Hindistan’ı sarsan ‘bakteri cinayeti’: Çağdaş tarihin ‘ilk ferdi biyolojik saldırısı’ nasıl gerçekleşti?

Sinsinati

New member
Hindistan’ı sarsan ‘bakteri cinayeti’: Çağdaş tarihin ‘ilk ferdi biyolojik saldırısı’ nasıl gerçekleşti? 26 Kasım 1933 günü, Hindistan’ın Kalküta kentinde kalabalık bir tren istasyonunda, genç bir toprak sahibi ailesiyle yürüyordu. O sırada yanından geçen ufak tefek bir adam ona hafifçeçe çarptı. Ansızın sağ kolunda, güya iğne batırılmış üzere bir acı hissetti.

20 yaşındaki Amarendra Chandra Pandey, Howrah istasyonundayken bu olayı yaşadığında, yakınlarına “Biri bir şey batırdı” diye seslendi. Gizemli adam ise, insanların içine karışıp gözden kaybolmuştu bile.

Amarendra, olayın akabinde ailesi ile birlikte komşu eyalet Carkhand’daki aile konutuna yanlışsız seyahatine devam etmek istedi.

Fakat birlikteindeki akrabaları ona çabucak kan testi yapmasını söylemiş olduler.

Ondan 10 yaş büyük olan ve davet edilmemiş bulunmasına karşın tren istasyonunda beliriveren üvey ağabeyi Benoyendra, Amarendra’ya olayı kaygı etmemesini söyleyip durumu geçiştirdi.

Üç gün daha sonra bir hekim Amarendra’yı muayene etti. Ateşi yükselen genç adam Kalküta’da kaldı. Tabip, Amarendra’nın kolunda “derialtı iğnesi izine benzeri bir şey” gördüğünü söylemiş oldu.

Bundan birkaç gün daha sonra Amarendra’nın ateşi daha da yükseldi, koltuk altlarında kabarıklıklar baş gösterdi, akciğer hastalığının birinci belirtileri başladı. 3 Aralık günü komaya giren Amarendra, sonraki gün öldü.

Tabipler akciğer iltihabından öldüğünü belgeledi lakin ondan sonrasında gelen laboratuvar raporları, kanında vebaya (kara ölüm) niye olan ölümcül bakteri Yersinia pestis bulunduğuna işaret ediyordu.

Kemirgenler ve pirelerden insanlara bulaşan veba, 1896 ve 1918 yılları içinde Hindistan’da 12 milyondan fazla insanın vefatına niye olmuştu.

Fakat 1929 ve 1938 yılları içinde bu sayı yaklaşık 500 bin civarındaydı.

Kalküta’da Amarendra’nın vefatına kadarki üç yıllık süreçte de bir tane bile veba olayı olmamıştı.

‘Modern tarihteki birinci ferdi biyolojik terör saldırılarından’

Varlıklı bir toprak sahibi ailenin genç oğlunun cinayete kurban gitmesi, o periyot Büyük Britanya İmparatorluğu’nun sömürgesi altındaki Hindistan’da ve dünyanın kalanında da dehşete niye oldu.

Bu olay kimileri tarafınca “modern dünya tarihinin birinci kitlesel olmayan biyolojik terör saldırısı örneklerinden biri” olarak nitelendi.

Gazeteler de olayı yakından takip etti. Time mecmuası olayı “bakteriyle cinayet” olarak nitelerken, Singapur’un Strait Times gazetesi ise “iğne batırılmış kolun gizemi” üzere tabirlerle haberi verdi.

Kalküta polisinin soruşturmaları, karmaşık bir kumpas ve gözü kara bir komplo ağına işaret ediyordu.

Ölümcül bakterinin Mumbai’den (eski ismiyle Bombay) yaklaşık 1900 km uzağa taşındığı anlaşılıyordu.

Suikastın merkezinde de bir aile entrikası vardı.

Pandey ailesinin üvey kardeşleri, hayatını kaybeden babalarının bıraktığı ve kömür madenleriyle de ünlü olan Pakur’da bulunan mülk yüzünden, yaklaşık iki yıldır rekabet ortasındaydı.

O kadar ki basında rakip erkek kardeşlerin biri “şeytani”, oburu de “iyi” kardeş olarak resmediliyordu.

Amarendra, etik ve ahlak kurallara bağlı, centilmen ve eğitimli, yerli halk tarafınca sevilen kardeş olarak tanıtılırken, üvey ağabeyi Benoyendra, “alkole ve bayanlara düşkün, sefahat düşkünü” bir adam olarak niteleniyordu.

Mahkeme kayıtlarına bakılırsa aslında Benoyendra Amarendra’yı öldürmeyi, cinayetten bir yıl evvel 1932 yazında planlamıştı. Benoyendra’nın yakın arkadaşı olan Bhattacharya isimli hekim, veba bakterisi bulaştırmak için gereken örneği tıp laboratuvarlarından almaya çalıştı fakat başarısız oldu.

İki kardeş bir gün yürüyüşe çıktığında Benoyendra’nın bir defa daha Amarendra’yı öldürmeye çalıştığı, üzerinde bakteri olan bir gözlüğü zorla Amarendra’nın burnunun üstüne takarak derisini kanattığı da sav ediliyor. Mahkeme kayıtlarına nazaran Amarendra hastalanınca tabipler tetanos teşhisi koyup özel bir serum veriyor. Benoyendra üç farklı tabip getirterek öteki bir tedavi gerektiği konusunda ısrar ediyor lakin buna itiraz ediliyor.

Benoyendra, bundan bir yıl daha sonra vaktinin hayli ötesinde bir suikast planlıyor.


Tabip arkadaşı Bhattacharya en az 4 kere daha veba bakterisi kültürüne ulaşmaya çalışıyor.

Mayıs 1932’de kültürlerin tutulduğu tek laboratuvarın bulunduğu Mumbai’deki Haffkine Enstitüsü’nün lideriyle konuşuyor. Lakin enstitü lideri resmi bir müsaadesi olmadığı için kültürü vermiyor.

Bhattacharya bu sefer Kalkülta’da bir doktora gidip, onu vebanın tedavisini bulduğu palavrasıyla kandırıyor. Kültürü kullanarak bir test yapmak istediğini söylüyor. Mahkeme tutanaklarına göre Kalküta’daki hekim, laboratuvarını kullanımına müsaade veriyor fakat Haffkine Enstitüsü’ndeki kültürü kullanımına müsaade vermiyor.

1933’te bir defa daha Kalküta’daki hekimi ikna eden ve Haffkine Enstitüsü’nün liderine mektup yazmasını sağlayan Bhattacharya, sonunda “bulduğu veba ilacını test edeceği” teziyle enstitü laboratuvarlarını kullanımı için yetkilileri ikna etti.

Benoyendra tam o sırada Mumbai’ye gelerek hekim arkadaşıyla birlikte iki veterinere rüşvet verdi ve buradan veba bakterisi külçeşidini kaçırmayı başardı.

Benoyendra, önemli araştırmacılarmış süsü vermek için satın aldığı sıçanları da iki veterinere verdi.

Bu iki adam sonrasındasında, kültürlerin bulunduğu bir öteki hastane olan Arthur Road Enfeksiyon Hastalıkları Hastanesi’ne gitti.

Benoyendra buranın yetkililerini “doktor arkadaşının veba ilacını hastanenin laboratuvarlarında test edeceğini” söyleyerek ikna etti. Laboratuara erişimine müsaade verildiği günden beş gün daha sonra, Bhattacharya “deneylerini” yarıda kesti ve Benoyendra ile birlikte Kalküta’ya döndüler.

Bhattacharya’nın müsaade aldığı hastanede rastgele bir deney yaptığına dair ispat da yoktu.

Polis, cinayetten yaklaşık üç ay daha sonra, Şubat 1934’te iki adamı tutukladı.

Soruşturmacılar iki adamın seyahat evraklarından Mumbai’de kaldığı otele ve laboratuvarla yazışmalarına kadar her şeyi ele geçirdi.

Dokuz ay süren yargı süreci sırasında hatalıların avukatları, Amarendra’nın aslında sıçan piresi tarafınca ısırıldığında ısrar etti.

Mahkeme ise ellerindeki delillerin bu iki adamın Mumbai’deki hastaniçin “çaldıkları veba basili” ile cinayeti işlediklerini gösterdiğine hükmetti.

Benoyendra ve Bhattacharya, Amarendra’yı “kiralık katille” öldürmek için komplo kurmakla suçlandı. Kalküta mahkemesi ikisine de vefat cezası verdi. Ocak 1936’da cezaları müebbet mahpus cezasına çevrildi. Cinayete karışan iki veteriner ise delil yetersizliğinden dolayı özgür bırakıldı.

Mahkeme yargıcı, bu davanın “büyük ihtimalle kabahatler tarihinde eşi gibisi olmadığını” söz etti.

Bu tarihi komplonun peşine düşen Amerikalı gazeteci Dan Morrison, olayı “her şeyiyle çağdaş bir cinayet” olarak niteledi.

Biyolojik silahlar aslında bundan epeyce daha evvel de kullanılmıştı. Hakikaten Asurluların M.Ö 6. yüzyılda düşmanlarının kuyularını çürümüş çavdardan oluşan ergot mantarı ile zehirlediği düşünülüyor.

Lakin Kuzey Kore önderi Kim Jong-un’un üvey kardeşi Kim Jong-nam’a yönelik suikastın, Amarendra cinayetiyle paralellikler taşıdığı da görülüyor. 2017’de Malezya’nın başşehri Kuala Lumpur’daki havaalanında düzenlenen gelen suikast daha sonrası iki bayan, Kim’in yüzüne VX hudut gazı bulaştırarak vefatına niye olmakla suçlanmıştı.

Öte yandan Hindistan’ı sarsan “bakteri cinayetinin” üzerinden 88 yıl geçti.

Lakin Amarendra’yı öldüren enjeksiyon iğnesi hiç bir vakit bulunamadı.

  • Kim cinayeti soruşturmasına bir bayan gözaltında
  • Biyo-güvenlik: Kontrolsüz laboratuvarlar ve yarattığı salgın tehditleri
  • ABD’li diplomatlar içinde yayılan gizemli hastalık kaygı yaratıyor
 
Üst