Şuurlu ebeveynlik sıkıntısı Üzerine Sizlere instagram hesabım üzerinden sordum “bir çocuğun başına gelebilecek en hoş şey nedir?” Verdiğiniz karşılıklar; sevgi hürmet dolu bir aile, gözüne bakarak irtibat kurulması, psikolojisi sağlam bir anne baba, şartsız sevgi verilmesi, sevgi dolu bir konut, düzgün ve güzel bir anne baba, sağlıklı ve şuurlu bir ebeveyn….” Diye uzayıp giden bir liste aldım. Bir çoğunuza katılmakla bir arada bir çoğunuza da katılmadığımı belirtmek isterim. Bence bir çocuğun başına gelebilecek en hoş ve en şanslı şey şuurlu bir ebeveyne sahip olmaktır. Bir çocuğun başına gelebilecek en şansız olay ise bilinçsiz bir ebeveyni olmasıdır. Pekala bu şuurlu ebeveyn dediğimiz şey nasıl bir şey?
Bilinçli ebeveyn aslında harika, muhteşem, olağanüstü ve her şeyi gerçek yapan, çocuğunu daima memnun eden yahut keyifli bir yuva sunan ebeveyn demek değildir. Gereğince yeterli bir ebeveyn olmak çocuğunuz için kâfi olacaktır. Gereğince güzel bir ebeveyn nasıl oluruz?
Çocuklar sanıldığının tersine tek bir yanlış hareketle suya atılmış şeker üzere eriyen varlıklar değiller. Her şeyi yanlışsız yapın bir şeyi yanlış yaptığınızda tüm his dünyaları etkilenmez birtakım şeyleri kendi içlerinde halledebilirler. Her şeyi hakikat yapıyor olmak sizi şuurlu bir ebeveyn yapmaz. Hatta tersine bu bilinçsiz bir ebeveyn davranışıdır. Şuurlu ebeveyn olmak demek çocuğun gereksinimlerini gözettiği kadar kendi muhtaçlıklarını, hudutlarını, sürecini önemseyen ebeveyndir. Çocuğunuzun geceler boyunca ağlamasına sabır gösterirken yapacağınız hayıflanmalar birer kusur değildir. Şuurlu ebeveyn insan olduğunun şuurunda ve farkında olan ebeveyndir. Çocuğuna gösterdiği şefkati, sevgiyi, merhameti kendisinden esirgemeyendir. Yani şuurlu bir ebeveyn olmak için kütüphanelerce kitap okumanız, sayısız seminere katılmanız ya da saçınızı süpürge etmenize gerek yoktur.
Haydi gelin bunu bir metafor ile anlatalım ki daha rahat anlaşılsın; artık bir elinizde boş bir sürahi başka elinizde de boş bir bardak düşünün. Sürahinin içerisinde su yokken bardağı doldurabilir miyiz? Veyahut bardak dolu ve sürahi boşken bardağın içerisindeki su sürahiyi doldurmaya yetebilir mi? Olağan ki dolduramaz yahut bardaktaki suyu sürahiye yetiştiremeyiz. Bardağı doldurabilmemiz için sürahimizin içinin dolu olması gerekmektedir. Bu metaforda kullanılan sürahi sizin kendiniz ve bardak çocuğunuzdur. Siz ebeveynler kendinize vermediğiniz sevgiyi, sabrı, şefkati çocuğunuza veremezsiniz. Verdiğinizi sav edebilirsiniz lakin bu yalnızca bir argüman olarak kalır.
Peki kendi sürahimizi nasıl doldurabiliriz?
-Kendi terapi sürecimizden geçtikten daha sonra ebeveyn olmak ya da ebeveynlik serüvenimiz içerisinde bu sürece yer açarak.
-Her şeyin bittiğini düşünmeden yolun neresinden dönersek kar niyetiyle hareket ederek.
-Çocuğunuzu tanımaya ve muhtaçlıklarını saptayarak bunlara göre hareket ederek.
“Bu hususları nasıl gerçekleştirebiliriz?” Sorusunu soruyorsanız şayet buna da yanıt verebilirim. Bu hususları gerçekleştirmek için bir aile danışmanlığı hizmetine başvurabilirsiniz. Orada danışmanınız aile içerisinde tıkanmış alanlar varsa bunları nasıl çözeceğinizi size öğretecek buna yönelik yanlışsız yönlendirmelerini sağlayacaktır.
Bende ülküleri doğrultusunda ilerleyen bir aile danışmanı olarak ailenizin bu sürecinize eşlik etmeyi isterim. Randevu ve bilgi için profilimi ziyaret edebilirsiniz..
Bilinçli ebeveyn aslında harika, muhteşem, olağanüstü ve her şeyi gerçek yapan, çocuğunu daima memnun eden yahut keyifli bir yuva sunan ebeveyn demek değildir. Gereğince yeterli bir ebeveyn olmak çocuğunuz için kâfi olacaktır. Gereğince güzel bir ebeveyn nasıl oluruz?
Çocuklar sanıldığının tersine tek bir yanlış hareketle suya atılmış şeker üzere eriyen varlıklar değiller. Her şeyi yanlışsız yapın bir şeyi yanlış yaptığınızda tüm his dünyaları etkilenmez birtakım şeyleri kendi içlerinde halledebilirler. Her şeyi hakikat yapıyor olmak sizi şuurlu bir ebeveyn yapmaz. Hatta tersine bu bilinçsiz bir ebeveyn davranışıdır. Şuurlu ebeveyn olmak demek çocuğun gereksinimlerini gözettiği kadar kendi muhtaçlıklarını, hudutlarını, sürecini önemseyen ebeveyndir. Çocuğunuzun geceler boyunca ağlamasına sabır gösterirken yapacağınız hayıflanmalar birer kusur değildir. Şuurlu ebeveyn insan olduğunun şuurunda ve farkında olan ebeveyndir. Çocuğuna gösterdiği şefkati, sevgiyi, merhameti kendisinden esirgemeyendir. Yani şuurlu bir ebeveyn olmak için kütüphanelerce kitap okumanız, sayısız seminere katılmanız ya da saçınızı süpürge etmenize gerek yoktur.
Haydi gelin bunu bir metafor ile anlatalım ki daha rahat anlaşılsın; artık bir elinizde boş bir sürahi başka elinizde de boş bir bardak düşünün. Sürahinin içerisinde su yokken bardağı doldurabilir miyiz? Veyahut bardak dolu ve sürahi boşken bardağın içerisindeki su sürahiyi doldurmaya yetebilir mi? Olağan ki dolduramaz yahut bardaktaki suyu sürahiye yetiştiremeyiz. Bardağı doldurabilmemiz için sürahimizin içinin dolu olması gerekmektedir. Bu metaforda kullanılan sürahi sizin kendiniz ve bardak çocuğunuzdur. Siz ebeveynler kendinize vermediğiniz sevgiyi, sabrı, şefkati çocuğunuza veremezsiniz. Verdiğinizi sav edebilirsiniz lakin bu yalnızca bir argüman olarak kalır.
Peki kendi sürahimizi nasıl doldurabiliriz?
-Kendi terapi sürecimizden geçtikten daha sonra ebeveyn olmak ya da ebeveynlik serüvenimiz içerisinde bu sürece yer açarak.
-Her şeyin bittiğini düşünmeden yolun neresinden dönersek kar niyetiyle hareket ederek.
-Çocuğunuzu tanımaya ve muhtaçlıklarını saptayarak bunlara göre hareket ederek.
“Bu hususları nasıl gerçekleştirebiliriz?” Sorusunu soruyorsanız şayet buna da yanıt verebilirim. Bu hususları gerçekleştirmek için bir aile danışmanlığı hizmetine başvurabilirsiniz. Orada danışmanınız aile içerisinde tıkanmış alanlar varsa bunları nasıl çözeceğinizi size öğretecek buna yönelik yanlışsız yönlendirmelerini sağlayacaktır.
Bende ülküleri doğrultusunda ilerleyen bir aile danışmanı olarak ailenizin bu sürecinize eşlik etmeyi isterim. Randevu ve bilgi için profilimi ziyaret edebilirsiniz..