitmek alışılmış ki epey hoş bir şeydi zira 17 yaşında kazanıp, biriktirip Amerika’ya gidebildiysem tüm dünyada gezebilirdim artık. Öylece devam ettim gezmeye. bununla birlikte direktörüm. Sinemalar de yaptım.
Kaç ülke oldu?
90 ülke gezdim. Fransa, Portekiz ve Rusya’da seyahat programımız yayımlandı. Benim hayalim, TRT’de de yayımlanması.
‘80 Günde Parasız Devrialem’le başlayalım sohbetimize….
Arkadaşım Milan Bilhmann ile dünyada düzgün insanların da olduğunu kanıtlamak için cebimizde 5 kuruş olmadan yola çıktık; 4 kıta, 19 ülke gezdik. O kitabın parasıyla Afrika’ya gittik, hayaller gerçekleştirip yardımlar ettik. daha sonra da ‘Bir Hayalim Var Afrika’ belgeseli yaptık.
Ne tıp hayallerdi bunlar?
7 ülkede, 18 hayal gerçekleştirdik. Birinin çatısı delikti, onu değiştirdik. Ağaç diktik. Engelli sandalyesi aldık. Tanımadığımız şahıslar bize dünya cinsinde yardım etti; biz de onlara teşekkür etmek için Afrika’dakilere yardım ettik.
Bir düzgünlük zinciri üzere… Son olarak da yeni kitabınız ‘800 Km Mutluluk’ çıktı…
Yeni şeyler öğrenmeyi seviyorum. Geçen sene, yolda yoga öğrendik. Su oruçları ve bunun üzere değişik oruç denemeleri yapıyoruz. Hareket etmeye, spor yapmaya, keyifli kalmaya, olumlu olmaya dikkat ediyoruz. Bu yeni kitapta seyahatin haricinde bu biçimde farklı tecrübelerimizi de paylaşıyoruz.
‘Parasız gezmek’ biraz korkutucu bir fikir. Nasıl karar verdiniz?
Dünyanın her yerinde yeterli beşerler olduğuna inanarak… Birkaç gezgin daha evvel bunu başarmıştı, bu bize ilham verdi. Birkaç test yaptık, baktık oluyor, Paris’ten yola çıktık. Kimi bize yemek verdi. Konutlarında yattık. Kimi otobüs yahut uçak bileti armağan etti. Kalbimize, ufkumuza, fikirlerimize, endişelerimize, yeni bir hayata seyahat yaptık.
HER ŞEYİ KABULLENEBİLİRSİN
Seyahatlerinizde yaşadığınız zorluklar oldu mu?
Konuttan parasız çıkmak güç, bir de bu biçimde dünya cinsine çıkıyorsunuz… Paranız yoksa seçeneğiniz yok. Nereye, ne gelirse, hangi otomobil durursa, hangi mesken sizi kabul ederse ve hangi yemek önünüze gelirse kabul edip memnun oluyorsunuz. Yani anladık ki sonuçta her şeyi kabullenebilir ve küçücük şeylere sevinebilirsin. Her zorluğun gerisinde bir hoşluk vardır. 1 saat yol kenarında otostop çekersin ancak önüne o denli hoş biri çıkar ki “Ben bunun için bu kadar saat beklemişim” dersin. Hayat her vakit tozpembe olamaz; hedef, zorlukları aşıp tahlil bulmaktır.
Öbür neler öğrendiniz?
Büyük bir otomobilim vardı, sattım. Artık bisikletle geziyorum. Evvelce en hoşu, en güzeli olmaya çalışırdım. Artık kendim olmaya çalışıyorum. Minimalist hayata döndük. Düşünün, üç ay hiç bir şey satın alamadım. Artık bir şey almadan, üç kez düşünüyoruz. Tüketim başından çıktık. Aslında bu soruyla yeni bir kitap yapmak gerekiyor.
Gezdiğiniz ülkelerde sizi en etkileyen neresi oldu?
En misafirperver ülkeler Türkiye, İran ve Kolombiya. Aslında İran’a ve Kolombiya’ya karşı önyargılar epey. Oraya gittiğinde epey misafirperver ve fazlaca cana yakın olduklarını anlıyorsunuz. Yardım etmeyi hayli seviyorlar…
‘800 Km Mutluluk’ yoluna tek diş fırçasıyla çıkmışsınız…
Bir diş fırçası, ekstra iç çamaşırı ve telefon şarjı aldık yalnızca. Evvel bir daha kısa denemeler yapıp birkaç sefer çantasız çıktık. Her akşam iç çamaşırımızı yıkayıp yenisini giyiyorduk. Kitapta da yazıyor, hem pak kalıp birebir vakitte çantasız gezmek mümkün. Olağan ki zorlukları vardı. Fakat çantasız yavaşça yürüyüş yapmak ne kadar hoş… Gezginler genelde 10-20 kilo içinde çanta taşıyorlar sırtlarında. Bu da hayli zorlaştırıyor yürümeyi. Çanta aç-kapa yok. Sabah kalkıyor, pantolonumuzu giyiyorduk ve hazırdık! Size çantasız çıkın demiyorum ancak çantanızı ne kadar hafifçeletir, ne kadar küçültürseniz o kadar düzgün. Deneyin, yavaş yavaş alışacaksınız. Hem çamaşır olmadan tıpkı vakitte pak kalarak gezilebiliyor, bu mümkün.
OTOSTOP TEHLİKELİ OLABİLİR
Yaşadığınız değişik bir anınızı bizimle paylaşır mısınız?
Üçüncü kitap bu sorunun cevaplarından oluşacak. Tüm dünyayı gezdim, yalnızca ve yalnızca Türkiye’de herkes “Aç mısınız?” diye sordu. Bu soruyu diğer yerde bu kadar sık duymazsınız. Bir şeyler verip davet ederler lakin duruma bakılırsa…
Tehlikeli durumlar oldu mu?
Alışılmış ki otostop tehlikeli olabilir… Ona bakılırsa dikkatli oluyoruz. Üzerimizde kıymetli eşya olmaması değerli. Dünya çeşidinde Romanya’dan İstanbul’a bir otobüsle geldik. O otobüste kamera çalındı. Genel olarak dünyada o denli fazla kötülük görmedik. Hiç korkmadık.
Gezmek için paraya gereksinimimiz olmadığını kanıtlıyorsunuz. Bir gezgin olarak gençlere vereceğiniz tavsiyeler neler?
Devamlı yollardayız ve lüksten uzak duruyoruz. Gezginliğin kademeleri var. Parana nazaran gezersin, paran yoksa da gezebilirsin. Biz de bunu ispat ettik. Couchsurfing.com, Wwof.fr, Workaway.com üzere tertipler var. Gençler bunlardan faydalanabilir. Farklı beşerlerle konuşa konuşa yapılan seyahatler en hoşu bence. Bu niçinle otelden fazla tanıştığım bireylerin konutunda kalmayı seviyorum. Neler yediklerini, nasıl yaşadıklarını, alışkanlıklarını öğreniyorsun. Tavsiyem, sizi konuk edecek tanıdık, arkadaş var ise oraya gidin.
Bu kitap Santiago Yolu’nu anlatıyor.
30 GÜNDE 1 MİLYON ADIMIN ÖYKÜSÜ
‘800 Km Mutluluk’ta neler anlatıyorsunuz?
İspanya’nın Santiago de Compostela kentinde biten 800 kilometrelik bir yürüyüş. Burası bir hac yolu. 30 gün ve 1 milyondan fazla adım… Bunun günlüğü üzere kitabımız; 30 günün zorlukları, hoşlukları, tanıştığımız insanları ve hayat deneyimlerini içine sığdırdık. İdeoloji dolu, kıssa dolu bir kitap. Natürel ki tabiatla iç içe olmak, meyvelerini yemek, sularını içmek hayli hoş. beraberinde dağları aşmak, yürümek epey güç. Her yerin ağrıyor… Hepsini anlattık. Gezdiklerimizi, gördüklerimizi, yaşadıklarımızı paylaşmayı seviyoruz.
90 ülke, yüzlerce kent gezen Muammer Yılmaz’ı www.muammer.fr’den de takip edebilirsiniz.
Sizi tanıyabilir miyiz? Nasıl başladı ‘gezgin’ olma öykünüz?
Giresunluyum, Fransa’da doğup büyüdüm. 17 yaşındayken ABD’ye bir seyahat vardı. Babam “Gereken parayı kazanırsan gidebilirsin” dedi. Simit sattım, çikolata sattım, paranın tümünü topladım. Babam da ödül olarak gereksinimim olan kamerayı aldı. Ve öylece iki tutkum başladı; seyahat ve sinema çekmek. O yaşta Amerika’ya gitmek alışılmış ki epey hoş bir şeydi zira 17 yaşında kazanıp, biriktirip Amerika’ya gidebildiysem tüm dünyada gezebilirdim artık. Öylece devam ettim gezmeye. bununla birlikte direktörüm. Sinemalar de yaptım.
Kaç ülke oldu?
90 ülke gezdim. Fransa, Portekiz ve Rusya’da seyahat programımız yayımlandı. Benim hayalim, TRT’de de yayımlanması.
‘80 Günde Parasız Devrialem’le başlayalım sohbetimize….
Arkadaşım Milan Bilhmann ile dünyada düzgün insanların da olduğunu kanıtlamak için cebimizde 5 kuruş olmadan yola çıktık; 4 kıta, 19 ülke gezdik. O kitabın parasıyla Afrika’ya gittik, hayaller gerçekleştirip yardımlar ettik. daha sonra da ‘Bir Hayalim Var Afrika’ belgeseli yaptık.
Ne tıp hayallerdi bunlar?
7 ülkede, 18 hayal gerçekleştirdik. Birinin çatısı delikti, onu değiştirdik. Ağaç diktik. Engelli sandalyesi aldık. Tanımadığımız şahıslar bize dünya cinsinde yardım etti; biz de onlara teşekkür etmek için Afrika’dakilere yardım ettik.
Bir düzgünlük zinciri üzere… Son olarak da yeni kitabınız ‘800 Km Mutluluk’ çıktı…
Yeni şeyler öğrenmeyi seviyorum. Geçen sene, yolda yoga öğrendik. Su oruçları ve bunun üzere değişik oruç denemeleri yapıyoruz. Hareket etmeye, spor yapmaya, keyifli kalmaya, olumlu olmaya dikkat ediyoruz. Bu yeni kitapta seyahatin haricinde bu biçimde farklı tecrübelerimizi de paylaşıyoruz.
‘Parasız gezmek’ biraz korkutucu bir fikir. Nasıl karar verdiniz?
Dünyanın her yerinde yeterli beşerler olduğuna inanarak… Birkaç gezgin daha evvel bunu başarmıştı, bu bize ilham verdi. Birkaç test yaptık, baktık oluyor, Paris’ten yola çıktık. Kimi bize yemek verdi. Konutlarında yattık. Kimi otobüs yahut uçak bileti armağan etti. Kalbimize, ufkumuza, fikirlerimize, endişelerimize, yeni bir hayata seyahat yaptık.
HER ŞEYİ KABULLENEBİLİRSİN
Seyahatlerinizde yaşadığınız zorluklar oldu mu?
Konuttan parasız çıkmak güç, bir de bu biçimde dünya cinsine çıkıyorsunuz… Paranız yoksa seçeneğiniz yok. Nereye, ne gelirse, hangi otomobil durursa, hangi mesken sizi kabul ederse ve hangi yemek önünüze gelirse kabul edip memnun oluyorsunuz. Yani anladık ki sonuçta her şeyi kabullenebilir ve küçücük şeylere sevinebilirsin. Her zorluğun gerisinde bir hoşluk vardır. 1 saat yol kenarında otostop çekersin ancak önüne o denli hoş biri çıkar ki “Ben bunun için bu kadar saat beklemişim” dersin. Hayat her vakit tozpembe olamaz; hedef, zorlukları aşıp tahlil bulmaktır.
Öbür neler öğrendiniz?
Büyük bir otomobilim vardı, sattım. Artık bisikletle geziyorum. Evvelce en hoşu, en güzeli olmaya çalışırdım. Artık kendim olmaya çalışıyorum. Minimalist hayata döndük. Düşünün, üç ay hiç bir şey satın alamadım. Artık bir şey almadan, üç kez düşünüyoruz. Tüketim başından çıktık. Aslında bu soruyla yeni bir kitap yapmak gerekiyor.
Gezdiğiniz ülkelerde sizi en etkileyen neresi oldu?
En misafirperver ülkeler Türkiye, İran ve Kolombiya. Aslında İran’a ve Kolombiya’ya karşı önyargılar epey. Oraya gittiğinde epey misafirperver ve fazlaca cana yakın olduklarını anlıyorsunuz. Yardım etmeyi hayli seviyorlar…
‘800 Km Mutluluk’ yoluna tek diş fırçasıyla çıkmışsınız…
Bir diş fırçası, ekstra iç çamaşırı ve telefon şarjı aldık yalnızca. Evvel bir daha kısa denemeler yapıp birkaç sefer çantasız çıktık. Her akşam iç çamaşırımızı yıkayıp yenisini giyiyorduk. Kitapta da yazıyor, hem pak kalıp birebir vakitte çantasız gezmek mümkün. Olağan ki zorlukları vardı. Fakat çantasız yavaşça yürüyüş yapmak ne kadar hoş… Gezginler genelde 10-20 kilo içinde çanta taşıyorlar sırtlarında. Bu da hayli zorlaştırıyor yürümeyi. Çanta aç-kapa yok. Sabah kalkıyor, pantolonumuzu giyiyorduk ve hazırdık! Size çantasız çıkın demiyorum ancak çantanızı ne kadar hafifçeletir, ne kadar küçültürseniz o kadar düzgün. Deneyin, yavaş yavaş alışacaksınız. Hem çamaşır olmadan tıpkı vakitte pak kalarak gezilebiliyor, bu mümkün.
OTOSTOP TEHLİKELİ OLABİLİR
Yaşadığınız değişik bir anınızı bizimle paylaşır mısınız?
Üçüncü kitap bu sorunun cevaplarından oluşacak. Tüm dünyayı gezdim, yalnızca ve yalnızca Türkiye’de herkes “Aç mısınız?” diye sordu. Bu soruyu diğer yerde bu kadar sık duymazsınız. Bir şeyler verip davet ederler lakin duruma bakılırsa…
Tehlikeli durumlar oldu mu?
Alışılmış ki otostop tehlikeli olabilir… Ona bakılırsa dikkatli oluyoruz. Üzerimizde kıymetli eşya olmaması değerli. Dünya çeşidinde Romanya’dan İstanbul’a bir otobüsle geldik. O otobüste kamera çalındı. Genel olarak dünyada o denli fazla kötülük görmedik. Hiç korkmadık.
Gezmek için paraya gereksinimimiz olmadığını kanıtlıyorsunuz. Bir gezgin olarak gençlere vereceğiniz tavsiyeler neler?
Devamlı yollardayız ve lüksten uzak duruyoruz. Gezginliğin kademeleri var. Parana nazaran gezersin, paran yoksa da gezebilirsin. Biz de bunu ispat ettik. Couchsurfing.com, Wwof.fr, Workaway.com üzere tertipler var. Gençler bunlardan faydalanabilir. Farklı beşerlerle konuşa konuşa yapılan seyahatler en hoşu bence. Bu niçinle otelden fazla tanıştığım bireylerin konutunda kalmayı seviyorum. Neler yediklerini, nasıl yaşadıklarını, alışkanlıklarını öğreniyorsun. Tavsiyem, sizi konuk edecek tanıdık, arkadaş var ise oraya gidin.
Bu kitap Santiago Yolu’nu anlatıyor.
30 GÜNDE 1 MİLYON ADIMIN ÖYKÜSÜ
‘800 Km Mutluluk’ta neler anlatıyorsunuz?
İspanya’nın Santiago de Compostela kentinde biten 800 kilometrelik bir yürüyüş. Burası bir hac yolu. 30 gün ve 1 milyondan fazla adım… Bunun günlüğü üzere kitabımız; 30 günün zorlukları, hoşlukları, tanıştığımız insanları ve hayat deneyimlerini içine sığdırdık. İdeoloji dolu, kıssa dolu bir kitap. Natürel ki tabiatla iç içe olmak, meyvelerini yemek, sularını içmek hayli hoş. beraberinde dağları aşmak, yürümek epey güç. Her yerin ağrıyor… Hepsini anlattık. Gezdiklerimizi, gördüklerimizi, yaşadıklarımızı paylaşmayı seviyoruz.
90 ülke, yüzlerce kent gezen Muammer Yılmaz’ı www.muammer.fr’den de takip edebilirsiniz.