GUADAGNİNO Ama yine de gerçeği gözlemleme konusunda inanılmaz bir yeteneğiniz var. Gerçekliği harika bir şekilde biliyorsunuz ve sıklıkla onu daha sonra sunacağınız şekilde kullanıyorsunuz.
ZENDAYA Bu doğru olsa da, sanırım bunu aşırı yapıyorum. Etrafımdaki her şeyin fazlasıyla farkına varıyorum.
GUADAGNİNO Çünkü Z bir yönetmen. Size defalarca söyledim ve şimdi Times'a tekrar edeceğim.
ZENDAYA Sette olmayı seviyorum çünkü sadece yaratıcılık açısından teşvik edici değil, aynı zamanda kendimi özgür hissettiğim birkaç yerden biri. Beynimde aşırı eleştirel ve çekingen olan şey ne olursa olsun, kendiliğinden olabileceğim ve suçluluk hissetmeden diğer insanlarla birlikte bir şeyler yaratmak amacıyla var olabileceğim tek yer orası. Ancak henüz yönetmenlik yapacak kadar kendime güvendiğim noktada değilim.
Luca gibi insanları gördüğümde hâlâ şaşkına dönüyorum: Beş kişi yanınıza gelip size şunu soruyor: “Bu mu, bu mu?” veya “Sırada ne var?” Kendime şunu sorardım: “Ben sadece herkesi mutlu etmek istiyorum, neye ihtiyacın var?” Karar verme konusunda kendime daha fazla güvendiğimde, o adımı atabileceğimi hissediyorum.
Denis Villeneuve söz konusu Dune: İkinci Bölüm'de çalışan oyuncular arasında sette kalma ve bir yönetmenin soracağı soruları sorma olasılığı en yüksek olan sizdiniz.
ZENDAYA Her zaman etrafımdaki en iyi insanların yanında olabilirim ve kendi kendime şöyle düşünebilirim: 'Bırakın yüzeyim ve elimden geldiğince bundan yararlanayım.' Uzun yıllar boyunca soru sormaktan utandım; 'Yapmıyorum' diye düşündüm. Başkalarının zamanını boşa harcamalarını istemiyorum.” Ama kaç kişinin “Aman Tanrım, içeri gel” dediğine şaşıracaksınız. Bu görüntü, bu çekimin referansı: “İnsanlar yaptıklarını paylaşmayı seviyorlar ve ben bunu kaydedebileceğim bir yerde olduğum için şanslıyım.
Ve dediğim gibi setler kendimi güvende hissettiğim yerler çünkü herkes benim kim olduğumu zaten biliyor ve etrafta dolaşıp herkesle konuşabiliyorum. Bu topluluk ortaya çıkıyor ve Bianca'yı göreceğim [Butti, camera operator] ve “Merhaba. Gecen nasıldı? İyi uyudun mu?” Veya yardımcımız Kim'e gidin ve sohbet edebiliriz. Siz bu küçük aileleri ve bu küçük baloncukları yaratıyorsunuz, ben de etrafta dolaşabiliyorum, atıştırmalıklar yiyebiliyorum ve her şeyi yapabiliyorum ve sanki bunu herkesle birlikte yapan sıradan bir insanmışım gibi hissediyorum. Umarım bu özgüven bir gün ortaya çıkar ama o zamana kadar öğrenmeye devam edeceğim.
ZENDAYA Bu doğru olsa da, sanırım bunu aşırı yapıyorum. Etrafımdaki her şeyin fazlasıyla farkına varıyorum.
GUADAGNİNO Çünkü Z bir yönetmen. Size defalarca söyledim ve şimdi Times'a tekrar edeceğim.
ZENDAYA Sette olmayı seviyorum çünkü sadece yaratıcılık açısından teşvik edici değil, aynı zamanda kendimi özgür hissettiğim birkaç yerden biri. Beynimde aşırı eleştirel ve çekingen olan şey ne olursa olsun, kendiliğinden olabileceğim ve suçluluk hissetmeden diğer insanlarla birlikte bir şeyler yaratmak amacıyla var olabileceğim tek yer orası. Ancak henüz yönetmenlik yapacak kadar kendime güvendiğim noktada değilim.
Luca gibi insanları gördüğümde hâlâ şaşkına dönüyorum: Beş kişi yanınıza gelip size şunu soruyor: “Bu mu, bu mu?” veya “Sırada ne var?” Kendime şunu sorardım: “Ben sadece herkesi mutlu etmek istiyorum, neye ihtiyacın var?” Karar verme konusunda kendime daha fazla güvendiğimde, o adımı atabileceğimi hissediyorum.
Denis Villeneuve söz konusu Dune: İkinci Bölüm'de çalışan oyuncular arasında sette kalma ve bir yönetmenin soracağı soruları sorma olasılığı en yüksek olan sizdiniz.
ZENDAYA Her zaman etrafımdaki en iyi insanların yanında olabilirim ve kendi kendime şöyle düşünebilirim: 'Bırakın yüzeyim ve elimden geldiğince bundan yararlanayım.' Uzun yıllar boyunca soru sormaktan utandım; 'Yapmıyorum' diye düşündüm. Başkalarının zamanını boşa harcamalarını istemiyorum.” Ama kaç kişinin “Aman Tanrım, içeri gel” dediğine şaşıracaksınız. Bu görüntü, bu çekimin referansı: “İnsanlar yaptıklarını paylaşmayı seviyorlar ve ben bunu kaydedebileceğim bir yerde olduğum için şanslıyım.
Ve dediğim gibi setler kendimi güvende hissettiğim yerler çünkü herkes benim kim olduğumu zaten biliyor ve etrafta dolaşıp herkesle konuşabiliyorum. Bu topluluk ortaya çıkıyor ve Bianca'yı göreceğim [Butti, camera operator] ve “Merhaba. Gecen nasıldı? İyi uyudun mu?” Veya yardımcımız Kim'e gidin ve sohbet edebiliriz. Siz bu küçük aileleri ve bu küçük baloncukları yaratıyorsunuz, ben de etrafta dolaşabiliyorum, atıştırmalıklar yiyebiliyorum ve her şeyi yapabiliyorum ve sanki bunu herkesle birlikte yapan sıradan bir insanmışım gibi hissediyorum. Umarım bu özgüven bir gün ortaya çıkar ama o zamana kadar öğrenmeye devam edeceğim.