Onay Muhtaçlığı Üzerine Onaylanmak aslında her bireyin muhtaçlıklar hiyerarşisinde yer almasına karşın herkeste birebir basamakta bulunmuyor. Bunun temel niçini natürel ki erken çocukluk devri deneyimlerimiz olsa bile bence yetişkinlik periyodu deneyimlerimizin de büyük bir hissesi var.
Kimi için onay gereksinimi ilişkin olma gereksinimiyle birleşir. Bu biçim bir birleşim içerisinde olan bireyler daha dış onay gereksiniminde olurken ilişkin olma gereksiniminden farklı olarak onay muhtaçlığı duyan şahısların onay sistemleri daha içeriye dönük. Burada yani içeri kısmında literatürden bir ölçü farklı düşünüyorum. Bence içeri kısım yalnızca kişinin kendini kapsamıyor tersine birinci dereceden yakın akrabalarını da kapsıyor ve çoklukla içeri dönük onay gereksinimi olan bireyler bunun dışavurumunu “mükemmelliyetçi tutum” ile sergiliyor. Etrafınızda bu biçimde biri var ise ve onun birince dereceden yakını değilseniz o kişiyi ne kadar onaylarsanız onaylayın o şahısta bir değişiklik meydana gelmeyecektir. Bu sizin fikrinizi önemsememesinden epeyce farklıdır. Sizin fikriniz de kıymetlidir fakat onun besleneceği kaynak farklıdır. Tıpkı android telefonları ios’a uyumlu şarjlarla şarj edemiyor olmamız üzere.
Burada natürel bir ekleme yapmakta yarar var; sizin onayınız bu kişi için bir şey tabir etmese bile ona karşı onaylamama tutumuna girdiğinizde onun için hayli şey tabir edecektir. Hatta ilerleyen safhalarda saldırganlık olarak bile dışavurabilir. Onaylamadığınıza saldırmayın ki bir yerden başlayarak toplumda bir kadro düzelme adımları atabilelim.
Birinci derece yakınları ve tabi ki kendi tarafınca da gereğince onay alamayan bireylerde sık sık rahatlayabileceğimiz şeyler depresyon, anksiyete ve obsesif kompulsif bozukluk olacaktır. Burada değinmek istediğim bu beşerler bozuk bunlara elleşmeyin demek ya da bu rahatsızlıkların niçini gereğince onaylanmamış olmak değil; tersine bu insanların bozuk, kırık, çıkık değil bir ölçü tıkanmış olduklarıdır. Nasıl bozuk olan eşyalarımızı tamir etmiyorsak bozuk olmayan insanları da tamir etmek istememiz anlamsızdır.
Kısacası kelam etrafınızda harikalık takıntısı mevcut biri var ise “aman canım sende ne abartıyorsun takma bu kadar” söylemlerinizden kaçının ve “ben bu kişinin kaçıncı dereceden yakınıyım” sorusunu sorun. Şayet yanıtınız evet ise (yürekten, inanarak) onaylayın veya onaylamıyorum demektense “şöyleki ilerlediğinde benim biraz daha anlayabileceğim biçimde olur ve bu onaylamamı kolaylaştırabilir, burada karar senin” diyerek kişiyi rahatlatma yolunda adım atın.
Şayet yanıtınız hayır ise aslına bakarsan dokunmayın zira o şarjın girişi sizin şarj aletinize uymuyor ve girişi gereksiz zorlamanın manası yok..
Kimi için onay gereksinimi ilişkin olma gereksinimiyle birleşir. Bu biçim bir birleşim içerisinde olan bireyler daha dış onay gereksiniminde olurken ilişkin olma gereksiniminden farklı olarak onay muhtaçlığı duyan şahısların onay sistemleri daha içeriye dönük. Burada yani içeri kısmında literatürden bir ölçü farklı düşünüyorum. Bence içeri kısım yalnızca kişinin kendini kapsamıyor tersine birinci dereceden yakın akrabalarını da kapsıyor ve çoklukla içeri dönük onay gereksinimi olan bireyler bunun dışavurumunu “mükemmelliyetçi tutum” ile sergiliyor. Etrafınızda bu biçimde biri var ise ve onun birince dereceden yakını değilseniz o kişiyi ne kadar onaylarsanız onaylayın o şahısta bir değişiklik meydana gelmeyecektir. Bu sizin fikrinizi önemsememesinden epeyce farklıdır. Sizin fikriniz de kıymetlidir fakat onun besleneceği kaynak farklıdır. Tıpkı android telefonları ios’a uyumlu şarjlarla şarj edemiyor olmamız üzere.
Burada natürel bir ekleme yapmakta yarar var; sizin onayınız bu kişi için bir şey tabir etmese bile ona karşı onaylamama tutumuna girdiğinizde onun için hayli şey tabir edecektir. Hatta ilerleyen safhalarda saldırganlık olarak bile dışavurabilir. Onaylamadığınıza saldırmayın ki bir yerden başlayarak toplumda bir kadro düzelme adımları atabilelim.
Birinci derece yakınları ve tabi ki kendi tarafınca da gereğince onay alamayan bireylerde sık sık rahatlayabileceğimiz şeyler depresyon, anksiyete ve obsesif kompulsif bozukluk olacaktır. Burada değinmek istediğim bu beşerler bozuk bunlara elleşmeyin demek ya da bu rahatsızlıkların niçini gereğince onaylanmamış olmak değil; tersine bu insanların bozuk, kırık, çıkık değil bir ölçü tıkanmış olduklarıdır. Nasıl bozuk olan eşyalarımızı tamir etmiyorsak bozuk olmayan insanları da tamir etmek istememiz anlamsızdır.
Kısacası kelam etrafınızda harikalık takıntısı mevcut biri var ise “aman canım sende ne abartıyorsun takma bu kadar” söylemlerinizden kaçının ve “ben bu kişinin kaçıncı dereceden yakınıyım” sorusunu sorun. Şayet yanıtınız evet ise (yürekten, inanarak) onaylayın veya onaylamıyorum demektense “şöyleki ilerlediğinde benim biraz daha anlayabileceğim biçimde olur ve bu onaylamamı kolaylaştırabilir, burada karar senin” diyerek kişiyi rahatlatma yolunda adım atın.
Şayet yanıtınız hayır ise aslına bakarsan dokunmayın zira o şarjın girişi sizin şarj aletinize uymuyor ve girişi gereksiz zorlamanın manası yok..